U bent nu hier: Publicaties Officiële publicaties
Leidraad Invordering 2016 Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland
Artikel 1 Inleiding en toepassingsgebied 12
1.1.1. Lijst met gebruikte afkortingen 12
1.1.3. Reikwijdte beleidsvoorschriften 13
1.1.4. Aansprakelijkgestelden en andere derden 14
1.1.5. Awb en algemene beginselen van behoorlijk bestuur 14
1.1.6. Keuze uit verschillende invorderingsmaatregelen 15
1.1.7. Invorderingsmaatregelen tegen grote bedrijven 15
1.1.8. Voor de invordering minder geschikte dagen 15
1.1.9. Binnenkomst van bescheiden 16
1.1.10. Positie belastingdeurwaarder 16
1.1.11. Bewaren invorderingsbescheiden 17
1.1.12. Verklaring inzake nakoming fiscale verplichtingen 17
1.1.14. Diplomatieke status 17
2.2. Vertaalbepalingen Waterschapswet en Gemeentewet 18
Artikel 3 Bevoegdheden ontvanger 18
3.1. Fiscale en civiele bevoegdheden 19
3.2.1.Geen conservatoir beslag dan ook geen versnelde invordering 19
3.2.2. Ontbreken belastingaanslag en conservatoir beslag 19
3.3. Gerechtelijke procedures: toestemming 19
3.4. Faillissementsaanvraag 20
Artikel 3a (geen beleidsregels vastgesteld) 20
Artikel 4 Bevoegdheid belastingdeurwaarder 20
4.1. Reikwijdte bevoegdheid belastingdeurwaarder 20
Artikel 6 Reikwijdte van de wet 21
6.1. Rente en kosten in het kader van de reikwijdte van de wet 21
Artikel 7 Betaling en afboeking 21
7.2. De afboeking van de betaling 22
7.4. Rente en kosten bij afboeking betalingen 22
7.5. Het toerekenen van kosten bij meerdere aanslagen 22
7.6. Afboeking betaling op bestuurlijke boeten waarvoor uitstel is verleend 22
7.7. Afboeking van betalingen door aansprakelijkgestelden 23
7.8. Betaling bij vergissing 23
7.9. Mededeling afboeking betaling 23
7.10. Betaling van kleine bedragen 23
7.11. Ontvangen bedragen uit de wettelijke saneringsregeling en faillissement 23
Artikel 7a Uitbetaling van belastingteruggaven 24
7a.1. Aanwijzen rekeningnummer voor uitbetaling 24
Artikel 8 Bekendmaking aanslag 25
8.1. Verzending of uitreiking van het aanslagbiljet in bijzondere situaties 25
8.3. Gehoudenheid tot betalen belastingaanslag en aanslagbiljet 25
8.4. Vooraf uitnodigen erfgenamen tot betalen belastingaanslag 25
Artikel 9 Betalingstermijnen 25
9.1. Afwijking van de betalingstermijnen in geval van voorlopige aanslagen 26
9.2. Afwijking van de betalingstermijnen in geval van voorlopige teruggaven 26
9.3. Uitbetaling voorlopige teruggave in één termijn 26
9.4. Dagtekening aanslagbiljet 26
9.5. Begrippen bij betalingstermijnen 26
9.6. Regeling betalingstermijnen 26
Artikel 10 Versnelde invordering 27
10.1. Reikwijdte versnelde invordering 27
10.2. Vrees voor verduistering en versnelde invordering 28
10.3. Metterwoon verlaten van Nederland en versnelde invordering 28
10.4. Geen vaste woonplaats in Nederland en versnelde invordering 28
10.5. Beslag en versnelde invordering 28
10.6. Verkoop namens derden en versnelde invordering 29
10.7. Vordering ex artikel 19 en versnelde invordering 29
11.1. De geadresseerde van de aanmaning 29
11.2. Aanmaning ten onrechte verzonden 29
11.3. Achterwege laten van tussentijdse vervolging en aanmaning 30
11.4. Gedeeltelijke voldoening aan de aanmaning 30
11.6. Aanmaning bij invordering langs civielrechtelijke weg 30
12.2. Aan wie betekent de ontvanger een dwangbevel 31
Artikel 13 Betekening van het dwangbevel 31
13.1. Betekening dwangbevel per post 31
13.1.1. Adressering van per post betekende dwangbevelen 32
13.2. Betekening dwangbevel door de belastingdeurwaarder 32
13.3. Bijzondere gevallen van betekening dwangbevel 33
Artikel 14 Tenuitvoerlegging van het dwangbevel 33
14.1. Tenuitvoerlegging algemeen 33
14.1.1. Keuze van invorderingsmaatregelen 33
14.1.2. Houding van de belastingdeurwaarder tijdens tenuitvoerlegging 33
14.1.3. Tenuitvoerlegging dwangbevel als de belastingschuldige is overleden 34
14.1.4. Volgorde van uitwinning bij beslag 34
14.1.5. Verhaal op met vruchtgebruik of recht van gebruik bezwaarde zaken 34
14.1.6. Beslaglegging voor vordering van derden 34
14.1.7. Opheffing beslag na gedeeltelijke betaling of voldoening aan voorwaarden 35
14.1.8. Opheffing beslag tegen betaling door een derde 35
14.1.9. Opschorten van de executie 35
14.1.10. Onderhandse verkoop 35
14.1.11. Samenloop opheffing beslag en onderhandse verkoop 36
14.1.12. Strafrechtelijk beslag 36
14.1.13. Invordering en ontnemingswetgeving 36
14.2. Beslag op roerende zaken die geen registergoederen zijn 37
14.2.1. Kennisgeving vooraf en beslag roerende zaken 37
14.2.2. Domiciliekeuze en beslag roerende zaken 37
14.2.3. Aanbod van betaling en beslag roerende zaken 37
14.2.4. Omvang van het beslag op roerende zaken 37
14.2.5. Beslag op roerende zaken van derden 37
14.2.6. Beroep of verzet door een derde tegen inbeslagneming roerende zaken 37
14.2.7. Voldoening zekerheidsschuld door ontvanger en beslag roerende zaken 37
14.2.8. Beslag roerende zaken bij derden 38
14.2.9. Wegvoeren van beslagen zaken 38
14.2.10. Belasting van personenauto’s en motorrijwielen en belasting zware
motorrijtuigen en beslag roerende zaken 39
14.2.11. Afsluiting en beslag roerende zaken 39
14.2.12. Bewaarder en beslag roerende zaken 39
14.2.13. Executoriale verkoop computerapparatuur 40
14.2.14. Executoriale verkoop zilveren, gouden en platina werken 40
14.2.15. Beslag op illegale zaken 40
14.2.16. Bieden voor rekening Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland en beslag
14.2.17. Opheffing van het beslag op roerende zaken 41
14.2.18. Afboeking executie-opbrengst verkoop roerende zaken 41
14.2.19. Proces-verbaal van verkoop roerende zaken 41
14.2.20. Gegevensverstrekking omtrent beslag roerende zaken 41
14.2.21 Relaas van onttrekking 41
14.3. Beslag op onroerende zaken 41
14.3.1. Bewaring van in beslag genomen roerende zaken bij beslag
14.3.2. Nieuwe belastingschuld en beslag onroerende zaken 41
14.3.3. Verhuurde of verpachte onroerende zaken 42
14.3.4. Voorwaarden van verkoop van onroerende zaken 42
14.3.5. Opheffing van het beslag onroerende zaken 42
14.4.1. Beslag op vordering van een derde 42
14.4.2. Derdenbeslag of vordering ex artikel 19 43
14.4.3. Roerende zaken bij derden 43
14.4.4. Plaats beslaglegging en derdenbeslag 43
14.4.5. Derdenbeslag op een vordering waar geen beslagvrije voet voor geldt 43
14.4.6. Bij derdenbeslag in gebreke blijven tot het doen van verklaring 43
14.4.7. Bij derdenbeslag niet afdragen na het doen van verklaring 43
14.4.8. Afdracht binnen de vierwekentermijn bij derdenbeslag 43
14.4.9. Derdenbeslag op polis van levens-of spaarverzekering of lijfrente 44
14.4.10. Retentierecht en derdenbeslag 44
14.4.11. Opheffing van het derdenbeslag 44
14.4.12. Onverschuldigde betaling en derdenbeslag 44
14.4.13. Derdenbeslag onder de Staat of de ontvanger en het doen van verklaring 45
14.4.14. Derdenbeslag op voorlopige teruggaaf 45
14.5.1. Beletten van het vertrek van het schip 45
14.5.2. De executie van schepen 45
14.5.3. Afgelasting van de verkoop van een schip 45
14.5.4. Deskundige hulp en beslag op schepen 46
14.5.5. Opheffing van het beslag op schepen 46
Artikel 15 (geen beleidsregels) 46
Artikel 16 Doorlopend beslag 46
16.1 Derdenbeslag op een voorlopige teruggaaf/voorschot 46
Artikel 17 Verzet tegen tenuitvoerlegging dwangbevel 46
17.1. Schorsing van de invordering bij verzet tegen tenuitvoerlegging dwangbevel 47
17.2. Verzet tegen tenuitvoerlegging van dwangbevel bij onjuiste adressering 47
Artikel 18 (geen beleidsregels 47
Artikel 19 Doen van een vordering 47
19.1.1. Bekendmaking vordering 47
19.1.2. Voldoen aan de vordering 48
19.1.3. Niet voldoen aan de vordering 48
19.1.4. Intrekken van een vordering 48
19.1.5. Vermindering of vernietiging van de belastingaanslag in relatie tot vordering 48
19.1.6. Doorbreken beslagverboden en vordering 48
19.1.7. Notoire wanbetaler en vordering 49
19.2. De faillissementsvordering 49
19.2.1. Aan te melden schulden in faillissement 49
19.2.2. Belastingschulden ontstaan gedurende een surseance zijn boedelschulden in
19.2.3. Opkomen in faillissement 50
19.3. Vorderingen met betrekking tot periodieke uitkeringen 50
19.3.1. Overwegen van vordering op periodieke uitkeringen 50
19.3.2. Vooraankondiging van vordering op periodieke uitkeringen 50
19.3.3. Beslagvrije voet en vordering op periodieke uitkeringen 51
19.3.4. Informatieverstrekking voor vaststelling beslagvrije voet 51
19.3.5. Belastingschuldige woont in buitenland en beslag periodieke uitkering 52
19.3.6. Verrekening ex artikel 117 Ambtenarenwet 52
19.3.7. Periodieke uitkeringen onder de bijstandsnorm 52
19.3.8. Vordering in relatie tot voorlopige teruggaaf 52
19.4. Beslagvrije voet en overheidsvordering 52
Artikel 20 Lijfsdwang (n.v.t.) 52
Artikel 21 Voorrecht rijksbelastingen (n.v.t.) 52
(N.B. zeer hoge preferentie o.g.v. art. 138, lid 3 Waterschapswet)
22.1. Werkingssfeer bodemrecht 53
22.2. Bodemrecht en bestuurlijke boeten 53
22.3. Overbetekening bodembeslag 53
22.4. Volgorde uitwinning bodembeslag buiten faillissement 54
22.5. Volgorde uitwinning bodembeslag in faillissement 54
22.6. Bodemrecht en insolventie van de derde-eigenaar 54
22.7. Bodemrecht en voorrang 54
22.8.1. Verzet artikel 435, derde lid Rv tegen bodembeslag 54
22.8.2. Taken met betrekking tot de schriftelijke mededeling ex artikel 435,
derde lid, Rv inzake bodembeslag 54
22.8.3. Opschorting verkoop na verzet in rechte tegen bodembeslag 54
22.8.4. Beroepschrift ex artikel 22 van de wet 54
22.8.5. Beroepschriftprocedure ex artikel 22 van de wet 54
22.8.6. Taak van de ontvanger met betrekking tot beroepschrift ex artikel 22,
22.8.7. Beslissing dagelijks bestuur op het beroepschrift tegen een bodembeslag 55
22.8.8. Onduidelijk bezwaar tegen bodembeslag 55
22.8.9. Samenloop administratief beroep en verzet tegen bodembeslag 55
22.8.10. Criteria voor de beslissing op het beroepschrift ex artikel 22, eerste lid,
22.8.11. Beëindiging operationele leaseovereenkomst 56
22.8.12. Executie en bodemrecht 56
Artikel 22a, artikel 23 en artikel 23a (n.v.t.) 56
24.2. Betwiste schuld en verrekening 56
24.3. Reikwijdte van de verrekening 57
24.4. Bekendmaking verrekening 57
24.5. Verrekening en fiscale eenheid vennootschapsbelasting 57
24.6. Instemmingsregeling bij cessie en verpanding 57
24.6.1. Geen verrekening bij instemming cessie of verpanding 57
24.6.2. Mogelijkheid van cessie of verpanding uit te betalen bedragen 57
24.6.3. Instemming of weigering met een cessie of verpanding 58
24.6.4. Verzoek om instemming met cessie of verpanding en Awb 58
24.6.5. Beroepsprocedure weigeren instemming cessie of verpanding en Awb 58
24.6.6. Bekendmaking beschikking dagelijks bestuur bij cessie of verpanding 58
24.6.7. Houding ontvanger bij procedure tegen weigeren instemming met cessie
Artikel 25 Uitstel van betaling 59
25.1. Algemene uitgangspunten uitstelbeleid 59
25.1.1. Houding van de ontvanger tijdens behandeling verzoek om uitstel 59
25.1.2. Toewijzing van het verzoek om uitstel van betaling 59
25.1.3. Redenen afwijzing verzoek om uitstel 59
25.1.4. Redenen beëindigen uitstel 60
25.1.5. Beëindigen van een betalingsregeling met meer dan één termijn 60
25.1.6. Van rechtswege vervallen van een verleend uitstel 61
25.1.7. Geen invordering tijdens verleend uitstel 61
25.1.8. Na (afwijzen) uitstel tien dagen wachttijd 61
25.1.9. Uitstel voor een ambtshalve belastingaanslag 61
25.1.10. Uitstel voor een aanslag ter behoud van rechten 61
25.1.11. Uitstel voor een bestuurlijke boete 61
25.1.12. Tijdens uitstel nieuwe aanslagen voldoen 62
25.1.13. Zekerheid bij uitstel 62
25.1.14. Tijdstip indiening verzoek om uitstel 62
25.1.15. Verzoekschriften aan andere instellingen 62
25.2. Uitstel in verband met bezwaar tegen een belastingaanslag 63
25.2.1. Bezwaar tegen hoogte belastingaanslag 63
25.2.2. Bezwaarschrift geldt niet als verzoek om uitstel; idem beroepschrift 63
25.2.2.A Afzonderlijk verzoek om uitstel in verband met een bezwaarschrift 63
25.2.2.B Ontbrekende gegevens 63
25.2.3. De beslissing op het verzoek om uitstel van betaling 64
25.2.4. Uitstel in verband met een onderlinge overlegprocedure 64
25.2.5. Zekerheid bij uitstel in verband met bezwaar 64
25.2.6. Onherroepelijke invorderingsmaatregelen voor bestreden belastingschuld 64
25.2.7. Verrekening tijdens uitstel in verband met bezwaar 65
25.2.7A. Nadere voorwaarden bij herbeoordeling verleend uitstel 65
25.2.8. Geen uitstel voor het niet bestreden bedrag 65
25.2.9. Ten onrechte uitstel voor het gehele bedrag van de belastingaanslag 65
25.3. Uitstel in verband met een te verwachten uit te betalen bedrag 65
25.3.1. Uitstel in verband met een belastingteruggaaf en andere uit te betalen
25.3.2. Berekening van het uit te betalen bedrag bij uitstel 66
25.3.3. Beslissing op het verzoek om uitstel in verband met een uit te betalen bedrag 66
25.3.4. Verrekening en uitstel in verband met een te verwachten uit te betalen bedrag 66
25.4. Uitstel in verband met betalingsproblemen 66
25.4.1. Beslissing op een verzoek om uitstel in verband met betalingsproblemen 66
25.4.2. Uitstel en motorrijtuigenbelasting (n.v.t.) 67
25.4.3. Verrekening tijdens een betalingsregeling 67
25.4.4. Uitstel in verband met faillissement, WSNP en surseance 67
25.5. Betalingsregeling voor particulieren 67
25.5.1. Duur betalingsregeling particulieren 67
25.5.2. Voorwaarden aan betalingsregeling particulieren 68
25.5.3. Kort uitstel particulieren 68
25.5.4. Behandeling verzoek betalingsregeling particulieren 68
25.5.5. Vermogen en betalingsregeling particulieren 68
25.5.6. Betalingscapaciteit en betalingsregeling particulieren 69
25.5.7. Berekening betalingscapaciteit: bijzondere uitgaven 69
25.5.8. Berekening betalingscapaciteit: aflossingsverplichtingen aan derden 69
25.5.9. Berekening betalingscapaciteit: extra inkomsten 69
25.5.10. Belastingschuldige stelt zelf een betalingsregeling voor 70
25.5.11. Betalingsregeling langer dan twaalf maanden 70
25.6. Betalingsregeling voor ondernemers 70
25.6.1. Duur betalingsregeling ondernemers 70
25.6.2. Voorwaarden betalingsregeling ondernemers 70
25.6.2A. Bijzondere omstandigheden betalingsregeling ondernemers 70
25.6.2B. Verklaring derde deskundige 71
25.6.2C. Geen uitstel voor ondernemers in verband met betalingsproblemen als al
25.6.2D. Kort uitstel van betaling voor ondernemers 71
25.6.3. Uitstelbeleid particulieren geldt voor ex-ondernemers 71
25.6.4. Uitstel voor ondernemers en overheidssteun/subsidie 71
25.7. Administratief beroep 72
25.7.1. Toetsing uitstelbeschikking door het dagelijks bestuur 72
25.7.2. Beroepsfase uitstel 72
25.7.3. Beslissing dagelijks bestuur op beroepschrift bij uitstel 72
25.7.4. Niet tijdig beslissen op een verzoek om uitstel 72
25.7.5. Beroep of herhaald verzoek om uitstel bij de ontvanger 72
Artikel 26 Kwijtschelding van belastingen 73
26.1. Algemene uitgangspunten kwijtscheldingsbeleid 73
26.1.0. Bijzonderheden Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland 73
26.1.0.1. Kwijtscheldingsnorm 73
26.1.0.4. Geautomatiseerde kwijtschelding 73
26.1.0.5. Geautomatiseerde toetsing 73
26.1.1. Kwijtschelding van betaalde belastingschulden 74
26.1.2. Het indienen van een verzoek om kwijtschelding 74
26.1.2.1. Kosten van vervolging 74
26.1.3. Niet ingevuld of onjuist ingevuld verzoekformulier om kwijtschelding 74
26.1.4. Gegevens en normen ten tijde van indiening verzoek om kwijtschelding 75
26.1.5. Toewijzing van het verzoek om kwijtschelding onder voorwaarden 75
26.1.6. Motivering afwijzing van het verzoek om kwijtschelding 75
26.1.7. Na afwijzen kwijtschelding tien dagen wachttijd bij voortzetting invordering 75
26.1.8. Mondeling meedelen afwijzen kwijtschelding 75
26.1.9. Wanneer wordt geen kwijtschelding verleend 76
26.1.10. Begrip 'ex-ondernemer' en kwijtschelding 77
26.1.11. Verzoekschriften aan andere instellingen 77
26.2. Kwijtschelding van belastingen voor particulieren 78
26.2.1. Vermogen en kwijtschelding particulieren 78
26.2.2. De inboedel en kwijtschelding particulieren 78
26.2.3. De auto en kwijtschelding particulieren 78
26.2.4. Saldo op bankrekening en kwijtschelding voor particulieren 78
26.2.5. De eigen woning en kwijtschelding voor particulieren 79
26.2.6. Vermogen van kinderen en kwijtschelding voor particulieren 79
26.2.7. Nalatenschappen en kwijtschelding voor particulieren 79
26.2.8. Levensloopregeling en kwijtschelding voor particulieren 79
26.2.9. Beroepsvermogen wikker en kwijtschelding voor particulieren (vervallen) 79
26.2.10. Betalingscapaciteit en kwijtschelding voor particulieren 79
26.2.11. Vakantiegeld en kwijtschelding voor particulieren 80
26.2.12. Studiefinanciering en kwijtschelding voor particulieren 80
26.2.13. Bijzondere bijstand/ouderlijke bijdrage en kwijtschelding voor particulieren 81
26.2.14. Betalingen op belastingschulden en kwijtschelding voor particulieren 82
26.2.15. Woonlasten en kwijtschelding van belasting van voorhuwelijkse
26.2.15.A. Woonlasten van meerpersoonshuishoudens 82
26.2.16. Uitgaven in verband met onderhoudsverplichtingen en kwijtschelding
26.2.17. Kwijtschelding tijdens WSNP 82
26.2.18. Inkomen Wikker (vervallen) 83
26.2.19. Normpremie ziektekostenverzekering begrepen in de bijstandsuitkering 83
26.2.20. Onderhoud gezinsleden in het buitenland 83
26.3. Kwijtschelding van belastingen voor ondernemers 83
26.3.1.1.Kwijtschelding voor ondernemers voor privé-belastingen 83
26.3.1.2.Kwijtschelding voor ondernemers bij een saneringsakkoord 83
26.3.2. Aansprakelijkheid en kwijtschelding voor ondernemers 83
26.3.3. Voorwaarden tot deelname aan een saneringsakkoord 84
26.3.4. Toepassingsbereik saneringsakkoord 84
26.3.5. Ten minste dubbele percentage en saneringsakkoord 84
26.3.6. Bestuurlijke boeten en saneringsakkoord 85
26.3.7. Rente en kosten en saneringsakkoord 85
26.3.8. Speciale crediteuren en saneringsakkoord 85
26.4. Administratief beroep 86
26.4.1. Administratief beroep tegen de afwijzing van een verzoek om kwijtschelding 86
26.4.2. Herhaald verzoek om kwijtschelding 86
26.4.3. Beroepsfase kwijtschelding 86
26.4.4. Gegevens en normen eerste verzoek om kwijtschelding 86
26.4.5. Beslissing dagelijks bestuur op beroep bij kwijtschelding 86
26.4.6. Invordering na administratief beroep en herhaald verzoek om kwijtschelding 87
26.4.7. Niet tijdig beslissen op een verzoek om kwijtschelding 87
26.5. Voortzetting van de invordering na afwijzing verzoek om kwijtschelding 87
26.5.1. Invordering na afwijzing verzoek om kwijtschelding 87
26.5.2 Geen verdere invorderingsmaatregelen en afwijzing verzoek om kwijtschelding 87
27.1. Versnelde invordering en verjaring 88
27.2. Aansprakelijkgestelden en verjaring 88
27.3. Stuiting van de verjaring 88
27.4. Schorsing van de verjaring 89
27.5. Afstand van verjaring 89
27.6. Rente en kosten en verjaring 89
Artikel 27a Betalingskorting (n.v.t.) 89
Artikel 28 Invorderingsrente 89
Artikel 28a Invorderingsrente bij terugbetaling 90
Artikel 28b Invorderingsrente bij vermindering 90
Artikel 29 Invorderingsrente / wettelijke rente 90
Artikel 30 Beschikking betalingskorting en invorderingsrente 90
30.1. Beschikking terugnemen betalingskorting 91
30.2. Verzoek tot vermindering rente is bezwaar 91
30.3. Betalingskorting en invorderingsrente: (hoger) beroep en cassatie 91
30.4. Teruggenomen betalingskorting en invorderingsrente: uitstel van betaling 91
30.5. Geen bezwaar mogelijk tegen de niet verleende betalingskorting 91
Artikelen 31 en 31a renteregeling Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland 91
Artikel 32 Samenloop fiscale en civiele aansprakelijkheidsbepalingen 91
32.1. Keuze aansprakelijkheid 92
32.2. Gemeenschapsschulden en aansprakelijkheid 92
Artikel 33 Aansprakelijkheid van bestuurder, leider vaste inrichting, vaste
vertegenwoordiger en vereffenaar voor alle belastingen 92
33.1. Leider vaste inrichting en vaste vertegenwoordiger bij aansprakelijkheid 92
33.2. Feitelijke vestiging bij aansprakelijkheid 92
33.3. Lichaam dat is ontbonden bij aansprakelijkheid 93
33.4. Vereffenaar bij aansprakelijkheid 93
33.5. Bestuurder bij aansprakelijkheid 93
33.6. Gewezen bestuurder bij aansprakelijkheid 93
33.7. Disculpatie bestuurders, leiders en vaste vertegenwoordigers 93
Artikelen 34 tot en met 47 (n.v.t.) 94
Artikel 48 Beperking aansprakelijkheid van erfgenamen 94
48.1. Beneficiaire aanvaarding 94
48.2. Invordering ten laste van een erfgenaam blijft achterwege 94
Artikel 49 Formele bepalingen voor aansprakelijkstelling 94
49.1. Aansprakelijkstelling voor bestuurlijke 95
49.2. Aansprakelijkstelling voor invorderingsrente 95
49.3. De aansprakelijkstelling -in gebreke zijn 95
49.3.2. In gebreke zijn en versnelde invordering 95
49.3.3. In gebreke zijn en een beschikking ‘geen verdere invorderingsmaatregelen’ 95
49.4. Informatieverstrekking in beschikking aansprakelijkstelling ketenen
49.5. Informatieverstrekking aan aansprakelijkgestelden 96
49.6. Aansprakelijkheid: eerst uitwinning belastingschuldige 96
49.7. Volgorde van aansprakelijkstellen 96
49.8. Bezwaar, beroep, hoger beroep en beroep in cassatie tegen de
beschikking aansprakelijkstelling 96
49.8.1. Bezwaar en uitstel van betaling 96
49.8.2. Beslissing op het bezwaarschrift 97
49.9.1. Bij civiele procedure geen invordering of verrekening 97
Artikel 51 Conservatoir beslag bij aansprakelijkheid 97
51.1. Conservatoir beslag en uitstel in verband met bezwaar 97
Artikel 52 Betalingstermijn beschikking aansprakelijkstelling 97
52.1. Vermindering van de belastingaanslag en aansprakelijkstelling 98
Artikel 53 Aansprakelijkheid: verhaalsrechten en kwijtschelding 98
53.1. Geen zelfstandige verjaring van de aansprakelijkheidsschuld 98
Artikel 54 Mededeling aan de aansprakelijkgestelde 98
54.1. Betaling teruggaaf aanhouden bij aansprakelijkstelling 98
Artikelen 55 tot en met 57 (geen beleidsregels) 98
Artikel 58 Informatieverplichtingen van de belastingschuldige of de
58.1. Geen invorderingsonderzoek tijdens een gerechtelijke procedure 99
58.2 Gegevens voor invordering van ‘eigen’ belastingschulden 99
58.3. Invorderingsonderzoek tijdens faillissement 99
Artikel 59 Informatieverplichting: gegevensdragers bij een derde (n.v.t.) 99
Artikel 60 Formele bepalingen voor de informatieverplichtingen 99
60.1. Redelijke termijn voor verstrekken van informatie 99
60.2. Kwaliteit van de gegevens en wijze van verstrekking of beschikbaar stellen 100
Artikel 61 Geen geheimhoudingsplicht bij de informatieverplichtingen 100
61.1. Niet van de administratie gescheiden (beroeps-) vertrouwelijke gegevens 100
Artikel 62 Informatieverplichtingen van de administratieplichtige 100
Artikel 62a (geen beleidsregels) 100
Artikelen 63 en 63a (geen beleidsregels) 100
Artikelen 63b en 63c Bestuurlijke boeten 100
63b.1. Algemene uitgangspunten 101
63b.2. Betalingsverzuim bij aanslagbelastingen 101
63b.3. Verplichting toe te laten maken kopieën e.d. 101
63c Wijziging maximale hoogte verzuimboete (geen beleidsregels) 101
Artikel 64 Niet nakomen informatieverplichting: strafmaat voor misdrijf
Artikel 65 Opzettelijk niet nakomen informatieverplichting 101
65.1. Reikwijdte opzetcriterium bij misdrijf 102
Artikelen 65a en 66 (geen beleidsregels) 102
Artikel 67 Geheimhoudingsplicht 102
67.1. Bekendmaking aan de belastingschuldige 102
67.2 Bekendmaking aan derden in het belang van de invordering 102
67.3. Informatieverstrekking aan gerechtsdeurwaarder over periodieke
Artikelen 68, 69, 70 tot en met 72 (n.v.t./geen beleidsregels) 103
Artikel 73 Insolventieprocedures 103
73.1. Algemene uitgangspunten insolventieprocedures 103
73.1.1. Aanmelden belastingschulden in WSNP of faillissement 103
73.1.2. Invorderingsmaatregelen tijdens de toepassing van WSNP of faillissement 103
73.1.4. Proceskostengarantie 104
73.1.5. Belangenbehartiging door de bewindvoerder of de curator 104
73.1.6. Bodemvoorrecht in faillissement en in de WSNP 104
73.1.7. Bodemrecht en insolventie van de derde-eigenaar 104
73.1.8. Uitstel in relatie tot faillissement en WSNP 104
73.1.9. Kwijtschelding in relatie tot faillissement en WSNP 105
73.1.10. Ketenaansprakelijkheid en bestuurdersaansprakelijkheid in
relatie tot faillissement en WSNP 105
73.1.11. Toeslagenschuld in relatie tot WSNP en faillissement 105
73.1.12. Verplichtingensignaal in relatie tot WSNP en faillissement 105
73.2. Insolventieprocedure en Wettelijke schuldsanering 105
73.2.1. Kwijtschelding tijdens WSNP 105
73.2.2. Na de toepassing van de WSNP 105
73.2.3. De WSNP is beëindigd zonder schone lei of de schone lei is ingetrokken 106
73.2.4. De WSNP is tussentijds beëindigd 105
73.3. Insolventieprocedure en surséance 105
73.3.1. Uitstel en surséance 105
73.3.2. Ketenaansprakelijkheid en bestuurdersaansprakelijkheid in
73.4. Insolventieprocedure en faillissement 105
73.4.1. Faillissementsaanvraag: algemeen 105
73.4.2. Ontbinding van rechtspersonen in plaats van faillissementsaanvraag 106
73.4.3. Particulieren en faillissement 106
73.4.4. Saneringsaanbod en faillissementsaanvraag 107
73.4.5. Verzoek om uitstel van betaling vóór behandeling
faillissementsaanvraag door rechter 107
73.4.6. Toestemming voor faillissementsaanvraag 107
73.4.8. Verlenen van steunvordering en faillissementsaanvraag 107
73.4.9. Verzet tegen faillietverklaring 108
73.4.10. Beroep op regresrecht in faillissement 108
73.4.11. Verzending of uitreiking aanslagbiljet bij faillissement 109
73.4.12. Opkomen in faillissement 109
73.4.13. Volgorde uitwinning bodembeslag in faillissement 109
73.4.14. Na de toepassing van het faillissement 109
73.4.15. Opening nationale (secundaire) insolventieprocedure 109
73.4.16. Omzetting faillissement in WSNP 109
73.5. Insolventieprocedure en minnelijke schuldsanering 110
73.5.2. Opschorten invorderingsmaatregelen na verzoek MSNP 111
73.5.3. Gevolgen uitstel MSNP voor invorderingsmaatregelen 111
73.5.4. Houding ontvanger tijdens uitstel MSNP 111
73.5.5. Intrekken uitstel gedurende MSNP 111
73.5.6. De schuldenaar voldoet aan zijn verplichtingen MSNP 112
73.6. Insolventieprocedures en akkoorden 112
73.6.1. Buitengerechtelijk akkoord 112
73.6.2. Voorwaarden voor toetreding tot een buitengerechtelijk akkoord 112
73.6.3. Gevolgen buitengerechtelijk akkoord 113
73.6.4. Voorwaarden voor toetreding tot een gerechtelijk akkoord 113
73.6.5. Gevolgen toetreden tot gerechtelijk akkoord 113
73.6.6. Begrip belastingschuld en (buiten)gerechtelijk akkoord 113
73.6.8. Gevolgen dwangakkoord 113
73.6.9. Kwijtschelding voor ondernemers bij een saneringsakkoord 114
Artikel 74 Uitstel-en kwijtscheldingsfaciliteiten 114
Artikel 75 Kosten van vervolging 114
75.1. Gevorderde som bevat geen vervolgingskosten 114
75.2. Aan derden toekomende bedragen 114
75.3. Rechtsmiddelen en vervolgingskosten 115
75.4. Verzoek om vermindering vervolgingskosten aanmerken als bezwaar 115
75.5. Niet in rekening brengen van vervolgingskosten 115
75.6. Onverschuldigdheid van vervolgingskosten 116
75.7. Niet-verwijtbaarheid en vervolgingskosten 117
75.8. Versnelde invordering en vervolgingskosten 117
75.9. Aansprakelijkgestelden en vervolgingskosten 117
75.10. Geen kwijtschelding van vervolgingskosten 117
75.11. Limitering betekeningskosten dwangbevel 117
Artikelen 76 tot en met 79 (n.v.t.) 118
Artikel 80 Invordering, Awb en het moment van vaststelling van (naheffings)
80.1. Tenuitvoerlegging termijn dwangbevel 118
80.2. Moment van vaststelling (naheffings)aanslagen 118
Artikel 1 Inleiding en toepassingsgebied
Dit artikel bevat de inleiding van de Leidraad Invordering Sabewa Zeeland 2016
en het beleid over het toepassingsgebied zoals opgenomen in artikel 1 van
Voor u ligt de Leidraad Invordering Sabewa Zeeland 2016.
Bij de opmaak van deze Leidraad is aansluiting gezocht bij de Rijksleidraad.
Het betreft echter geen kopie. Daar waar noodzakelijk heeft de ontvanger
bepalingen opgenomen die afwijken van de (Rijks)Leidraad.
Qua indeling in afdelingen, artikelen en paragrafen volgt de Leidraad de
Rijksleidraad. Een aantal artikelen uit de Invorderingswet 1990 en
onderdelen van de Rijksleidraad treft u niet aan. Reden hiervoor is dat deze
niet van toepassing zijn voor de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
Bij diverse paragrafen treft u de opmerking aan: ‘deze paragraaf is niet van
toepassing voor de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland’. Reden
hiervoor is om de nummering van de originele Leidraad niet te veranderen,
de (half)jaarlijkse wijzigingen van het Ministerie van Financiën kunnen dan
sneller gevonden en veranderd worden.
In de tekst is de benaming ‘ontvanger’ gebleven, vanwege de leesbaarheid.
In de Waterschapswet en de Gemeentewet is gekozen om de term
ontvanger te vertalen door: ambtenaar belast met de invordering. Hierbij
wordt dan ook verwezen naar dit vertaalartikel. In de andere gevallen is wel
gekozen voor de directe vertaling van (Rijks)belastingfunctionarissen naar
Gelijk aan de Rijksleidraad bevat deze Leidraad Invordering alleen maar
beleidsregels. Werkinstructies zijn niet opgenomen.
Vaststelling Leidraad Invordering 2016
Vaststelling van deze Leidraad Invordering gebeurt door het dagelijks
bestuur van de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
1.1.1. Lijst met gebruikte afkortingen
Awir Algemene wet inkomensafhankelijke regelingen
Awb Algemene wet bestuursrecht
AWR Algemene wet inzake rijksbelastingen
MSNP minnelijke schuldsanering natuurlijke personen
Rv Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering
UWV Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen
Wfsv Wet financiering sociale verzekering
WSF Wet Studiefinanciering 2000
WSNP wettelijke schuldsanering natuurlijke personen
-algemeen bestuur: het algemeen bestuur van de GR Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland;
-belasting(en): belastingen die door de GR Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland worden geheven;
-belastingdeurwaarder: de door het dagelijks bestuur aangewezen
ambtenaar als bedoeld in artikel 232, lid 4, sub d, van de Gemeentewet
en artikel 124, vijfde lid, onder d, van de Waterschapswet;
-belastingverordening: de verordening tot de heffing en invordering van belasting of rechten van de algemene besturen en gemeenteraden van de deelnemers aan het Openbaar Lichaam Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland;
-beleidsregels: beleidsregels in de zin van artikel 4:3 van de Awb op het
gebied van de heffing en invordering van belastingen en de uitvoering
van de Wet waardering onroerende zaken;
-besluit (het): het Uitvoeringsbesluit Invorderingswet 1990;
-dagelijks bestuur: het dagelijks bestuur van de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland;
-echtgenoot: de echtgenoot, bedoeld in artikel 3 Pw;
-inspecteur: de door het dagelijks bestuur aangewezen ambtenaar van
de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland, als bedoeld in artikel 232,
lid 4, sub a, van de Gemeentewet en artikel 124, vijfde lid, onderdeel a,
van de Waterschapswet, bevoegd tot het heffen van belastingen, en tot
de uitvoering van de Wet waardering onroerende zaken;
-ministerie: ministerie van Financiën, directoraat-generaal Belastingdienst, team particulieren en formeel recht of team ondernemingen;
-negatieve definitieve aanslag: de aanslag als bedoeld in artikel 15
AWR, waarbij de aldaar bedoelde verrekeningen hebben geleid tot een
-negatieve voorlopige aanslag: de aanslag als bedoeld in artikel 13,
eerst lid, AWR tot een negatief bedrag;
-ondernemer: de belastingschuldige die een onderneming drijft of
zelfstandig een beroep uitoefent;
-ontvanger: de door het dagelijks bestuur aangewezen ambtenaar
belast met de invordering, bedoeld in artikel 232, lid 4, sub b, van de
Gemeentewet en artikel 124, lid 5, onderdeel b, van de
Waterschapswet, bevoegd tot de invordering van belastingen;
-particulier: de belastingschuldige die niet als ondernemer wordt aangemerkt;
-regeling (de): de Uitvoeringsregeling Invorderingswet 1990;
-wet (de): de wet van 30 mei 1990 op de invordering van rijksbelastingen
Onder de overige in deze leidraad gebruikte begrippen wordt hetzelfde
verstaan als de wet daaronder verstaat.
1.1.3. Reikwijdte beleidsvoorschriften n.v.t.
1.1.4. Aansprakelijkgestelden en andere derden
De invordering met betrekking tot aansprakelijkgestelden en andere derden
vindt voor een groot deel op overeenkomstige wijze plaats als de
invordering met betrekking tot belastingschuldigen. Omwille van de
leesbaarheid is vermeden steeds de aansprakelijkgestelden en andere
derden te noemen, zonder dat hiermee wordt beoogd de toepasselijkheid
van die voorschriften te beperken.
1.1.5. Awb en algemene beginselen van behoorlijk bestuur
In de invordering wordt zoveel mogelijk gehandeld in overeenstemming
met de Awb en het Besluit Fiscaal bestuursrecht, ondanks het feit dat artikel
3:40, titels 4.1 tot en met 4.3, artikel 4:125, titel 5.2, de hoofdstukken 6 en 7
en afdeling 10.2.1 Awb niet van toepassing zijn op de wet.
Dit betekent onder meer dat de beslistermijnen uit de Awb inclusief de
mogelijkheden tot verlenging van toepassing zijn, tenzij de wet, de regeling
of deze leidraad anders bepaalt.
• Voor beschikkingen op aanvraag geldt een termijn van acht weken
met de mogelijkheid hiervan af te wijken door een redelijke termijn
te noemen (zie artikel 4:13, 4:14 en 4:15 Awb).
• Voor het beslissen op bezwaarschriften geldt een termijn van zes weken
en een verdagingstermijn van maximaal zes weken, met de
mogelijkheid tot verder uitstel in gezamenlijk overleg (artikel 7:10 Awb).
• Voor beslissingen op beroepschriften bij administratief beroep wordt
uitdrukkelijk afgeweken van art. 7:24 Awb. De beslistermijn is vier
maanden, gerekend vanaf het moment waarop het beroepschrift is
ingediend. De termijn wordt opgeschort met ingang van de dag waarop
de indiener is verzocht en verzuim als bedoeld in art. 6:6 Awb te
herstellen, tot de dag waarop het verzuim is hersteld of de daarvoor
gestelde termijn ongebruikt is verstreken. Het beroepsorgaan kan de
beslissing zes weken verdagen, met de mogelijkheid tot verder uitstel in
gezamenlijk overleg (artikel 7:24 Awb).
Het uitgangspunt met betrekking tot de Awb-conforme werkwijze geldt niet voor
de regeling inzake de dwangsom bij niet tijdig beslissen (paragraaf 4.1.3.2 Awb).
Het laatste betekent dat bij de uitvoering van de wet de dwangsom uitsluitend
van toepassing is op de volgende gevallen:
• bezwaarschriften tegen beschikkingen invorderingsrente als bedoeld in
artikel 30, eerste lid, van de wet;
• bezwaarschriften tegen beschikkingen aansprakelijkstelling als bedoeld
in artikel 49, eerste lid, van de wet;
• bezwaar-en beroepschriften als bedoeld in artikel 7, eerste lid, van de
Kostenwet invordering rijksbelastingen.
Een andere bepaling uit de Awb die van toepassing is bij invordering is
artikel 4.84 Awb. Op grond van die bepaling is het mogelijk af te wijken van
de beleidsregels zoals die zijn opgenomen in deze leidraad. Dit is
gerechtvaardigd als toepassing van die regels voor een of meer
belanghebbenden gevolgen zou hebben die vanwege bijzondere
omstandigheden onevenredig zijn in verhouding tot de doelen die de
Dit laatste zal slechts bij hoge uitzondering aan de orde zijn. Het afwijken
van beleidsregels leidt in de regel immers tot schending van het
gelijkheidsbeginsel. Er moet dus sprake zijn van daadwerkelijk bijzondere
omstandigheden op grond waarvan onverkorte toepassing van de leidraad
onevenredig nadeel voor de betrokkene zou opleveren. Dit criterium gaat
aanzienlijk verder dan een belangenafweging als bedoeld in artikel 3:4 Awb.
Naast het zoveel mogelijk handelen in overeenstemming met de Awb moet
de ontvanger bij zijn handelen de algemene beginselen van behoorlijk
bestuur in acht te nemen, ook als sprake is van privaatrechtelijke
handelingen (beslag, executoriale verkoop en dergelijke). Dit betekent onder
meer dat als de belastingschuldige in een verzoek aan de Belastingdienst
aannemelijk heeft gemaakt dat er gegronde twijfels zijn bij de verschuldigdheid
van een onherroepelijk geworden belastingaanslag, de ontvanger de belasting-
aanslag marginaal toetst. Onder een onherroepelijk vaststaande belastingaanslag
wordt in dit verband verstaan een belastingaanslag waartegen geen bezwaar of
beroep meer open staat en waarvoor evenmin een ambtshalve beoordeling
mogelijk is in verband met termijnoverschrijding. Wanneer bij de marginale
toetsing blijkt dat een belastingaanslag in materiële zin niet verschuldigd kan
worden geacht, neemt de ontvanger voor een dergelijke aanslag geen
invorderingsmaatregelen. Onder invorderingsmaatregelen worden niet alleen
dwangmaatregelen zoals de tenuitvoerlegging van een dwangbevel, maar
ook de verrekening van een belastingaanslag met een belastingteruggaaf
daarin begrepen. Uitgangspunt hierbij is dat de marginale toetsing zich
beperkt tot feiten die de ontvanger bekend zijn op het moment dat hij tot
De verrekening van een belastingaanslag waarvan is gebleken dat die in
materiële zin niet verschuldigd is met een belastingteruggaaf wordt niet
ongedaan gemaakt, tenzij het verzoek daartoe heeft plaatsgevonden binnen
één maand nadat de verrekening is bekendgemaakt.
1.1.6. Keuze uit verschillende invorderingsmaatregelen
Als de invordering op verschillende manieren kan plaatsvinden, heeft de
eenvoudigste, snelste en minst kostbare wijze voor de Belastingsamenwerking
1.1.7. Invorderingsmaatregelen tegen grote bedrijven
Als de ontvanger invorderingsmaatregelen wil treffen die het voortbestaan
kunnen bedreigen van een bedrijf met meer dan vijftig werknemers, dan
vraagt hij daartoe toestemming van het dagelijks bestuur. Onder een bedrijf
wordt in dit verband ook verstaan een geheel van bij elkaar behorende
bedrijven of een zelfstandig uitgeoefend beroep. De betreffende gemeente wordt in kennis gesteld van de te treffen invorderingsmaatregelen.
Beslaglegging hoeft niet het hiervoor bedoelde effect te hebben, als de
ontvanger op een zodanige wijze kan handelen dat derden daarvan geheel
De ontvanger vraagt altijd toestemming als:
-met de beslaglegging op korte termijn de verkoop van (een deel van) de
activa van het bedrijf wordt beoogd;
-door de beslaglegging de werkvoorraad en/of geldmiddelen geheel of
nagenoeg geheel worden vastgelegd;
-derden niet onkundig blijven van de beslaglegging, zoals steeds het
-de ontvanger aan een schuldeiser zodanige inlichtingen omtrent
openstaande belastingaanslagen verstrekt, dat deze kunnen dienen als
steunvorderingen bij het aanvragen van faillissement door die schuldeiser.
1.1.8. Voor de invordering minder geschikte dagen
Onverminderd het bij of krachtens artikel 15, eerste lid, aanhef en onderdeel e
en artikel 18 van de wet, van de wet doet de deurwaarder geen exploten of
verricht geen executiehandelingen tussen 20.00 uur ’s avonds en 07.00 uur ’s
ochtends, op een zondag en op een algemeen erkende feestdag, behalve na
een daartoe strekkend verlof van de voorzieningenrechter. In aanvulling hierop
geldt dat de ontvanger geen invorderingsmaatregelen treft op Goede
De ontvanger zal geen invorderingsmaatregelen nemen tegen particulieren
op dagen die daarvoor minder geschikt kunnen worden geacht, als die
maatregelen zonder bezwaar naar een later tijdstip kunnen worden
Deze terughoudendheid geldt bij ondernemers slechts voor zover sprake is
van invorderingsmaatregelen die betrekking hebben op bezittingen die tot
de privésfeer kunnen worden gerekend. De terughoudendheid geldt niet als
de ontvanger een naheffingsaanslag als bedoeld in artikel 9, achtste lid, van
Voor invordering minder geschikte dagen zijn met name:
-landelijk of regionaal vrij algemeen erkende feest- en gedenkdagen met
inbegrip van de daaraan voorafgaande en de daarop volgende dag;
-de dagen tussen Kerstmis en Nieuwjaar.
1.1.9. Binnenkomst van bescheiden
Als aan het indienen van bepaalde bescheiden rechtsgevolgen zijn
verbonden dan wel rechten kunnen worden ontleend dan geldt als datum
van binnenkomst van die stukken de datum van binnenkomst bij de
Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
Als de ontvanger in de tussentijd heeft verrekend of dwangmaatregelen
heeft genomen ter invordering van de belastingschuld, dan blijven deze
gehandhaafd als hij niet van de indiening op de hoogte was en er
redelijkerwijs ook niet van op de hoogte kon zijn. Onder dwangmaatregelen
moeten in dit verband worden verstaan: alle maatregelen in het kader van
de dwanginvordering respectievelijk invordering langs civielrechtelijke weg,
en het aansprakelijk stellen van derden.
1.1.10. Positie belastingdeurwaarder
Belastingdeurwaarder is een door of namens het dagelijks bestuur
aangewezen ambtenaar van de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland,
dan wel een als belastingdeurwaarder van de Belastingsamenwerking
Sabewa Zeeland aangewezen deurwaarder. In de uitoefening van zijn functie
is de belastingdeurwaarder bestuursorgaan in de zin van de Awb, dan wel
handelt hij onder de verantwoordelijkheid van een bestuursorgaan (de
Als zodanig vervult hij zijn taak zonder vooringenomenheid. Hij gebruikt zijn
bevoegdheid niet voor een ander doel dan waarvoor die bevoegdheid is
verleend. Hij waakt ervoor dat de nadelige gevolgen van zijn handelen niet
onevenredig zijn in verhouding tot de doelen die hij met die handelingen
Om misverstanden te voorkomen, meldt de belastingdeurwaarder steeds in
welke hoedanigheid hij optreedt en hij legitimeert zich desgevraagd. Op
grond van artikel 67 van de wet is het de belastingdeurwaarder verboden
om hetgeen hem over de persoon of de zaken van een ander blijkt of wordt
meegedeeld -in enige werkzaamheid bij de uitvoering van de wet, of in
verband daarmee -verder bekend te maken dan nodig is voor de uitvoering
van de wet of voor de heffing van enige rijksbelasting.
De leiding van de invordering berust steeds in handen van de ontvanger. Dit
brengt met zich mee dat de belastingdeurwaarder de bevoegdheden die hij
rechtstreeks ontleent aan de wet en aan het Wetboek van Burgerlijke
Rechtsvordering, slechts uitoefent nadat hij daartoe een opdracht van de
ontvanger heeft verkregen en zich bij de uitoefening van die bevoegdheden
Op grond van artikel 9:1 Awb heeft een ieder het recht om een klacht in te
dienen over de wijze waarop de belastingdeurwaarder zich jegens hem of
een ander heeft gedragen. Klachten in verband met zijn ambtsuitoefening
kunnen worden ingediend bij de ontvanger in wiens opdracht en onder
wiens verantwoordelijkheid de belastingdeurwaarder werkzaam is.
1.1.11. Bewaren invorderingsbescheiden
De ontvanger bewaart de bescheiden die direct betrekking hebben op de
invordering gedurende drie jaar na afdoening, of zoveel langer als het recht
tot dwanginvordering van de belastingaanslag die daaraan ten grondslag ligt
De bescheiden die op kwijtschelding betrekking hebben, worden gedurende
ten minste drie jaar na de verleende kwijtschelding bewaard, of zoveel
langer als redelijkerwijs nog niet kan worden aangenomen dat zij hun
belang definitief hebben verloren.
Bescheiden die geen betrekking hebben op één of meer bepaalde
belastingaanslagen, worden eveneens gedurende ten minste drie jaar
bewaard, of zoveel langer als redelijkerwijs nog niet kan worden
aangenomen dat zij hun belang definitief hebben verloren.
1.1.12. Verklaring inzake nakoming fiscale verplichtingen
Op verzoek van de belastingschuldige of zijn gemachtigde geeft de
ontvanger een verklaring af, dat op dat moment geen belastingaanslagen of
andere vorderingen openstaan waarvan de invordering aan de ontvanger is
opgedragen. Tevens verklaart de ontvanger desgevraagd dat zich in het
verleden -voor wat betreft de invordering -geen moeilijkheden hebben
voorgedaan. In de verklaring kan de ontvanger nadere bijzonderheden
De ontvanger zendt de verklaring aan het adres van de belastingschuldige
of reikt deze aan hem uit. Toezending of uitreiking aan een ander dan de
belastingschuldige blijft achterwege, tenzij de ontvanger zich ervan heeft
overtuigd dat die ander tot ontvangst van de verklaring bevoegd is.
De ontvanger maakt van de bevoegdheden van hoofdstuk VII van de wet
enkel gebruik bij een betalingsachterstand, dat wil zeggen als niet is betaald
binnen de betalingstermijn(en) die voor de belastingaanslag gelden. De
informatieplicht vervalt zodra volledige betaling plaatsvindt.
De ontvanger kan altijd gebruik maken van zijn bevoegdheid van hoofdstuk
VII als de toepassing van artikel 10 van de wet aan de orde kan komen.
De invordering van belastingschulden van personen met een diplomatieke
status gebeurt door tussenkomst van de minister van Buitenlandse Zaken.
De ontvanger richt een verzoek om bemiddeling rechtstreeks tot:
Ministerie van Buitenlandse Zaken
Het eerste lid van artikel 1 van de wet regelt het toepassingsgebied van de
wet. Het tweede lid bepaalt dat een deel van de Awb niet van toepassing is
De ontvanger handelt zoveel mogelijk in overeenstemming met de Awb en
het Besluit fiscaal bestuursrecht (zie ook artikel 1.1.5 van deze leidraad).
In aansluiting op artikel 2 van de wet beschrijft dit artikel het beleid over het
begrip 'woonplaats' en de vertaalbepaling van de Waterschapswet en
De begrippen 'woonplaats' en 'plaats van vestiging' hebben bij de uitvoering
van de wet niet steeds dezelfde inhoud.
Als het gaat om de betekening van stukken of om andere handelingen
overeenkomstig het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering, sluit de
ontvanger aan bij het begrip 'woonplaats' als bedoeld in de artikelen 1:10 en
Bij de aansprakelijkheidsbepalingen van Afdeling 1 van Hoofdstuk VI van de
wet ligt het voor de hand om aan te sluiten bij de begrippen 'woonplaats' en
'plaats van vestiging' die gelden voor de heffingswet op grond waarvan de
belastingschuld -waarvoor de aansprakelijkheid bestaat -is ontstaan.
2.2. Vertaalbepalingen Waterschapswet en Gemeentewet
In artikel 123, lid 2, van de Waterschapswet en artikel 231, lid 1, van de
Gemeentewet is de Invorderingswet 1990 van toepassing verklaard op de
invordering van waterschapsbelastingen en gemeentelijke belastingen.
Tegelijkertijd zijn in artikel 138 Waterschapswet en artikel 249 van de
Gemeentewet enkele artikelen uit de Invorderingswet 1990 genoemd die buiten
In artikel 123 Waterschapswet en artikel 231 van de Gemeentewet is tevens
bepaald aan welke colleges of functionarissen van de waterschappen en
gemeenten de in de Invorderingswet 1990 genoemde bevoegdheden
toekomen. Het gaat daarbij om een vertaling van de functionarissen die in
artikel 2 van de Invorderingswet 1990 worden genoemd naar colleges en
functionarissen van de waterschappen en gemeenten.
In de Gemeenschappelijke Regeling Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland worden deze bevoegdheden overgedragen aan de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
Artikel 3 Bevoegdheden ontvanger
Artikel 3 van de wet geeft een afbakening van de bevoegdheden van de
De ontvanger treedt in alle rechtsgedingen die voortvloeien uit de
uitoefening van zijn taak als zodanig in rechte op (artikel 3 tweede lid).
De bepalingen van deze leidraad zijn zoveel mogelijk van overeenkomstige
toepassing op de invordering op civielrechtelijke wijze. Dat het
bestuursorgaan ten aanzien van de invordering ook over de bevoegdheden
beschikt die een schuldeiser op grond van het privaatrecht heeft is thans
geregeld in artikel 4:124 Awb.
In aansluiting op artikel 3 van de wet beschrijft dit artikel het beleid over:
-de fiscale en civiele bevoegdheden van de ontvanger;
-het leggen van conservatoir beslag;
-het vragen van toestemming bij gerechtelijke procedures;
3.1. Fiscale en civiele bevoegdheden
De ontvanger beschikt op grond van de wet over diverse specifieke
bevoegdheden om een belastingschuld in te vorderen. Daarnaast heeft hij
alle bevoegdheden die op grond van enigerlei wettelijke bepaling aan een
schuldeiser toekomen. Dit leidt er in veel gevallen toe dat de ontvanger
zowel gebruik kan maken van zijn specifieke fiscale bevoegdheden, als van
zijn algemene civielrechtelijke bevoegdheden om zijn doel te bereiken.
De ontvanger is vrij in de keuze van de invorderingsinstrumenten die hij het
meest geschikt acht voor een juiste uitoefening van zijn taak. Als de
ontvanger het wenselijk of noodzakelijk acht van fiscale bevoegdheden over
te schakelen op civielrechtelijke bevoegdheden of andersom, dan doet hij dit
alleen als het belang van de invordering opweegt tegen de belangen van de
belastingschuldige en eventuele derden.
Om de rechten van de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland veilig te
stellen heeft de ontvanger naast de versnelde invordering de mogelijkheid
conservatoir beslag te leggen. Feiten en omstandigheden bepalen de keuze
3.2.1. Geen conservatoir beslag dan ook geen versnelde invordering
Als de voorzieningenrechter van de rechtbank geen toestemming verleent
tot het leggen van conservatoir beslag omdat hij gegronde vrees voor
verduistering van de goederen niet aanwezig acht, dan legt de ontvanger
niet alsnog om dezelfde reden executoriaal beslag op grond van de
artikelen 10 en 15 van de wet.
3.2.2. Ontbreken belastingaanslag en conservatoir beslag
Als het niet mogelijk is eerst een belastingaanslag op te leggen, vraagt de
ontvanger slechts verlof om conservatoir beslag te leggen aan de
voorzieningenrechter als de belasting in redelijkheid materieel verschuldigd
geacht mag worden. Het opleggen van de belastingaanslag wordt
beschouwd als het instellen van een eis in de hoofdzaak als bedoeld in
3.3. Gerechtelijke procedures: toestemming
Op grond van artikel 3, lid 3, van de Invorderingswet 1990 treedt de
ontvanger zelfstandig in rechte op bij rechtsgedingen die voortvloeien uit de
uitoefening van zijn taak. Hij voorziet zich daarbij in alle gevallen van
procesvertegenwoordiging, met uitzondering van:
-Beroepsprocedures op grond van artikel 26 AWR;
-Hoger beroepsprocedures op grond van art. 27h AWR;
-(Hoger) Beroepsprocedures op grond van art. 7 Kostenwet invordering rijksbelastingen;
-Kort geding procedures, indien de ontvanger gedaagde is.
In gerechtelijke procedures waarin de ontvanger als eiser optreedt, moet hij
toestemming hebben van het dagelijks bestuur. Behalve voor in hoger
beroep te voeren zaken geldt het voorgaande niet voor:
-verklaringsprocedures in het kader van derdenbeslagen;
-aansprakelijkheidsprocedures.
-procedures die worden ingesteld naar aanleiding van een verzet ex. artikel 435 lid 3, dan wel artikel 708 lid 2 Rv.
Als een belastingschuldige verkeert in de toestand dat hij ophoudt met
betalen (art. 1 FW) kan de ontvanger het faillissement aanvragen.
Bij een faillissementsaanvraag wordt vooraf toestemming gevraagd aan het
Dagelijks bestuur. Dit geldt ook bij een eventuele steunvordering voor het
aanvragen van een faillissement.
Artikel 3a Er zijn in deze leidraad op artikel 3a van de wet geen beleidsregels gemaakt.
Artikel 4 Bevoegdheid belastingdeurwaarder
In artikel 4 van de wet is bepaald dat voor het verrichten van
deurwaarderswerkzaamheden in opdracht van een ontvanger voor de
invordering van rijksbelastingen, uitsluitend een belastingdeurwaarder
bevoegd is. In aansluiting op artikel 4 van de wet beschrijft dit artikel het
beleid over de reikwijdte van die bevoegdheid.
4.1. Reikwijdte bevoegdheid belastingdeurwaarder
De belastingdeurwaarder is bevoegd tot het uitbrengen van alle exploten en
het treffen van alle invorderingsmaatregelen die rechtstreeks verband
houden met de invorderingstaak en de hieruit voortvloeiende bevoegdheden
Dit brengt met zich mee dat de belastingdeurwaarder ook bevoegd is tot die
werkzaamheden die voortvloeien uit de invordering langs civielrechtelijke
weg, waartoe de ontvanger op grond van artikel 4:124 van de Awb
gerechtigd is en tot die werkzaamheden die verricht moeten worden,
wanneer de ontvanger zelfstandig eisend en verwerend in rechte optreedt.
Belastingdeurwaarders zijn ambtenaar in de zin van de artikelen 179 en 180
Sr. Daardoor genieten zij van de strafrechtelijke bescherming, voor zover zij
hun wettelijke taken en bevoegdheden uitoefenen.
Belastingdeurwaarders worden aangesteld door het dagelijks bestuur van
de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
Indien de ontvanger gebruik wil maken van belastingdeurwaarders die niet
in loondienst zijn van de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland, dient
aanstelling plaats te vinden door het dagelijks bestuur. Deze
laatstgenoemde bevoegdheid tot aanstelling kan het dagelijks bestuur
Voor de uitoefening van de aan hem opgedragen invorderingstaken kan de
belastingdeurwaarder op verzoek zich legitimeren aan de belastingschuldige
Artikel 6 Reikwijdte van de wet
Artikel 6 van de wet bepaalt dat de wet ook van toepassing is op:
In aansluiting op artikel 6 van de wet beschrijft dit artikel het beleid over
6.1. Rente en kosten in het kader van de reikwijdte van de wet.
Onder rente als bedoeld in artikel 6 van de wet wordt alleen verstaan: de
Onder kosten wordt verstaan: alle kosten die op de voet van de Kostenwet
invordering rijksbelastingen aan de belastingschuldige in rekening worden
gebracht. Hieronder vallen ook de kosten die zijn verbonden aan de
werkzaamheden die de belastingdeurwaarder verricht bij de invordering
Artikel 7 Betaling en afboeking
Artikel 7 van de wet schrijft voor hoe de toerekening van betalingen plaats
-Lid 1 bepaalt dat toerekening van betalingen achtereenvolgens gebeurt
aan de kosten, de betalingskorting, de rente en de belastingaanslag;
-Lid 2 bepaalt hoe de afboeking aan de verschillende componenten van
de belastingaanslag plaatsvindt;
In aansluiting op artikel 7 van de wet beschrijft dit artikel het beleid over:
-het tijdstip van de betaling;
-de afboeking van de betaling;
-het rekenen van rente en kosten bij afboeking;
-het toerekenen van kosten bij meerdere aanslagen;
-de afboeking van de betaling op de bestuurlijke boete;
-de afboeking van betalingen door aansprakelijkgestelden;
-het verzenden van een mededeling bij een afboeking van een betaling.
-Als tijdstip van betaling geldt de datum van bijschrijving op de rekening
van de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland;
-Bij rechtstreekse betaling door middel van een pin-of
creditcardtransactie aan de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland
geldt de dag van de pin-of creditcardtransactie als tijdstip van betaling;
-Bij betaling aan de kas van de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland
geldt de dag waarop het bedrag aan het loket van de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland is betaald;
-Bij betaling aan de belastingdeurwaarder geldt de dag waarop het
bedrag aan de belastingdeurwaarder is betaald;
-Als een cheque uit het buitenland is ontvangen, wordt de dag van ontvangst
van de cheque als de dag van betaling beschouwd, tenzij de ontvanger
constateert dat sprake is van misbruik.
7.2. De afboeking van de betaling
Bij de afboeking van betalingen gelden de volgende richtlijnen:
-Betalingen waarvan de bestemming is aangegeven worden afgeboekt
overeenkomstig de opgave van de betaler, tenzij de aangegeven
bestemming strijdig is met de in artikel 7 van de wet neergelegde wijze
van toerekening van betalingen;
-Betalingen waarvoor geen bestemming is aangegeven (de zogenoemde
ongerichte betalingen) worden afgeboekt op de oudste openstaande
belastingaanslagen, met dien verstande dat de aard van die
belastingaanslagen aanleiding kan zijn hiervan af te wijken;
-Wanneer de ontvanger tevens de invordering van
waterschapsbelastingen ten behoeve van een ander waterschap uitvoert
is het bovenstaande van overeenkomstige toepassing, met dien
verstande dat verdeling van de gelden naar rato van de grootte van de
Als de aangegeven bestemming van de betaling een belastingaanslag
betreft die al is betaald terwijl nog diverse andere belastingaanslagen
openstaan, wordt die betaling aangemerkt als een ongerichte betaling en
7.4. Rente en kosten bij afboeking betalingen
Onder kosten wordt verstaan: alle kosten die op de voet van de Kostenwet
invordering rijksbelastingen aan de belastingschuldige in rekening worden
gebracht. Hieronder vallen ook de kosten die verbonden zijn aan de
werkzaamheden die de belastingdeurwaarder verricht bij de invordering
Onder rente als bedoeld in artikel 7 van de wet wordt alleen verstaan: de
7.5. Het toerekenen van kosten bij meerdere aanslagen
Kosten die niet betrekking hebben op één specifieke belastingaanslag
worden toegerekend aan een van de belastingaanslagen waarvoor de
7.6. Afboeking betaling op bestuurlijke boeten waarvoor uitstel van
Als sprake is van een belastingaanslag en een in verband met die aanslag
vastgestelde bestuurlijke boete, vindt toerekening uitsluitend plaats aan de
belasting, als voor de betaling van de bestuurlijke boete uitstel van betaling is
verleend in verband met een ingediend bezwaarschrift of beroepschrift (in hoger
Als echter – ondanks dit uitstel – zoveel wordt betaald dat er na afboeking op de
belasting nog een bedrag overblijft, dan wordt dit bedrag afgeboekt op de
bestuurlijke boete. Als op de bestuurlijke boete is afgeboekt en de bestuurlijke
boete wordt alsnog aangevochten, dan blijven de afboekingen gehandhaafd.
7.7. Afboeking van betalingen door aansprakelijkgestelden
Als een betaling wordt verricht door een aansprakelijkgestelde, worden
eerst de vervolgingskosten afgeboekt die aan de aansprakelijkgestelde zelf
Het resterende bedrag wordt afgeboekt op de onderliggende
belastingaanslag -waarbij artikel 7 van de wet wel van toepassing is echter
met dien verstande dat de invorderingsrente en kosten die op die
aanslag zelf betrekking hebben alleen worden afgeboekt indien en voor
zover men hiervoor aansprakelijk is gesteld.
Als na afboeking van genoemd resterend bedrag nog een bedrag overblijft,
dan wordt dit op de belastingaanslag afgeboekt, met inachtneming van de
toerekeningsbepaling van artikel 7, tweede lid, van de wet. Zowel de
belastingschuldige als de aansprakelijkgestelde worden schriftelijk in kennis
gesteld over de wijze van afboeking van de betaling die de ontvanger heeft
ontvangen van de aansprakelijkgestelde.
Met de terugbetaling van een bedrag dat is voldaan ten gevolge van een
evidente vergissing of misverstand aan de zijde van de betaler, wordt
bijzondere voorzichtigheid betracht.
Het is zeer wel mogelijk dat de betaling niet onverschuldigd heeft
plaatsgehad, zodat de schuldvordering is tenietgegaan en invordering niet
zonder meer opnieuw kan plaatshebben.
In die gevallen wordt het betaalde bedrag niet terugbetaald, tenzij voor de
ontvanger wordt verklaard dat geen beroep zal worden gedaan op het feit
dat de schuld in een eerder stadium teniet is gegaan en dat de schuld te
gelegener tijd op juiste wijze zal worden voldaan.
Indien een bedrag wordt betaald als gewetensgeld, wordt dit gezien als het
voldoen aan een natuurlijke verbintenis. Terugbetaling vindt dan niet plaats.
7.9. Mededeling afboeking betaling
De ontvanger stelt de belastingschuldige van de afboeking van een betaling
waarbij invorderingsrente of invorderingskosten in rekening is gebracht
schriftelijk op de hoogte, tenzij het een slotbetaling betreft op een
belastingaanslag waarbij geen kosten en rente worden afgeboekt.
Een kennisgeving blijft achterwege als betaling plaatsvindt op grond van
een machtiging tot automatische afschrijving en daarbij geen
vervolgingskosten worden afgeboekt.
7.10. Betaling van kleine bedragen
Betalingen van belastingaanslagen in kleinere bedragen dan die van de
termijnen worden niet geweigerd, tenzij dit door de ambtenaar belast met
invordering aangemerkt wordt als nodeloos overlast. In dat geval treedt hij
in contact met de belastingschuldige om de betalingswijze aan te passen.
7.11. Ontvangen bedragen uit de wettelijke saneringsregeling en faillissement
Uit de wettelijke schuldsaneringsregeling of uit een faillissement ontvangen
bedragen dienen steeds te worden afgeboekt overeenkomstig de gegevens van
de uitdelingslijst, met inachtneming van 7.2. van deze leidraad.
Per kwartaal maakt de invorderingsambtenaar een lijst op van openstaande aanslagbedragen die, ondanks alle mogelijke invorderingsmaatregelen, niet te innen zijn. Redenen voor oninbaar zijn:
• Geen verhaalsmogelijkheden (GV)
• Debiteur vertrokken onbekend waarheen (VO);
• Kosten-baten invordering wegen niet tegen elkaar op (AF);
• Beëindiging WNSP met schone lei-verklaring (WS);
• Debiteur overleden, erven onbekend (EO);
• Debiteur heeft volledige kwijtschelding ontvangen (KW);
• Bedrag naar verhouding te laag om dwanginvordering toe te passen (SA);
• Debetsaldo volledig verminderd (VM);
• Invorderingsmaatregelen niet verdedigbaar op grond van eisen van behoorlijkheid (OH);
• Vordering om andere reden niet oninbaar (ON);
• Debiteur bevindt zich in minnelijk schuldhulpverleningstraject (SH).
Artikel 7a Uitbetaling van belastingteruggaven
Artikel 7a van de wet regelt de wijze waarop de ontvanger bedragen
Op grond van artikel 4:89, eerste lid, Awb dient een schuldenaar te betalen
op een daartoe door de schuldeiser bestemde bankrekening. Het komt in de
praktijk echter regelmatig voor dat een belastingschuldige aan wie de
ontvanger een bedrag moet betalen, geen bankrekening(nummer) heeft
aangewezen waarop de betaling moet plaatsvinden. Wanneer zich een
dergelijke situatie voordoet, regelt artikel 7a van de wet dat de ontvanger
betaalt op een bankrekening die op naam van de belastingschuldige staat.
In aansluiting op artikel 4:89 Awb en artikel 7a van de wet beschrijft dit
-de aanwijzing van het rekeningnummer voor uitbetaling;
7a.1. Aanwijzen bankrekeningnummer voor uitbetaling
De aanwijzing door de belastingschuldige vindt in beginsel plaats bij de
aangifte of het verzoek in verband waarmee het desbetreffende uit te
betalen bedrag wordt vastgesteld. Als de belastingschuldige niet reageert
op het schriftelijk ter verificatie aanbieden van het bij de
Belastingsamenwerking bekende bankrekeningnummer door de
Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland, geldt dit ook als aanwijzing.
Als de belastingschuldige bij een volgende gelegenheid met betrekking tot
hetzelfde belastingmiddel en hetzelfde soort uit te betalen bedrag een ander
bankrekeningnummer aanwijst, dan wordt laatstbedoeld bankrekeningnummer
geacht ook te zijn aangewezen voor het doen van uitbetalingen voortvloeiend uit
eerdere aangiften of verzoeken.
Aanwijzing moet voor het overige per uitbetaling schriftelijk plaatsvinden en
wel op een zodanig tijdstip, dat daarmee redelijkerwijze bij de uitbetaling
Als uitbetaling van een uit te betalen bedrag plaatsvindt op een andere
rekening van de belastingschuldige dan die daarvoor door hem is
aangewezen, dan moet de ontvanger in beginsel opnieuw uitbetalen. De
ontvanger verbindt daaraan de voorwaarde dat het eerder betaalde bedrag
Indien en voor zover blijkt dat het eerder betaalde bedrag niet ter
beschikking van de belastingschuldige is gekomen -bijvoorbeeld omdat de
rekening ten tijde van de bijschrijving een debetstand kent en ook de
(eventuele) kredietfaciliteit van de rekening de restitutie niet toelaat -vindt
hernieuwde uitbetaling direct plaats.
Indien en voor zover aan de daartoe gestelde (wettelijke) voorwaarden
wordt voldaan, zal de ontvanger het aldus teveel betaalde bedrag
vervolgens terugvorderen uit ongerechtvaardigde verrijking.
Uitbetalingfouten die het gevolg zijn van een onjuiste aanwijzing door de
belastingschuldige, blijven voor diens rekening. De ontvanger beroept zich
in dat geval op het bevrijdende karakter van de (uit)betaling (artikel 6:34 BW).
Desgevraagd wordt de belastingschuldige op de hoogte gesteld
omtrent de naam-, adres-en woonplaatsgegevens van de derde aan wie
7a.3 Uitbetaling correctieaanslag
Een correctieaanslag waarvan het totaalbedrag minder dan € 2 bedraagt, wordt niet uitbetaald tenzij hierom uitdrukkelijk wordt verzocht. Het totaalbedrag is het totaal van alle verminderingsregels van de betreffende belastingsoort die samen op één biljet komen te staan.
7b Cessie en verpandingsverbod uitbetaling inkomstenbelasting
Artikel 8 Bekendmaking aanslag
Artikel 8 van de wet regelt dat de ontvanger de belastingaanslag bekend
maakt door toezending of uitreiking aan de belastingschuldige. De
belastingschuldige is de belastingaanslag in zijn geheel verschuldigd.
In aansluiting op artikel 8 van de wet beschrijft dit artikel het beleid over:
-de verzending of uitreiking van het aanslagbiljet in bijzondere situaties;
-de gehoudenheid tot betalen belastingaanslag en aanslagbiljet;
-het verzenden van een uitnodiging tot betaling aan erfgenamen.
8.1. Verzending of uitreiking van het aanslagbiljet in
De toezending of uitreiking van het aanslagbiljet gebeurt aan de
belastingschuldige of aan zijn wettelijke vertegenwoordiger, met dien
-aanslagbiljetten ten name van een onder curatele gestelde aan de
-ingeval van faillissement het aanslagbiljet aan de curator wordt
gezonden als de belastingschuld in het faillissement valt dan wel een
-als de belastingschuldige minderjarig is, het aanslagbiljet aan de
wettelijke vertegenwoordiger wordt gezonden als bekend is dat
verzending aan de belastingschuldige zelf al eerder problemen heeft
-aanslagbiljetten ten name van een belastingschuldige van wie bekend is
dat hij is overleden, worden gezonden aan de executeur, de
bewindvoerder over de nalatenschap of de erfgenamen.
8.3. Gehoudenheid tot betalen belastingaanslag en aanslagbiljet
De gehoudenheid tot betalen wordt niet ongedaan gemaakt door de
omstandigheid dat de schuld vermeld op de belastingaanslag afwijkt van
hetgeen materieel is verschuldigd, noch door de omstandigheid dat de
belastingaanslag ten name staat van een ander dan degene die de
belasting materieel is verschuldigd.
8.4. Vooraf uitnodigen erfgenamen tot betalen belastingaanslag
Als voor een belastingaanslag ten name van een overledene tegen de
erfgenamen afzonderlijk moet worden opgetreden, worden zij zoveel
mogelijk vooraf schriftelijk uitgenodigd het verschuldigde binnen een redelijk
Artikel 9 van de wet regelt binnen welke betalingstermijnen
belastingaanslagen moeten worden betaald.
In aansluiting op artikel 9 van de wet beschrijft dit artikel het beleid over:
-de afwijking van de betalingstermijnen bij voorlopige aanslagen;
-de afwijking van de betalingstermijn bij voorlopige teruggaven;
-de uitbetaling van een voorlopige teruggave in één termijn;
-de dagtekening van het aanslagbiljet;
-het begrip maand bij betalingstermijnen.
9.1. Afwijking van de betalingstermijnen in geval van
N.v.t. voor de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
9.2. Afwijking van de betalingstermijnen in geval van
N.v.t. voor de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
9.3. Uitbetaling voorlopige teruggave in één termijn
N.v.t. voor de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
9.4. Dagtekening aanslagbiljet
De dagtekening van het aanslagbiljet wordt normaliter zodanig bepaald dat
de belastingschuldige het biljet enige dagen voor de dag van dagtekening
ontvangt. Hiervan kan worden afgeweken als op grond van artikel 10 van de
wet versnelde invordering wordt toegepast.
9.5. Begrippen bij betalingstermijnen
Als de betalingstermijn van een aanslag is gesteld op een maand of is
gesteld op twee maanden, dan houdt dat in dat als de dagtekening van een
aanslagbiljet valt op 31 oktober, de betalingstermijn van een maand vervalt
op 30 november en de betalingstermijn van twee maanden vervalt op 31
Als de dagtekening 28 februari is, dan vervalt de betalingstermijn van een
maand op 31 maart en de betalingstermijn van twee maanden op 30 april,
tenzij het jaartal aangeeft dat het een schrikkeljaar is, in welk geval de
termijn vervalt op 28 maart dan wel 28 april.
Als de dagtekening van het aanslagbiljet valt op een andere dag dan de
laatste dag van de kalendermaand, vervalt de termijn een maand later (bij
een betalingstermijn van een maand), of twee maanden later (bij een
betalingstermijn van twee maanden) op de dag die hetzelfde nummer heeft
als dat van de dagtekening. Als de dagtekening bijvoorbeeld 15 maart is,
vervalt de termijn dus op 15 april (resp. 15 mei).
Is de betalingstermijn zes weken en is de dagtekening bijvoorbeeld 15
maart, dan vervalt de termijn op 26 april.
9.6. Regeling betalingstermijnen
Op grond van artikel 139, lid 1, van de Waterschapswet en artikel 250, lid 1,
van de Gemeentewet kan de belastingverordening van een waterschap of
gemeente van artikel 9 van de Invorderingswet 1990 afwijkende
voorschriften inhouden. Is in de belastingverordening niets geregeld, dan
zijn dus automatisch de betalingstermijnen uit de Invorderingswet 1990 van
9.7. Automatische afschrijving
De Belastingsamenwerking stelt belastingplichtigen in de gelegenheid de
aanslag of aanslagen te voldoen door middel van automatische afschrijving.
Artikel 10 Versnelde invordering
Artikel 10, eerste lid, van de wet geeft een limitatieve opsomming van
bijzondere situaties waarin de ontvanger met doorbreking van de in artikel 9
van de wet voorgeschreven betalingstermijnen een belastingaanslag
terstond en tot het volle bedrag kan invorderen.
Artikel 10, tweede en derde lid, van de wet bevatten
uitzonderingsbepalingen met betrekking tot de toepassing van deze
In aansluiting op artikel 10 van de wet beschrijft dit artikel het beleid over:
-de reikwijdte van de versnelde invordering;
-het metterwoon verlaten van Nederland;
-geen vaste woonplaats in Nederland;
10.1. Reikwijdte versnelde invordering
Als de ontvanger het in een specifiek geval noodzakelijk acht daadwerkelijk
tot versnelde invordering (als bedoeld in artikel 10 van de wet) over te gaan,
dan vermeldt hij op het uit te reiken of te verzenden aanslagbiljet dat de
belastingaanslag terstond en tot het volle bedrag invorderbaar is. Voorts
vermeldt de ontvanger op het aanslagbiljet het onderdeel van het eerste lid
van artikel 10 van de wet op grond waarvan hij tot versnelde invordering
Als versnelde invordering zich voordoet nadat het aanslagbiljet is uitgereikt
of verzonden -maar voordat de belastingaanslag (geheel) invorderbaar is deelt
de ontvanger de belastingschuldige schriftelijk mee dat hij de
belastingaanslag terstond en tot het volle bedrag invorderbaar verklaart en
dat de op het aanslagbiljet vermelde betalingstermijnen niet meer gelden.
Hij doet dit eveneens onder opgave van het onderdeel van het eerste lid van
artikel 10 van de wet op grond waarvan hij tot versnelde invordering
Veelal zal dan ook gebruik worden gemaakt van de versnelde
dwanginvorderingsprocedure als bedoeld in artikel 15 van de wet, zodat
vermelding op het dwangbevel dat de belastingaanslag terstond en tot het
volle bedrag invorderbaar is verklaard tot de mogelijkheden van mededeling
behoort. In het laatste geval zal de betekening van het dwangbevel
overigens niet per post kunnen plaatsvinden. De belastingdeurwaarder zal
voordat tot de versnelde dwanginvordering als bedoeld in artikel 15 van de
wet wordt overgegaan -als sprake is van direct contact met de
belastingschuldige -deze eerst in de gelegenheid stellen om onmiddellijk te
Als versnelde invordering zich voordoet nadat een dwangbevel is betekend maar
voordat de termijn van twee dagen van het bevel tot betaling is
verstreken (bij een per post betekend dwangbevel in feite vier dagen) vermeldt
de ontvanger op het beslagexploot of op een aparte schriftelijke
kennisgeving: artikel 15 in combinatie met artikel 10, eerste lid, van de wet,
gevolgd door het desbetreffende onderdeel.
Hetzelfde geldt als de noodzaak tot versnelde invordering zich voordoet na
het betekenen van het hernieuwd bevel tot betaling en de tweedagentermijn
die daarbij geldt nog niet is verstreken. Er hoeft geen nieuw dwangbevel te
worden betekend. De belastingschuldige wordt -als sprake is van direct
contact met laatstgenoemde -eerst in de gelegenheid gesteld om
Een belastingaanslag die op grond van artikel 10, eerste lid, van de wet
terecht geheel opeisbaar is geworden, blijft geheel opeisbaar ook al zouden
de feiten en omstandigheden die daartoe aanleiding hebben gevormd zich
niet langer voordoen. Op verzoek van de belastingschuldige verleent de
ontvanger in zo'n situatie altijd uitstel van betaling, welk uitstel overeenkomt
met de betalingstermijn(en) die normaal zou(den) gelden.
10.2. Vrees voor verduistering en versnelde invordering
Van gegronde vrees voor verduistering van goederen van de
belastingschuldige als bedoeld in artikel 10, eerste lid, onderdeel b, van de
wet is sprake, als de ontvanger aannemelijk kan maken dat redelijkerwijs te
verwachten is dat niet alleen het verhaal op een aantal goederen van de
belastingschuldige metterdaad onmogelijk zal worden gemaakt, maar ook
dat daardoor de verhaalbaarheid van de belastingschuld in ernstig gevaar
De vrees voor verduistering zal in de regel gelegen zijn in gedragingen van
de belastingschuldige, maar kan in bepaalde situaties ook ontstaan door
gedragingen van derden (bijvoorbeeld crediteuren), die aanleiding geven
voor de veronderstelling dat voor onverhaalbaarheid moet worden gevreesd.
Als verduistering wordt gevreesd van goederen waarvan na versnelde
beslaglegging blijkt dat deze uitsluitend van een derde zijn, is niet voldaan
aan artikel 10, eerste lid, onderdeel b, van de wet en is het beslag niet
rechtsgeldig. Het beslag hoeft dan niet formeel te worden opgeheven maar
de ontvanger moet de betrokkenen wel informeren over het feit dat er geen
10.3. Metterwoon verlaten van Nederland en versnelde invordering
Naast het redelijke vermoeden van de ontvanger dat de belastingschuldige
van plan is Nederland metterwoon te verlaten, dan wel zijn plaats van
vestiging naar een plaats buiten Nederland wil verplaatsen, moet de
ontvanger -alvorens de belastingaanslag op grond van artikel 10, eerste lid,
onderdeel c, van de wet dadelijk en tot het volle bedrag invorderbaar te
verklaren -er in redelijkheid van overtuigd zijn dat de belastingaanslag na
het verstrijken van de gebruikelijke betalingstermijn niet meer verhaald kan
worden op goederen van de belastingschuldige die zich in Nederland
10.4. Geen vaste woonplaats in Nederland en versnelde invordering
Het enkele feit dat de belastingschuldige buiten Nederland woont of is
gevestigd, is op zich geen reden voor de ontvanger om de belastingaanslag
dadelijk en tot het volle bedrag in te vorderen. Er moet een situatie bestaan
waarin de ontvanger er redelijkerwijs vanuit kan gaan dat de belastingschuld
niet binnen de termijnen zal worden voldaan en de belastingschuld niet in
Nederland kan worden verhaald.
10.5. Beslag en versnelde invordering
Nadat de ontvanger verhaalsbeslag heeft doen leggen op bepaalde
goederen, zijn andere belastingschulden van de belastingschuldige waaronder
hier wordt verstaan alle schulden waarvan de invordering aan de
ontvanger is opgedragen -dadelijk en ineens invorderbaar.
10.6. Verkoop namens derden en versnelde invordering
Ingeval van dwanginvordering door derden kan de dadelijke
invorderbaarheid pas ontstaan door de (aankondiging van de) executoriale
verkoop, zodat de ontvanger op deze grond niet eerder maatregelen kan
treffen dan op het moment dat redelijkerwijs vaststaat dat verkoop zal
10.7. Vordering ex artikel 19 en versnelde invordering
De ontvanger mag geen vordering als bedoeld in artikel 19 van de wet doen,
enkel om te bereiken dat daardoor een belastingaanslag terstond en tot het
volle bedrag invorderbaar wordt.
Als de ontvanger met betrekking tot een bepaalde belastingaanslag een
vordering jegens een derde heeft gedaan en nadien worden andere
belastingaanslagen opgelegd, dan kunnen ook die aanslagen tot het volle
bedrag worden ingevorderd, ook als de betalingstermijnen van die nieuwe
In artikel 11 van de wet is opgenomen dat als een belastingaanslag niet
binnen de daartoe gestelde termijnen wordt betaald, de ontvanger overgaat
tot vervolging van de belastingschuldige door de verzending van een
In aansluiting op artikel 11 van de wet beschrijft dit artikel het beleid over:
-de geadresseerde van de aanmaning;
-als de aanmaning ten onrechte is verzonden;
-het achterwege laten van tussentijdse vervolging;
-de gedeeltelijke voldoening na aanmaning;
-de aanmaning bij invordering langs civielrechtelijke weg.
11.1. De geadresseerde van de aanmaning
De ontvanger zendt de aanmaning aan degene aan wie het aanslagbiljet is
Als naderhand blijkt dat de ontvanger de vervolging voort moet zetten voor
een belastingschuldige die minderjarig is of onder curatele staat, dan zendt
de ontvanger alsnog een aanmaning naar het adres van de wettelijke
Als de belastingschuldige is overleden, dan zendt de ontvanger de
aanmaning naar de gezamenlijke erfgenamen. Als de ontvanger weet dat de
nalatenschap al is verdeeld, dan zendt hij een aanmaning aan iedere
11.2. Aanmaning ten onrechte verzonden
Als een belanghebbende zich tot de ontvanger wendt met de mededeling
dat hem ten onrechte een aanmaning is toegezonden, dan wordt de
vervolging niet voortgezet voordat dit is opgehelderd.
Als de ontvanger concrete aanwijzingen heeft dat moet worden gevreesd
voor de verhaalbaarheid van de belastingaanslagen, of dat de mededeling is
gedaan om de invordering te traineren, dan kan hij maatregelen nemen die
de rechten van de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland veilig stellen.
11.3. Achterwege laten van tussentijdse vervolging en aanmaning
Vervolging -niet zijnde de eindvervolging -blijft in het algemeen achterwege
als het achterstallige bedrag:
1. kleiner is dan een tiende deel van de (verlaagde) belastingaanslag; en
2. minder bedraagt dan € 200,-.
De ontvanger kan zich in bijzondere gevallen gerechtigd achten de
tussentijdse vervolging achterwege te laten, ook al valt het bedrag buiten de
Een tussentijdse vervolging die terecht is aangevangen, wordt ook na de
verzending van de aanmaning voortgezet.
11.4. Gedeeltelijke voldoening aan de aanmaning
Als na de verzending van een aanmaning een gedeelte van het
achterstallige bedrag wordt voldaan, dan wordt de uitvaardiging van een
dwangbevel voor het restant niet door een nieuwe aanmaning
Overeenkomstig de Invorderingswet en Kostenwet worden geen betalingsherinneringen verzonden. B
11.6. Aanmaning bij invordering langs civielrechtelijke weg
Als de ontvanger invordert langs civielrechtelijke weg, dan gaat de
ontvanger over tot het uitbrengen van een dagvaarding. De dagvaarding
hoeft niet vooraf te worden gegaan door een ingebrekestelling. Wel
verzendt de ontvanger eerst een aanmaning.
De ontvanger verzendt echter geen aanmaning als reeds conservatoir
Artikel 12 van de wet bepaalt dat de invordering van de belastingaanslag
kan geschieden bij een door de ontvanger uit te vaardigen dwangbevel.
Op grond van dit dwangbevel kan de ontvanger overgaan tot invordering
In aansluiting op artikel 12 van de wet beschrijft dit artikel het beleid over:
-het onderwerp van het dwangbevel;
-tegen wie een dwangbevel wordt verleend.
12.1. Onderwerp van het dwangbevel
De ontvanger vaardigt een dwangbevel uit voor het per saldo verschuldigde
bedrag vermeld op een aanslagbiljet van voorkomende belastingaanslagen
De ontvanger vermindert het bedrag van een dwangbevel met:
-de inmiddels gedane betalingen;
-bedragen waarvoor kwijtschelding of uitstel van betaling is verleend.
Indien de belastingschuldige na de vervaldatum van de aanmaning de
verschuldigde belasting inclusief de invorderingsrente en/of aanmaningskosten
niet heeft voldaan, zal, zonder voorafgaande betalingsherinnering of
waarschuwing, een dwangbevel worden uitgevaardigd. Ook voor die
belastingschuldigen die wel het bedrag van de belasting betalen maar niet de
invorderingsrente en/of vervolgingskosten, wordt, zonder voorafgaande
betalingsherinnering of waarschuwing, tot uitvaardiging en betekening van het
dwangbevel overgegaan. Alleen indien het niet aan de belastingschuldige is te
verwijten dat niet tijdig is voldaan wordt de in rekening gebrachte
invorderingsrente en/of kosten voor het betekenen van het dwangbevel buiten
12.2. Tegen wie vaardigt de ontvanger een dwangbevel uit
De ontvanger vaardigt een dwangbevel uit tegen de belastingschuldige of diens
rechtsopvolgers. Als de ontvanger het dwangbevel uitvaardigt aan een ander
dan de belastingschuldige, moet duidelijk blijken op welke gronden dit
Als de ontvanger bekend is met de minderjarigheid of curatele van een
belastingschuldige, dan brengt hij dit in het dwangbevel tot uitdrukking. Als
de ontvanger hiermee niet bekend is, hoeft hij niet vooraf een daarop
gericht onderzoek in te stellen.
Als de ontvanger een belastingschuld van een overledene moet verhalen op
diens onverdeelde nalatenschap, vaardigt hij één dwangbevel uit tegen de
Als betekening ten aanzien van de gezamenlijke erfgenamen van een
overledene op de voet van artikel 53 Rv niet mogelijk of niet wenselijk is,
dan vermeldt de ontvanger alle erfgenamen met naam en adres alsmede
met hun kwaliteit van erfgenaam van de overleden belastingschuldige in het
dwangbevel. De ontvanger brengt daarbij evenwel niet het deel van ieders
Artikel 13 Betekening van het dwangbevel
In artikel 13 van de wet is de wijze van betekening van het dwangbevel
beschreven. Het dwangbevel vermeldt expliciet dat de belastingschuldige
tegen de tenuitvoerlegging van een dwangbevel in verzet kan komen.
Het dwangbevel wordt bekendgemaakt door middel van betekening. De
betekening van het dwangbevel met bevel tot betaling kan plaatsvinden:
-door de belastingdeurwaarder;
De ontvanger maakt zoveel mogelijk gebruik van de mogelijkheid het
dwangbevel per post te betekenen.
In aansluiting op artikel 13 van de wet beschrijft dit artikel het beleid over:
-de betekening van het dwangbevel per post;
-de betekening van het dwangbevel door de deurwaarder;
-bijzondere gevallen van betekening van het dwangbevel.
13.1. Betekening dwangbevel per post
De betekening van het dwangbevel per post met het bevel tot betaling vindt
plaats door het ter post bezorgen door de ontvanger van een voor de
belastingschuldige bestemd afschrift van het dwangbevel met bevel tot
Onder ter post bezorging wordt verstaan: het door de ontvanger ter
verzending aanbieden van het afschrift aan PostNL. Als betekeningsdatum
geldt in het algemeen de datum van de ter post bezorging.
De ontvanger maakt zoveel mogelijk gebruik van de mogelijkheid het
dwangbevel per post te betekenen.
13.1.1. Adressering van per post betekende dwangbevelen
Verzending van het voor de belastingschuldige bestemde afschrift van het
dwangbevel met bevel tot betaling vindt plaats aan het in de administratie
van de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland bekende adres van de
Voor in Nederland woonachtige natuurlijke personen zal dit over het
algemeen het adres van de belastingschuldige zijn, dat in de Basisregistratie
Als de belastingschuldige te kennen heeft gegeven voor hem bestemde
poststukken te willen ontvangen op een ander adres dan het adres volgens
de Basisregistratie Personen -bijvoorbeeld een postbusadres- kan verzending
ook plaatsvinden aan dat adres.
Als achteraf mocht blijken dat het afschrift van het dwangbevel aan een ten
tijde van de terpostbezorging -onjuist adres is verzonden en de
belastingschuldige niet heeft bereikt, dan wordt aan het dwangbevel geen
De eisen waaraan een dwangbevel moet voldoen zijn genoemd in
artikel 4:122 Awb. Deze eisen gelden in aanvulling op de eisen die de
Awb en Rv in het algemeen stellen aan het dwangbevel en de
Als het afschrift van het dwangbevel aan het juiste adres van de
belastingschuldige is verzonden, maar laatstgenoemde beweert het afschrift
niet te hebben ontvangen, dan geldt het dwangbevel als betekend. Dit is
niet het geval als de belastingschuldige bijzondere omstandigheden
aannemelijk kan maken op grond waarvan moet worden aangenomen dat
het afschrift van het dwangbevel het bestemde adres niet heeft bereikt.
13.1.2. Betekening dwangbevel door de belastingdeurwaarder
Als bij de betekening van een dwangbevel door de belastingdeurwaarder
aanwijzingen bestaan dat de belastingschuldige bezwaar heeft tegen
kennisneming van de inhoud van het dwangbevel door de huisgenoot aan
wie de belastingdeurwaarder het afschrift moet achterlaten, dan betekent de
belastingdeurwaarder het dwangbevel op de wijze als bepaald in artikel 47,
Deze handelwijze volgt de belastingdeurwaarder ook als hij verwacht dat
achterlating van het afschrift van het dwangbevel aan de huisgenoot er niet
toe zal leiden dat het afschrift de belastingschuldige ook daadwerkelijk zal
Bij de betekening van het dwangbevel wordt domicilie gekozen op het adres
van de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland waar de
belastingdeurwaarder zijn standplaats heeft. Dit geldt ook voor de situaties
waarin het dwangbevel is uitgevaardigd door de ontvanger van een ander
waterschap of andere gemeente.
13.3. Bijzondere gevallen van betekening dwangbevel
Een dwangbevel dat -hetzij door terpostbezorging, hetzij door de
belastingdeurwaarder -is betekend aan een minderjarige of onder curatele
gestelde, moet mede worden betekend aan de wettelijke vertegenwoordiger
alvorens tot tenuitvoerlegging ervan kan worden overgegaan. Zo nodig zal
aan de laatstbedoelde betekening het verzenden van een aanmaning aan
de wettelijke vertegenwoordiger voorafgaan.
Ten aanzien van schippers zonder vaste woonplaats aan de wal, is
betekening mogelijk op het adres van het verplicht gekozen domicilie.
Artikel 14 Tenuitvoerlegging van het dwangbevel
Artikel 14 van de wet gaat over de tenuitvoerlegging van het dwangbevel.
In aansluiting op artikel 4:116 van de Awb en artikel 14 van de wet beschrijft
-de algemene regels over tenuitvoerlegging;
-beslag op roerende zaken die geen registergoederen;
14.1. Tenuitvoerlegging algemeen
Het dwangbevel levert een executoriale titel op. Na betekening aan de
belastingschuldige, kan de belastingdeurwaarder het dwangbevel met
toepassing van de voorschriften van het Wetboek van Burgerlijke
rechtsvordering ten uitvoer leggen (zie artikel 4:116 Awb)
Als het dwangbevel per post is betekend moet de belastingdeurwaarder een
hernieuwd bevel tot betaling betekenen, voordat hij tot tenuitvoerlegging van
het dwangbevel overgaat (artikel 14, eerste lid, van de wet).
Als de betekening van het hernieuwd bevel tot betaling plaatsvindt conform
artikel 47 Rv -dat wil zeggen door achterlating van het bevel in een
gesloten envelop of door terpostbezorging van het bevel -gaat de
belastingdeurwaarder pas na twee dagen na betekening van het hernieuwde
betalingsbevel over tot tenuitvoerlegging (artikel 14, eerste lid, van de wet).
In de overige gevallen kan de belastingdeurwaarder onmiddellijk tot
tenuitvoerlegging van het dwangbevel overgaan. Betekening van een
hernieuwd bevel tot betaling hoeft overigens niet plaats te vinden als het
dwangbevel met toepassing van artikel 15, eerste lid, aanhef en onderdeel
c, van de wet, terstond ten uitvoer kan worden gelegd (artikel 14, tweede lid,
14.1.1. Keuze van invorderingsmaatregelen
De tenuitvoerlegging gebeurt op de voet van het Wetboek van Burgerlijke
Rechtsvordering dat toelaat de verschillende mogelijkheden van
tenuitvoerlegging tegelijkertijd te benutten.
14.1.2. Houding van de belastingdeurwaarder tijdens tenuitvoerlegging
De tenuitvoerlegging van verschillende dwangbevelen tegen dezelfde
belastingschuldige gebeurt zoveel mogelijk tegelijkertijd. Bij de
tenuitvoerlegging wordt onnodige ruchtbaarheid vermeden. Ook wordt de
nodige soepelheid betracht. Dit brengt met zich mee dat de formeel
voorgeschreven handelwijze wordt onderbroken, als het uit menselijk of
tactisch oogpunt wenselijk is eerst persoonlijk contact met de
belastingschuldige op te nemen.
In dit verband kan het verantwoord zijn dat de belastingdeurwaarder niet
dadelijk tot beslaglegging overgaat of deze onderbreekt of beëindigt, als hij
vermoedt dat de ontvanger de beslagopdracht niet zou hebben gegeven als
alle omstandigheden bekend waren geweest.
Dit geldt ook als de belastingschuldige aantoont dat de betaling inmiddels
heeft plaatsgevonden of dat een verzoek om uitstel van betaling of
kwijtschelding, dan wel een verzoekschrift als genoemd in artikel 25.1 of
26.1 van deze leidraad, en de beslagopdracht elkaar hebben gekruist.
Als het dwangbevel eenmaal ten uitvoer is gelegd door middel van beslag,
wordt onverwijld tot uitwinning van de goederen waarop beslag is gelegd,
overgegaan. Hiervan kan worden afgeweken als de belastingschuldige een
voorstel doet tot minnelijke afdoening van het beslag. Voorwaarde is dan
wel dat met de afdoening -gelet op de omstandigheden -naar het oordeel
van de ontvanger akkoord kan worden gegaan. Hierbij geldt als
uitgangspunt dat een minnelijke afdoening moet passen in het in deze
leidraad geformuleerde beleid.
14.1.3. Tenuitvoerlegging dwangbevel als de belastingschuldige is overleden
Als degene tegen wie het dwangbevel is uitgevaardigd, is overleden, gaat
de belastingdeurwaarder pas tot tenuitvoerlegging over nadat de termijn van
drie maanden als bedoeld in artikel 4:185 BW, is verstreken.
Als alle erfgenamen de nalatenschap zuiver hebben aanvaard, kan de
rechtbank de termijn van drie maanden verlengen.
Als de nalatenschap wordt vereffend, kan de ontvanger gedurende de
vereffening zijn vordering niet op de nalatenschap verhalen.
14.1.4. Volgorde van uitwinning bij beslag
Als de ontvanger naast zaken van de belastingschuldige, ook zaken in
beslag heeft genomen waar derden rechten op hebben, dan wint hij die
1. zaken van belastingschuldige zelf;
2. zaken waar anderen dan de belastingschuldige een beperkt recht op
3. zaken die eigendom zijn van derden.
De ontvanger hoeft deze volgorde niet in acht te nemen als op voorhand
-de hoogte van de belastingschuld aantasting van de rechten van derden
-het belang van de invordering zich hiertegen verzet.
14.1.5. Verhaal op met vruchtgebruik of recht van gebruik bezwaarde
Voordat verhaal wordt gezocht op met vruchtgebruik of recht van gebruik
bezwaarde zaken, of op goederen verkregen onder de ontbindende
voorwaarde van overlijden waarbij zich een opschortende voorwaarde ten
gunste van een verwachter aansluit, licht de ontvanger andere
belanghebbenden dan de erfgenamen van de belastingschuldige zoveel
mogelijk in over zijn voornemen.
14.1.6. Beslaglegging voor vordering van derden
Als de ontvanger voor een belastingschuld beslag heeft gelegd, gaat hij ook
over tot beslaglegging voor vorderingen van derden met gelijke preferentie,
waarvan de invordering aan hem is opgedragen, ongeacht de
executiewaarde van de in beslag genomen zaken.
14.1.7. Opheffing beslag na gedeeltelijke betaling of voldoening aan
De ontvanger kan een beschikking afgegeven, die inhoudt dat voor een
openstaande belastingschuld geen invorderingsmaatregelen meer worden
getroffen wanneer alsnog een bepaald bedrag wordt voldaan dan wel dat
aan bepaalde voorwaarden moet zijn voldaan.
De ontvanger heft de gelegde beslagen op nadat dit bedrag is betaald of
aan die voorwaarden is voldaan.
14.1.8. Opheffing beslag tegen betaling door een derde
Als de ontvanger van een derde een bedrag krijgt aangeboden ter opheffing
van het beslag, dan kan de ontvanger hieraan zijn medewerking verlenen
als ten minste is voldaan aan de volgende voorwaarden:
1. Het aangeboden geldbedrag komt niet direct of indirect uit het
vermogen van de belastingschuldige;
2. Het aangeboden geldbedrag is aanzienlijk hoger dan de opbrengst die
naar verwachting zou zijn verkregen bij een executie;
3. De belangen van de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland worden
De ontvanger houdt bij zijn beslissing rekening met de gerechtvaardigde
belangen van andere schuldeisers die op de betreffende zaken verhaal
zoeken, en hij kan aan zijn medewerking nadere voorwaarden verbinden.
14.1.9. Opschorten van de executie
De belastingdeurwaarder stelt bij het opmaken van het proces-verbaal van
beslag een verkoopdatum vast. Op deze datum vindt de openbare verkoop
plaats, tenzij de ontvanger ervan overtuigd is dat betaling van de
belastingschuld alsnog op zeer korte termijn zal plaatsvinden. In dat geval
kan de ontvanger besluiten de verkoopdatum op te schorten tot (in totaal)
maximaal vier maanden na de datum waarop het beslag is gelegd.
Als sprake is van beslag op roerende zaken, dan deelt de
belastingdeurwaarder de nieuwe verkoopdatum bij exploot aan de
belastingschuldige mee, tenzij deze nieuwe datum op grond van een
schriftelijke overeenkomst tussen de ontvanger en de belastingschuldige is
verschoven. Het opschorten van de verkoopdatum houdt op zich geen
uitstel van betaling in, in de zin van artikel 25 van de wet.
Als een onderhandse verkoop van in beslag genomen zaken naar
verwachting aanzienlijk meer oplevert dan de verwachte opbrengst bij
openbare verkoop, dan kan de ontvanger kiezen voor een onderhandse
De ontvanger moet hierbij rekening houden met de gerechtvaardigde
belangen van eventuele derde rechthebbenden die zich bij hem bekend
hebben gemaakt. De ontvanger stelt deze derden in de gelegenheid om een
bedrag aan te bieden ter opheffing van het beslag.
Onderhandse verkoop vindt niet plaats als hierdoor de belangen van de
Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland worden geschaad.
14.1.11. Samenloop opheffing beslag en onderhandse verkoop
De ontvanger kan de mogelijkheid hebben om te kiezen tussen:
a. een aangeboden bedrag ter opheffing van het beslag als bedoeld in
artikel 14.1.8 van deze leidraad;
b. een onderhandse verkoop als bedoeld in artikel 14.1.10 van deze
De ontvanger geeft dan in het algemeen de voorkeur aan opheffing van het
beslag; voorwaarde is dat de hierdoor verkregen opbrengst niet lager is dan
die van een onderhandse verkoop.
14.1.12. Strafrechtelijk beslag
Als op een in beslag genomen goed ook een strafrechtelijk beslag ex artikel
94 Sv rust -dat wil zeggen niet zijnde een beslag in het kader van een
ontnemingsmaatregel -dan wordt het beslag dat de belastingdeurwaarder
heeft gelegd pas vervolgd nadat het strafrechtelijke beslag is opgeheven.
Zolang niet duidelijk is wat er met het strafrechtelijke beslag gebeurt, kan
het fiscale beslag blijven liggen.
14.1.13. Invordering en ontnemingswetgeving
De Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland belemmert zo min mogelijk de
strafrechtelijke sanctionering en ontneming van wederrechtelijk verkregen
In geval van samenloop van de strafrechtelijke sanctionering en ontneming
van wederrechtelijk verkregen voordelen en het nemen van
invorderingsmaatregelen tot verhaal van een belastingschuld, treedt de
ontvanger terughoudend op. Dit houdt in dat de ontvanger in beginsel niet
direct overgaat tot uitwinning van gelegd beslag tenzij hiermee de belangen
van de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland worden geschaad.
Als de verdachte/veroordeelde naast illegaal inkomen nog legaal inkomen heeft
waarvoor belastingaanslagen zijn opgelegd, dan kan de ontvanger wel tot
daadwerkelijke uitwinning van die vermogensbestanddelen overgaan, die –
anders dan door onderzoek van politie of openbaar ministerie – zijn opgespoord.
Voor zover sprake is van een maatregel tot schadevergoeding, als bedoeld in
artikel 36f, eerste lid, Sr ten behoeve van slachtoffers of benadeelde derden, of
anderszins aan slachtoffers of benadeelde derden tegemoet wordt gekomen,
treedt de ontvanger niet terughoudend op.
Indien de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland – op het moment dat de
invordering wel is gestart, maar nog niet tot beslaglegging is overgegaan – in
kennis is gesteld van een ontnemingszaak en van het geschatte wederrechtelijk
verkregen voordeel van de belastingschuldige, treft de ontvanger
invorderingsmaatregelen met een conservatoir karakter. Als de belangen van
de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland worden geschaad door opschorting
van uitwinning, gaat de ontvanger echter wel over tot uitwinning.
Hierbij kan onder meer – doch niet uitsluitend – worden gedacht aan:
– een situatie waarin door de daadwerkelijke uitwinning van hetgeen
in beslag is genomen niet ter hand te nemen, de verhaalswaarde daarvan in
onevenredige mate vermindert (denk hierbij onder meer aan voorraden,
personenauto’s en dergelijke);
– een situatie waarin het niet uitwinnen van de beslagen zaak leidt tot een
schadeactie, hetzij van de zijde van de belastingschuldige, hetzij van de
14.2. Beslag op roerende zaken die geen registergoederen zijn
14.2.1. Kennisgeving vooraf en beslag roerende zaken
Als de belastingdeurwaarder op het woonadres van de belastingschuldige
niemand thuis treft en beslag op roerende zaken alleen kan plaatsvinden
met gebruikmaking van artikel 444 Rv, dan blijft deze wijze van
tenuitvoerlegging vooralsnog achterwege.
De belastingdeurwaarder laat in dat geval een schriftelijke kennisgeving
achter met vermelding van dag en uur waarop hij zich weer op het
Deze handeling blijft achterwege als een belastingschuldige het stelselmatig
hierop laat aankomen, dan wel van deze handelwijze misbruik wordt
gemaakt of op andere wijze het belang van de invordering zich tegen deze
14.2.2. Domiciliekeuze en beslag roerende zaken
Als het beslag wordt gelegd door een belastingdeurwaarder van een ander
Waterschap dan het kantoor waar bij de betekening van het dwangbevel
domicilie is gekozen, dan wordt in het beslagexploot tevens domicilie
gekozen ten kantore van de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland waar
de belastingdeurwaarder die het beslag legt zijn standplaats heeft.
14.2.3. Aanbod van betaling en beslag roerende zaken
Als de belastingschuldige ter voorkoming van beslaglegging aan de
belastingdeurwaarder aanbiedt om ter plekke te betalen, aanvaardt de
Van de betaling wordt een kwitantie opgemaakt, waarvan een afschrift aan
de belastingschuldige wordt gelaten.
14.2.4. Omvang van het beslag op roerende zaken
Het beslag wordt gelegd op zoveel zaken als -naar het oordeel van de
belastingdeurwaarder -ruimschoots voldoende is voor dekking van de
openstaande schuld inclusief rente en kosten.
14.2.5. Beslag op roerende zaken van derden
N.v.t. voor de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
14.2.6. Beroep of verzet door een derde tegen inbeslagneming
Als een derde bij de belastingdeurwaarder bezwaar maakt tegen de
inbeslagname van bepaalde roerende zaken waarvan hij de eigendom
claimt, wijst de belastingdeurwaarder op de mogelijkheid een beroepschrift
in te dienen bij het dagelijks bestuur op grond van artikel 22, eerste lid, van
de wet en eventueel in verzet te gaan op grond van artikel 456 of artikel 435 Rv.
Als aan de eigendom van een derde niet kan worden getwijfeld en vaststaat
dat de ontvanger zijn verhaalsrecht niet kan effectueren, blijft inbeslagname
14.2.7. Voldoening zekerheidsschuld door ontvanger en beslag
De ontvanger kan het restant van de schuld van belastingschuldige aan een
derde op grond van artikel 6:30 BW voldoen in afwachting van verrekening
met de belastingschuldige, als de belastingdeurwaarder de volgende zaken
-zaken die niet onder het bodemrecht vallen en;
-eigendom zijn van een derde en;
-strekken tot zekerheid voor de voldoening van een schuld die de
belastingschuldige aan de derde heeft (bijvoorbeeld huurkoop,
-waarop de ontvanger zich na voldoening van die schuld zou kunnen
De ontvanger maakt van deze mogelijkheid slechts gebruik als de
executiewaarde van de desbetreffende zaken beduidend hoger is dan het
restant van de schuld. Dit geldt ook als het gaat om zaken van de
belastingschuldige die bij een derde in beslag zijn genomen en waarop deze
derde een retentierecht heeft.
14.2.8. Beslag roerende zaken bij derden
Op zaken van de belastingschuldige die zich bij een derde bevinden,
verhaalt de belastingdeurwaarder de belastingschuld zoveel mogelijk door
het leggen van een beslag op roerende zaken.
De deurwaarder zal in de volgende gevallen echter beslag onder derden
-de derde geen medewerking verleent aan het leggen van een beslag
-het voor de belastingdeurwaarder feitelijk onmogelijk is om de zaken
zelf te zien, dan wel te inventariseren;
-de derde een beroep doet als bedoeld in artikel 461d Rv, voordat het
exploot van beslag op roerende zaken is afgesloten.
Als de derde een dergelijk beroep doet nadat het exploot van beslag op
roerende zaken is afgesloten, legt de belastingdeurwaarder geen
afzonderlijk derdenbeslag maar geldt het beslag roerende zaken als
derdenbeslag. De belastingdeurwaarder betekent in dat geval binnen drie
dagen na de beslaglegging aan de derde een formulier in tweevoud als
bedoeld in artikel 475, tweede lid Rv.
Dit laatste geldt ook als de verwachting is gerechtvaardigd dat de derde
voor de executoriale verkoop een beroep zal doen als bedoeld in artikel
14.2.9. Wegvoeren van beslagen zaken
Nadat op roerende zaken beslag is gelegd, wordt zoveel mogelijk aan de
belastingschuldige het feitelijk gebruik gelaten.
Onder bijzondere omstandigheden kan de belastingdeurwaarder beslagen
zaken wegvoeren. Hij stelt daartoe een gerechtelijke bewaarder aan als
bedoeld in Rv. Het aanstellen van een bewaarder ontheft de ontvanger niet
van zijn verantwoordelijkheid met betrekking tot de in beslag genomen
Het wegvoeren van zaken is mogelijk, als dit voor het behoud van die zaken
redelijkerwijze noodzakelijk is (artikel 446 Rv). Dit is bijvoorbeeld aan de
orde als de zaken dreigen te worden verduisterd of beschadigd. Hetzelfde
geldt als er gegronde vrees bestaat dat verhaal op de zaken ernstig
bemoeilijkt wordt of feitelijk onmogelijk is, indien de zaken niet worden
Van de mogelijkheid tot het wegvoeren van de beslagen zaken wordt
-als de verwachting bestaat dat zonder het wegvoeren de schuld niet kan
-de ontvanger na marginale toetsing niet heeft kunnen constateren dat
de belastingaanslagen materieel onverschuldigd moeten worden geacht.
Het wegvoeren van zaken gebeurt niet door de belastingdeurwaarder dan
na daartoe verkregen toestemming van de ontvanger van de
Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
Bij het in beslag nemen van een voertuig is het aan de
belastingdeurwaarder ter keuze om een wielklem, of een ander middel, aan
te brengen ter zekerheid tegen verduistering.
De toestemming kan ook worden verkregen van de plaatsvervanger van de
desbetreffende ontvanger of van een andere door die ontvanger daartoe
14.2.10. Belasting van personenauto’s en motorrijwielen en
belasting zware motorrijtuigen en beslag roerende zaken
N.v.t voor de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
14.2.11. Afsluiting en beslag roerende zaken
De deurwaarder kan tot afsluiting van de ruimte
overgaan waarin ten laste van de onderneming in beslag genomen zaken
-de omstandigheden zich voordoen als genoemd in artikel 14.2.9 van
-de desbetreffende zaken niet of slechts tegen naar verhouding zeer
hoge kosten kunnen worden afgevoerd.
Voor de afsluiting is voorafgaande toestemming vereist van de ontvanger.
De toestemming kan ook worden verkregen van de plaatsvervanger van de
ontvanger of van een andere door de ontvanger daartoe aangewezen
Na afsluiting zal zo spoedig mogelijk tot executoriale verkoop worden
14.2.12. Bewaarder en beslag roerende zaken
Als zaken op grond van artikel 14.2.9 van deze leidraad worden
weggevoerd of op grond van artikel 14.2.11 van deze leidraad afsluiting
plaatsvindt, stelt de belastingdeurwaarder daarbij een bewaarder aan die in
staat moet worden geacht ook daadwerkelijk de taken verbonden aan het
bewaarderschap met betrekking tot die zaken uit te oefenen. De aanstelling
van de bewaarder wordt vermeld in het proces-verbaal als genoemd in
artikel 14.2.9 respectievelijk artikel 14.2.11 van deze leidraad.
Als een ambtenaar van de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland als
bewaarder wordt aangesteld, is dit zoveel mogelijk een
belastingdeurwaarder, niet zijnde de belastingdeurwaarder die het beslag
heeft gelegd. Aan de ambtenaar die tot bewaarder is aangesteld, wordt
hiervoor geen vergoeding gegeven.
De tot bewaarder aangestelde ambtenaar draagt er zorg voor dat de
beslagen zaken waarover hij tot bewaarder is aangesteld zo nodig worden
vervoerd of opgeslagen op een wijze die het risico van fysiek of economisch
bederf minimaliseert, meer dan voor de onderhavige zaken onder normale
omstandigheden gebruikelijk is. De in dit verband te nemen maatregelen en
de daaraan verbonden kosten moeten in een redelijke verhouding staan tot
de aard en de waarde van de desbetreffende zaken.
Tijdens de periode dat het beslag ligt, wordt in de navolgende gevallen aan
de bewaarder het bewaarderschap ontnomen en een ander tot bewaarder
-als de bewaarder geacht moet worden gedurende langere tijd
lichamelijk of geestelijk niet in staat te zijn de aan het bewaarderschap
verbonden taken uit te oefenen;
-als de bewaarder is overleden; in dit geval hoeft het bewaarderschap
niet uitdrukkelijk te worden ontnomen;
-als een ambtenaar van de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland tot
bewaarder is aangesteld en deze ambtenaar door oorzaken van
personele of organisatorische aard redelijkerwijs moet worden geacht
geen betrokkenheid meer te (kunnen) hebben bij het beslag.
Ontslag van een bewaarder gebeurt steeds schriftelijk; in voorkomend geval
kan dit bij deurwaardersexploot.
14.2.13. Executoriale verkoop computerapparatuur
Als de belastingdeurwaarder beslag legt op computerapparatuur, dan valt
alleen de zogenoemde 'hardware' onder dit beslag. De
belastingdeurwaarder moet -voordat tot executoriale verkoop wordt
overgegaan -nagaan of deze apparatuur nog de zogenoemde 'software'
bevat (bestanden, programma's en dergelijke). Als dat het geval is, dan
moet de belastingschuldige de mogelijkheid worden geboden om die
software te verwijderen en een back-up te maken.
14.2.14. Executoriale verkoop zilveren, gouden en platina werken
De ontvanger moet er voor zorg dragen dat geen zilveren, gouden of platina
werken die niet zijn voorzien van de stempeltekenen die volgens de
Waarborgwet 1986 vereist zijn, in openbare verkoop worden gebracht of
met dat doel worden tentoongesteld.
Van het houden van een openbare verkoop waarin zilveren, gouden of
platina werken voorkomen -al dan niet met het vereiste stempelteken moet
de ontvanger ten minste drie dagen van tevoren aangifte doen bij
14.2.15. Beslag op illegale zaken
Als voor beslag vatbare zaken worden aangetroffen waarvan in beginsel de
vervaardiging, het bezit of het gebruik strafbaar is (of het vermoeden van
strafbaarheid bestaat), kan de beslaglegging op de normale wijze doorgang
vinden. Wel wordt direct of zo snel mogelijk na de beslaglegging de politie
ingeschakeld om te bezien in hoeverre aanleiding bestaat om
strafrechtelijke maatregelen te nemen. Hierbij geldt het bepaalde in artikel
Als geen strafrechtelijke maatregelen worden getroffen (de voormelde zaken
worden niet verbeurd verklaard of onttrokken aan het verkeer), dan moet de
ontvanger contact opnemen met het dagelijks bestuur voordat maatregelen
worden getroffen om tot executoriale verkoop van de in beslag genomen
14.2.16. Bieden voor rekening Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland en beslag
roerende zaken. Om een zo hoog mogelijke opbrengst te verkrijgen, kan de ontvanger een
andere belastingdeurwaarder dan de deurwaarder die met de verkoop
belast is, opdragen voor rekening van de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland
14.2.17. Opheffing van het beslag op roerende zaken
Als de belastingschuldige er uitdrukkelijk om verzoekt of als de ontvanger
dit wenselijk acht, wordt opheffing van het beslag bij deurwaardersexploot
Opheffing van het beslag op roerende zaken als bedoeld in artikel 445 Rv,
wordt altijd kenbaar gemaakt bij deurwaardersexploot.
14.2.18. Afboeking executie-opbrengst verkoop roerende zaken
De ontvanger verhaalt de openstaande schuld waarvoor het beslag
roerende zaken is gelegd op de executieopbrengst, inclusief de daarin
begrepen omzetbelasting. Voordat de opbrengst op de openstaande schuld
wordt afgeboekt, worden eerst de kosten van de executie verrekend. De
ontvanger boekt de opbrengst vervolgens af met inachtneming van het
bepaalde bij artikel 7 van deze leidraad.
Als er andere schuldeisers zijn die beslag hebben gelegd of als er beperkt
gerechtigden zijn van wie het recht door de executie is vervallen, dan wordt
zoveel mogelijk getracht in der minne overeenstemming te bereiken over de
toedeling van de netto-executieopbrengst. Als dat niet mogelijk blijkt, dan
zijn de artikelen 481 en volgende Rv van toepassing.
14.2.19. Proces-verbaal van verkoop roerende zaken
Als de belastingschuldige te kennen geeft dat hij een afschrift van het
proces-verbaal van verkoop wenst, wordt hem dit zo spoedig mogelijk
toegezonden, met dien verstande dat de namen en woonplaatsen van de
kopers onleesbaar zijn gemaakt.
14.2.20. Gegevensverstrekking omtrent beslag roerende zaken
Als de belastingschuldige of een belanghebbende derde de ontvanger
vraagt of een beslag nog ligt, dan verstrekt de ontvanger deze informatie
tenzij het belang van de invordering zich daartegen verzet.
14.2.21 Relaas van onttrekking
Ingeval goederen aan het beslag zijn onttrokken (art. 198 Sr) kan van dat
feit op grond van art. 162 Sv aangifte worden gedaan. De ontvanger beslist
over de inzending van een relaas van onttrekking aan de Officier van
14.3. Beslag op onroerende zaken
14.3.1. Bewaring van in beslag genomen roerende zaken bij beslag
Indien het beslag op een onroerende zaak mede omvat de in of op die zaak
aanwezige bestanddelen of natuurlijke vruchten, geldt het volgende. De
belastingdeurwaarder kan die bestanddelen of die vruchten wegvoeren om
in bewaring te geven indien dit voor het behoud van die bestanddelen of
vruchten noodzakelijk is. Het wegvoeren vindt niet plaats dan na daartoe
verkregen toestemming van de ontvanger. Het bepaalde in artikel 14.2.9 is
van overeenkomstige toepassing.
14.3.2. Nieuwe belastingschuld en beslag onroerende zaken
Als de ontvanger voor een belastingschuld beslag op een onroerende zaak
heeft gelegd, zal hij voor een nader opgekomen belastingschuld zoveel
mogelijk opnieuw tot beslaglegging overgaan.
In gevallen waarin de ontvanger zelf de eerste beslaglegger is, gaat hij altijd
tot beslaglegging over voor vorderingen van derden waarvan de invordering
14.3.3. Verhuurde of verpachte onroerende zaken
De ontvanger die beslag op de onroerende zaak heeft laten leggen en
tevens de huur of pacht wil incasseren, doet hiervoor zoveel mogelijk een
vordering ex artikel 19 van de wet onder de huurder of pachter. Er wordt in
zo’n geval dus niet gehandeld als bedoeld in artikel 507, derde lid Rv.
14.3.4. Voorwaarden van verkoop van onroerende zaken
De ontvanger vraagt de notaris een afschrift van de veilingvoorwaarden die
op de verkoop van toepassing zijn en hij treedt zo nodig in overleg over de
In overleg met de notaris wordt in de voorwaarden van verkoop bepaald dat
de kosten van executie, toewijzing en eventuele rangregeling door de
executant zullen worden voldaan uit de koopprijs en dat het tekort -als de
koopprijs niet toereikend mocht zijn -door de executant zal worden
14.3.5. Opheffing van het beslag onroerende zaken
Van de opheffing van een beslag op een onroerende zaak wordt schriftelijk
mededeling gedaan aan de belastingschuldige. Als het beslag aan de
huurder of pachter is betekend, ontvangt deze ook een schriftelijke
Ook wordt van deze opheffing bij deurwaardersexploot mededeling gedaan
aan de (eventuele) derde-eigenaar, aan alle (eventuele) hypotheekhouders
en -indien van toepassing -aan de bewaarder.
14.4.1. Beslag op vordering van een derde
In de artikelen 475 Rv en volgende is de mogelijkheid gegeven ten laste van
de belastingschuldige beslag te leggen onder een derde. Als blijkt dat -na
het afleggen van de buitengerechtelijke verklaring -de derde geen gelden of
zaken onder zich heeft, dan blijkt het beslag nooit te hebben gelegen. De
ontvanger stelt de derde hiervan op de hoogte.
Een belastingaanslag kan ook worden verhaald door het leggen van
derdenbeslag op een vordering die formeel aan een ander dan de
belastingschuldige toebehoort, dan wel op naam van die ander bijvoorbeeld
door een bank -wordt geadministreerd. Denk hierbij
bijvoorbeeld aan de echtgenoot met wie de belastingschuldige in
gemeenschap van goederen is gehuwd. In dat geval wordt het derdenbeslag
gelegd ten laste van de echtgenoot van de belastingschuldige, als de
echtgenoot alleen gerechtigd is de vermogensbestanddelen te vorderen die
In het beslag-exploot (waarvan afschrift wordt gelaten aan de
derde-beslagene) dat zowel aan de belastingschuldige als aan de
echtgenoot binnen acht dagen na het leggen van het beslag moet worden
betekend, moet de ontvanger zoveel mogelijk aangeven op welke gronden
hij de vordering die op naam van de echtgenoot is geadministreerd, meent
te kunnen uitwinnen ter verhaal van een vordering op de belastingschuldige.
14.4.2. Derdenbeslag of vordering ex artikel 19
Als naast een derdenbeslag ook een vordering op grond van artikel 19 van
de wet mogelijk is, kiest de ontvanger voor het doen van een vordering.
14.4.3. Roerende zaken bij derden
Als zich onder de derde roerende zaken van de belastingschuldige
bevinden, wordt gehandeld overeenkomstig hetgeen is bepaald in artikel
14.4.4. Plaats beslaglegging en derdenbeslag
Aan de nauwkeurige vermelding in het exploot van beslag van de naam en
de eventuele rechtsvorm van de derde wordt bijzondere aandacht
geschonken. De situatie kan zich voordoen dat de derde een hoofdkantoor
heeft en een of meerdere bijkantoren. In dat geval legt de
belastingdeurwaarder het beslag zoveel mogelijk bij het hoofdkantoor dan
wel het filiaal of bijkantoor dat bemoeienis heeft met de gelden of zaken
In spoedeisende gevallen kan het beslag worden gelegd onder een ander
filiaal of bijkantoor. De executant kiest in alle gevallen domicilie bij de
Als er aanleiding toe bestaat, kan de ontvanger de omvang van het beslag
bij de beslaglegging beperken. Voor zover niet door een andere schuldeiser
beslag is gelegd, kan de omvang ook op een later tijdstip nog worden
beperkt. Van de beperking wordt in het beslagexploot of in een afzonderlijk
geschrift aan de derde uitdrukkelijk melding gemaakt.
14.4.5. Derdenbeslag op een vordering waar geen beslagvrije voet voor
Als beslag is gelegd in een situatie als bedoeld in artikel 475e dan wel
artikel 475f Rv en de belastingschuldige toont aan dat hij voor zijn
levensonderhoud volledig afhankelijk is van de beslagen betalingen, dan
past de ontvanger zonder rechterlijke tussenkomst de regeling van de
beslagvrije voet toe als bedoeld in de artikelen 475b en 475d Rv.
14.4.6. Bij derdenbeslag in gebreke blijven tot het doen van verklaring
De derde-beslagene wordt namens de belastingdeurwaarder door de
ontvanger in gebreke gesteld als zeven kalenderdagen na de termijn van
vier weken nog geen verklaring van hem is ontvangen.
Hij wordt daarbij gesommeerd om onverwijld tot verklaring over te gaan.
14.4.7. Bij derdenbeslag niet afdragen na het doen van verklaring
De derde-beslagene wordt namens de belastingdeurwaarder door de
ontvanger in gebreke gesteld als niet is overgegaan tot afdracht van de
opeisbare geldsommen of tot het aan de belastingdeurwaarder ter
beschikking stellen van de goederen en/of zaken binnen de termijn
genoemd in de schriftelijke uitnodiging als bedoeld in het achtste lid.
Hij wordt daarbij gesommeerd om binnen zeven kalenderdagen aan zijn
14.4.8. Afdracht binnen de vierwekentermijn bij derdenbeslag
Een derde-beslagene kan binnen de termijn van vier weken verklaring doen
van hetgeen hij onder zich heeft en de belastingdeurwaarder laten weten
direct tot afdracht te willen overgaan.
In dat geval deelt de ontvanger hem namens de belastingdeurwaarder mee als
er geen aanleiding bestaat de verklaring te betwisten -dat het beslag
van rechtswege vervalt op het moment dat de door de derde-beslagene af
te dragen geldsommen of ter beschikking te stellen goederen en/of zaken
door de belastingdeurwaarder zijn ontvangen.
14.4.9. Derdenbeslag op polis van levens-of spaarverzekering of
Bij een derdenbeslag op een polis van een levens-of spaarverzekering of
lijfrente geldt -naast de voorschriften in artikel 479l en volgende Rv het
-De ontvanger stelt zich terughoudend op bij het leggen van
derdenbeslag als er sprake is van een niet-bovenmatige
-De ontvanger betrekt in zijn overwegingen de verhouding tussen de
openstaande belastingschuld en de opbrengst bij afkoop of belening van
de polis. Bij de bepaling van de opbrengst houdt de ontvanger rekening
met het feit dat een (voortijdige) afkoop of belening van de polis in
bepaalde gevallen wordt aangemerkt als een verboden handeling die tot
negatieve uitgaven voor inkomensvoorzieningen leiden als gevolg
waarvan een aanslag in de inkomstenbelasting kan worden opgelegd;
-als de netto-opbrengst van de polis minder dan € 2.500,-bedraagt, de
polis wordt afgekocht of het derdenbeslag is gelegd drie jaren voor de
expiratiedatum, wint de ontvanger het derdenbeslag niet uit en gaat hij
niet over tot afkoop of belening. In dat geval laat de ontvanger -in
overleg met belastingschuldige -het beslag liggen tot de expiratiedatum;
-de omstandigheid dat het verzekerde bedrag pas na lange tijd tot
uitkering komt, staat op zich een derdenbeslag niet in de weg;
-de belastingaanslagen waarvoor het derdenbeslag wordt gelegd
moeten onherroepelijk vaststaan en in redelijkheid materieel
14.4.10. Retentierecht en derdenbeslag
Als de derde-beslagene een retentierecht heeft op de zaken die door het
derdenbeslag van de ontvanger zijn getroffen, dan kan de ontvanger op
grond van artikel 6:30 BW overgaan tot betaling van het bedrag waarvoor
het retentierecht geldt in afwachting van verrekening met de
belastingschuldige. Het bedrag moet dan wel beduidend lager zijn dan de
executiewaarde van de desbetreffende zaak.
14.4.11. Opheffing van het derdenbeslag
Als de belastingschuldige er uitdrukkelijk om verzoekt of als de ontvanger
dit wenselijk acht, wordt opheffing van het beslag bij deurwaardersexploot
kenbaar gemaakt aan zowel de belastingschuldige als de derde.
In andere gevallen wordt van de opheffing schriftelijk kennis gegeven aan
de derde-beslagene. De ontvanger zendt aan de belastingschuldige een
afschrift van deze kennisgeving.
14.4.12. Onverschuldigde betaling en derdenbeslag.
Als een derde tegen de ontvanger een vordering uit onverschuldigde
betaling instelt en de ontvanger aan deze vordering voldoet, wordt de
belastingaanslag waarvoor het derdenbeslag is gelegd, geacht in zoverre
De ontvanger kan de invordering van die aanslag dan ook hervatten alsof er
14.4.13. Derdenbeslag onder de Staat of de ontvanger en het
Als derdenbeslag wordt gelegd onder de Staat of de ontvanger, dan is
specificatie verplicht; er wordt in dit verband verwezen naar artikel 479 Rv.
De verplichting tot specificatie heeft niet tot doel het verhaal te belemmeren,
maar de taak van de Staat of de ontvanger te verlichten. Dit betekent dat de
verklaring in het kader van het derdenbeslag zich niet moet beperken tot de
ex artikel 479 Rv genoemde vermogensbestanddelen, maar zich ook moet
uitstrekken tot alles wat de geëxecuteerde te vorderen heeft van de Staat of
de ontvanger en wat bij de Staat of de ontvanger bekend was op het
14.4.14. Derdenbeslag op voorlopige teruggaaf
Niet van toepassing voor de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
14.5.1. Beletten van het vertrek van het schip
De belastingdeurwaarder kan een bewaarder aanstellen en de nodige
maatregelen nemen om het vertrek van het schip te beletten. Denk hierbij
bijvoorbeeld aan het 'aan de ketting leggen' van het schip. Zo nodig voorziet
de belastingdeurwaarder zich -na daartoe overleg te hebben gepleegd met
de ontvanger -van deskundige bijstand. De kosten van deze bijstand komen
voor rekening van de belastingschuldige.
In daartoe aanleiding gevende gevallen kan het feitelijk gebruik van het
schip weer aan de belastingschuldige worden gelaten, bijvoorbeeld wanneer
ter voorkoming van een executoriale verkoop door de belastingschuldige
een voorstel tot minnelijke afdoening is gedaan en dit voorstel voor de
ontvanger -gelet op de omstandigheden -aanvaardbaar is.
In ieder geval zal een minnelijke afdoening moeten passen in het bij artikel
25 van deze leidraad geformuleerde uitstelbeleid.
14.5.2. De executie van schepen
Tenzij een andere wijze van verkoop is toegestaan of voorgeschreven
gebeurt de executoriale verkoop van een schip ten overstaan van een
De verkoop van een buitenlands zeeschip kan ook plaatsvinden ten
overstaan van de rechtbank. Van deze mogelijkheid zal met name gebruik
moeten worden gemaakt als het land van herkomst de verkoop door een
De executie van niet-teboekgestelde schepen gebeurt op dezelfde wijze als
de executie van andere roerende zaken die geen registergoederen zijn. Om
een zo hoog mogelijke opbrengst te verkrijgen, kan de ontvanger een
andere belastingdeurwaarder dan de belastingdeurwaarder die met de
verkoop is belast, opdragen voor rekening van de Belastingsamenwerking
Sabewa Zeeland te bieden. De ontvanger geeft deze belastingdeurwaarder
14.5.3. Afgelasting van de verkoop van een schip
Als een aangekondigde verkoop van een schip om enigerlei reden geen
doorgang kan vinden, dan draagt de ontvanger er zorg voor dat de
aanplakbiljetten onmiddellijk worden verwijderd. Hij treft ook voor op andere
wijze gedane aankondigingen dienovereenkomstige maatregelen.
Als de belastingschuldige niet van de afgelasting op de hoogte is, dan wordt
hem hiervan onverwijld schriftelijk en gemotiveerd mededeling gedaan. Als
verwacht mag worden dat deze mededeling de belastingschuldige niet meer
voor het aangekondigde tijdstip van verkoop bereikt, dan stelt de ontvanger
hem zo mogelijk op een andere wijze in kennis.
14.5.4. Deskundige hulp en beslag op schepen
Als bij een executie deskundige hulp is gewenst, kan de ontvanger een
makelaar of een andere ter zake kundige inschakelen.
14.5.5. Opheffing van het beslag op schepen
Van de opheffing van het beslag wordt schriftelijk mededeling gedaan aan
de belastingschuldige. Ook wordt -ingeval van teboekgestelde schepen van
de opheffing bij deurwaardersexploot mededeling gedaan aan de
In aansluiting op artikel 16 van de wet beschrijft dit artikel het beleid
over derdenbeslagen op een voorlopige teruggaaf en/of voorschot.
16.1 Derdenbeslag op een voorlopige teruggaaf of een voorschot
Als door de ontvanger onder de Belastingdienst derdenbeslag op een voorlopige
teruggaaf in de inkomstenbelasting is gelegd, geldt het volgende.
Dit beslag wordt geacht mede te omvatten een in termijnen uit te betalen bedrag
op grond van een voorlopige aanslag in de inkomstenbelasting als bedoeld
in artikel 9, zesde lid, van de wet over een volgend jaar, voor zover de uit
te betalen termijnen van de voorlopige aanslagen op elkaar aansluiten
en de schuld waarvoor het beslag is gelegd niet geheel is voldaan.
Artikel 17 Verzet tegen tenuitvoerlegging dwangbevel
Artikel 17 van de wet geeft een zelfstandige regeling voor het instellen van
verzet tegen de tenuitvoerlegging van een dwangbevel. Naast de
belastingschuldige kan een ieder tegen wie de dwanginvordering is gericht
Verzet is mogelijk zodra de betekening van het dwangbevel heeft
plaatsgevonden. Het verzet schorst de tenuitvoerlegging van het
dwangbevel, voor zover dit door het verzet wordt bestreden. Ook kan verzet
worden gedaan tegen een vordering als bedoeld in artikel 19 van de wet.
Er kan geen verzet worden ingesteld tegen de in rekening gebrachte kosten
van de aanmaning en de betekeningskosten van het dwangbevel.
In aansluiting op artikel 17 van de wet beschrijft dit artikel het beleid over:
-de schorsing van de invordering bij verzet tegen tenuitvoerlegging
-verzet tegen tenuitvoerlegging van dwangbevel bij onjuiste adressering.
17.1. Schorsing van de invordering bij verzet tegen tenuitvoerlegging dwangbevel
Als naar de mening van de ontvanger het doen van verzet zo duidelijk
kansloos is dat er sprake is van misbruik van een bevoegdheid als bedoeld
in artikel 3:13 BW, kan hij -na verkregen toestemming van het dagelijks
bestuur besluiten de tenuitvoerlegging van het dwangbevel voort te zetten.
Als sprake is van een beslag onder een derde, en de derde heeft een
buitengerechtelijke verklaring afgelegd die de ontvanger onjuist of
onvolledig acht, dan deelt de ontvanger de schorsing van de executie
schriftelijk aan de derde mee onder vermelding van de grond waarop deze
De ontvanger vermeldt daarbij tevens onder verwijzing naar artikel 476 Rv,
dat door deze mededeling de schorsing ook tegen de derde werkt. Ook
wordt in de mededeling vermeld dat de verklaring wordt betwist en dat tot
dagvaarding zal worden overgegaan, nadat de schorsende werking van het
17.2. Verzet tegen tenuitvoerlegging van dwangbevel bij
Als het aanslagbiljet, de aanmaning of het afschrift van het per post
betekende dwangbevel aan een onjuist adres is verzonden en daarom de
Artikel 19 Doen van een vordering
De in artikel 19 van de wet omschreven vordering geeft de ontvanger de
mogelijkheid om in bepaalde gevallen op eenvoudige wijze belastingschuld
te verhalen op hetgeen een derde aan de belastingschuldige is verschuldigd
of ten behoeve van hem onder zich heeft of zal krijgen.
In aansluiting op artikel 19 van de wet beschrijft dit artikel het beleid over:
-de algemene regels over het doen van een vordering;
-vorderingen met betrekking tot periodieke uitkeringen;
-de overheidsvordering, als bedoeld in artikel 19, vierde lid, van de wet.
Als het doen van een vordering rechtens mogelijk is, wordt mede ter
besparing van kosten aan dit eenvoudige invorderingsmiddel de voorkeur
Ingeval van twijfel of degene aan wie de vordering zou moeten worden
gericht wel houder van penningen is, moet al naar gelang de
omstandigheden worden beoordeeld of het leggen van derdenbeslag de
19.1.1. Bekendmaking vordering
De ontvanger maakt de vordering bekend door toezending van een brief aan
degene aan wie de vordering is gedaan en aan de belastingschuldige.
Als de ontvanger dat wenselijk acht, kan hij de vordering ook aan genoemde
personen laten betekenen door de belastingdeurwaarder. Bij de betekening
van een vordering handelt de belastingdeurwaarder overeenkomstig de voor
betekening van exploten geldende regels van het Wetboek van Burgerlijke
Voor de betekening brengt de belastingdeurwaarder geen kosten in
19.1.2. Voldoen aan de vordering
Als de derde betaalt op een vordering die betrekking heeft op twee of meer
belastingaanslagen heeft hij niet het recht om aan te geven ter voldoening
van welke belastingaanslag de betaling strekt.
19.1.3. Niet voldoen aan de vordering
Derdenbeslag wordt alleen gelegd als aan de vordering ten onrechte niet is
voldaan, dan wel de derde hierop ten onrechte niet heeft gereageerd.
Hiervan is zeker sprake als blijkt dat het uitblijven van het voldoen aan de
vordering te wijten is aan de derde.
Als de ontvanger in verband met de kosten of om andere redenen
derdenbeslag niet opportuun acht, wordt daarvan afgezien en wordt de
Als wordt overgegaan tot het leggen van derdenbeslag wordt in het
beslagexploot melding gemaakt van de vordering die aan het beslag is
voorafgegaan en van de datum waarop die vordering is gedaan.
19.1.4. Intrekken van een vordering
Zodra een vordering om enigerlei reden niet langer hoeft te worden
gehandhaafd, trekt de ontvanger deze bij beschikking in.
De ontvanger maakt deze beschikking bekend aan degene aan wie de
19.1.5. Vermindering of vernietiging van de belastingaanslag in relatie
Als een derde op vordering van de ontvanger betaalt en naderhand
vermindert of vernietigt de inspecteur de belastingaanslag, dan wordt de
hieruit voortvloeiende teruggaaf verrekend of uitbetaald aan de
19.1.6. Doorbreken beslagverboden en vordering
Bij de toepassing van artikel 19, eerste lid, van de wet (het vereenvoudigd
beslag op vorderingen tot bepaalde periodieke uitkeringen) bestaat onder
voorwaarden de mogelijkheid een wettelijk beslagverbod gedeeltelijk te
negeren. Van deze mogelijkheid maakt de ontvanger alleen gebruik als de
belastingschuldige kan worden gekwalificeerd als een notoire wanbetaler in
de zin van artikel 19, tweede lid, van de wet.
De vordering waarbij een beroep wordt gedaan op de verruimde
beslagmogelijkheid vindt steeds separaat plaats en wordt vooraf schriftelijk
aangekondigd aan de belastingschuldige, onder vermelding van het
De vordering kan niet plaatsvinden voor kinderbijslag onder welke benaming
dan ook. In voorkomend geval wordt voor de toepassing van de verruimde
beslagmogelijkheid uitgegaan van het maximale bereik: een tiende deel van
het bedrag dat op grond van de wet niet vatbaar is voor beslag.
19.1.7. Notoire wanbetaler en vordering
In afwijking in zoverre van artikel 19, tweede lid, van de wet vindt de
vordering waarbij de doorbreking van een wettelijk beslagverbod wordt
ingeroepen slechts plaats indien voldaan is aan de volgende voorwaarden:
a. op het tijdstip waarop de vordering plaats vindt heeft de
belastingschuldige meer dan één aanslag onbetaald gelaten;
b. de enige of laatste betalingstermijn van deze aanslagen is op het tijdstip
waarop de vordering plaats vindt met ten minste twee maanden
c. de belastingschuldige komt niet voor uitstel van betaling of
kwijtschelding in aanmerking omdat hij, naar de ontvanger bekend is,
beschikt over voldoende vermogen of voldoende betalingscapaciteit om
de belastingaanslagen te voldoen;
d. N.v.t. voor de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
Voor deze aanslagen geldt – naast de voorwaarden genoemd onder a
en b -als extra voorwaarde dat op het tijdstip waarop de vordering
plaatsvindt sprake moet zijn van een belastingschuld die door middel
van reguliere invorderingsmiddelen (voor particulieren: de vordering;
voor ondernemers: de tenuitvoerlegging van het dwangbevel) naar
verwachting niet zal worden voldaan binnen een termijn van drie
maanden te rekenen vanaf genoemd tijdstip.
19.1.8. Vordering ten laste van de echtgenoot
Als de echtgenoot van de belastingschuldige recht heeft op gelden, penningen
of periodieke betalingen die in de huwelijksgemeenschap vallen, dan kan de
ontvanger een vordering ten laste van de echtgenoot doen. De bekendmaking
van de vordering dient zo spoedig mogelijk, maar uiterlijk binnen acht dagen
na het doen van de vordering, te geschieden aan de belastingschuldige en de
echtgenoot afzonderlijk. Voor zover het periodieke uitkeringen betreft die
onder de opsomming van artikel 19, eerste lid, van de wet vallen, past de
ontvanger de beslagvrije voet toe alsof de echtgenoot de belastingschuldige is.
19.2. De faillissementsvordering
19.2.1. Aan te melden schulden in faillissement
In een faillissement vallen de belastingschulden -en ook de
invorderingsrente en heffingsrente -voor zover zij materieel zijn ontstaan
vóór de dag van de faillietverklaring. Hierbij wordt ervan uitgegaan dat de
materiële belastingschuld ontstaat van dag tot dag tenzij het tegendeel
-Belastingschulden ontstaan tot aan de datum van het faillissement
worden als faillissementsschulden aangemerkt;
-Belastingschulden ontstaan vanaf de datum van het faillissement zijn
niet verifieerbaar en moeten eventueel als boedelschuld worden
De ontvanger splitst de belastingaanslag naar tijdsevenredigheid of tijdstip
en doet twee aparte vorderingen:
-één voor het gedeelte dat ter verificatie kan worden aangemeld;
-één voor het gedeelte dat als boedelschuld kan worden aangemerkt.
Voorlopige aanslagen als bedoeld in artikel 10, tweede lid, van de wet kan
de ontvanger niet eerder aanmelden dan nadat de termijnen die aan die
aanslagen verbonden zijn, zijn vervallen. De ontvanger splitst de voorlopige
aanslagen naar tijdsevenredigheid of tijdstip.
Bij het bepalen of een bestuurlijke boete in een faillissement valt, is
uitsluitend van belang de dagtekening van de desbetreffende beschikking.
Als die beschikking is gedagtekend voor het faillissement, kan de ontvanger
de boete in het faillissement aanmelden. Als de dagtekening ligt na
uitspraak van het faillissement, dan kan de ontvanger de boete niet meer in
het faillissement aanmelden, ook al heeft de boete betrekking op een
situatie vóór het faillissement.
19.2.2. Belastingschulden ontstaan gedurende een surseance zijn
boedelschulden in faillissement
Belastingschulden die materieel zijn ontstaan gedurende de periode van
een surseance van betaling die aan het faillissement voorafgaat, kunnen op
grond van artikel 249 FW worden beschouwd als boedelschulden in het
Het bepaalde in artikel 19 lid 1, van de wet is op deze schulden en de
belastingaanslagen die hierop betrekking hebben op soortgelijke wijze van
19.2.3. Opkomen in faillissement
Van de bevoegdheid om van de curator dadelijke voldoening aan de
vordering te verlangen maakt de ontvanger geen gebruik, tenzij bijzondere
omstandigheden met het oog op het belang van de invordering daartoe
In alle gevallen waarin de ontvanger in het faillissement opkomt, vermeldt hij
in de vordering dat hij aanspraak maakt op eventuele voorrang. Als de
curator tijdens het faillissement materieel ontstane belastingschulden die als
boedelschuld kunnen worden aangemerkt, ten onrechte niet voldoet, dan
wendt de ontvanger zich in beginsel eerst tot de curator om langs minnelijke
weg alsnog voldoening te bewerkstelligen.
Als dit niet leidt tot een bevredigende oplossing, wendt de ontvanger zich
met zijn grieven tot de rechter-commissaris. In het uiterste geval kan de
ontvanger zich rechtstreeks verhalen op de boedel.
19.3. Vorderingen met betrekking tot periodieke uitkeringen
19.3.1. Overwegen van vordering op periodieke uitkeringen
Bij de beoordeling van de vraag of een vordering wordt gedaan met
betrekking tot een periodieke uitkering, is doorslaggevend het feit dat de
vordering een bijzonder invorderingsinstrument betreft waarmee een
doelmatige en doeltreffende invordering van belastingschulden is beoogd.
Dit betekent dat de vordering in beginsel de voorkeur verdient boven andere
invorderingsmaatregelen waarbij het dwangbevel ten uitvoer wordt gelegd
door middel van beslag. Als het invordering van zeer geringe bedragen
betreft, bestaat er aanleiding eerst andere invorderingsmaatregelen te
proberen alvorens de derde via de vordering te betrekken.
19.3.2. Vooraankondiging van vordering op periodieke uitkeringen
Als de ontvanger het dwangbevel per post heeft betekend en de invordering
vervolgt door middel van een vordering onder de werkgever (artikel 19,
eerste lid, onderdeel a, van de wet) of door een andere vordering op een
periodieke uitkering waaraan een beslagvrije voet is verbonden, is hij
verplicht de belastingschuldige vooraf schriftelijk in kennis te stellen van zijn
voornemen een vordering te doen.
De ontvanger doet de vooraankondiging niet eerder dan nadat vier dagen
zijn verstreken na de datum waarop hij het afschrift van het dwangbevel met
bevel tot betaling ter post heeft bezorgd.
De ontvanger doet de betreffende vordering niet eerder dan zeven dagen na
de dagtekening van de vooraankondiging. De vooraankondiging blijft
achterwege als de ontvanger de vordering doet bij een werkgever of
uitkeringsinstantie die reeds op vordering van de ontvanger een
belastingaanslag van de belastingschuldige betaalt of zou moeten betalen.
19.3.3. Beslagvrije voet en vordering op periodieke uitkeringen
Als een vordering wordt gedaan voor periodieke uitkeringen die niet vallen
onder de opsomming van artikel 19, eerste lid, van de wet (en waarvoor
geen beslagvrije voet geldt) en de belastingschuldige toont aan dat hij voor
zijn levensonderhoud volledig afhankelijk is van deze uitkeringen, dan past
de ontvanger de artikelen 475b en 475d Rv toe.
In dat geval geldt de vordering nog slechts voor het gedeelte waarmee de
periodieke uitkering de beslagvrije voet overtreft. Hetzelfde geldt bij
vorderingen ten laste van een belastingschuldige die niet in Nederland
Voor een alleenstaande, jonger dan 21 jaar, en een alleenstaande, ouder
jonger dan 21 jaar -indien zij een ander inkomen genieten dan een
bijstandsuitkering -geldt een beslagvrije voet van 90% van het feitelijk
inkomen (+ vakantie-aanspraak) met een minimum van 90% van de
bijstandsnorm genoemd in artikel 21, onderdeel a onderscheidenlijk
onderdeel b van de Wet werk en bijstand en een maximum van 90% van de
bijstandsnorm nadat deze verhoogd is met het bedrag genoemd in artikel 25
Artikel 19.3.3a Beslagvrije voet en vakantiegeld
De ontvanger stelt de beslagvrije voet vast op basis van het periodieke
inkomen of de bijstandsnorm met inbegrip van de aanspraak op
vakantiegeld over de desbetreffende maand. In de maand dat het
vakantiegeld wordt uitbetaald, wordt de beslagvrije voet daarom niet
verhoogd. Dat laatste geldt ook als het beslag niet gedurende de gehele
periode waarover het vakantiegeld is opgebouwd, heeft gelegen. Uitbetaling
vakantiegeld is niet van invloed op de berekende beslagvrije voet. (volgens Rijksleidraad)
19.3.4. Informatieverstrekking voor vaststelling beslagvrije voet
De beslagvrije voet wordt bepaald aan de hand van de gegevens die bij de
ontvanger bekend zijn. Als de ontvanger de beslagvrije voet niet tot een juist
bedrag kan vaststellen zonder nadere informatie van de belastingschuldige,
stelt hij -op basis van artikel 58 van de wet -de belastingschuldige in de
gelegenheid die nadere informatie te verstrekken. Denk bijvoorbeeld aan de
situatie dat de belastingschuldige een partner heeft en het inkomen van de
partner bij de ontvanger niet bekend is.
Als de belastingschuldige vervolgens de gevraagde informatie alsnog verstrekt,
wijzigt de ontvanger de beslagvrije voet en past deze toe vanaf de eerstvolgende
inhouding, dus zonder terugwerkende kracht.
Als de belastingschuldige de gevraagde informatie niet verstrekt, wordt de
beslagvrije voet vastgesteld op 45% van de bijstandsnorm.
In situaties waarin de ontvanger de beslagvrije voet heeft vastgesteld zonder
vooraf informatie over inkomsten en uitgaven op te vragen bij de belasting-
schuldige, herstelt de ontvanger de beslagvrije als door de belastingschuldige
wordt aangetoond dat deze te laag is vastgesteld.
Als de belastingschuldige kan aantonen dat de beslagvrije voet al op een eerder
moment op een te laag bedrag was vastgesteld, gebeurt dit met terugwerkende
19.3.5. Belastingschuldige woont in buitenland en beslag periodieke
Als de belastingschuldige in het buitenland woont, kan hij uit Nederland een
periodieke uitkering genieten die in het woonland belast is op grond van een
overeenkomst inzake voorkoming van dubbele belasting. In dat geval wordt
op verzoek van de belastingschuldige het beslag op de periodieke uitkering
beperkt met de belasting die in het woonland over die uitkering verschuldigd
is. De belastingschuldige moet bij zijn verzoek gegevens overleggen waaruit
19.3.6. Verrekening ex artikel 117 Ambtenarenwet
Verhaal op (periodieke) inkomsten die een belastingschuldige geniet
vanwege de Staat, gebeurt door aan de betreffende autoriteit verrekening te
vragen volgens artikel 117 van de Ambtenarenwet en subsidiair door een
19.3.7. Periodieke uitkeringen onder de bijstandsnorm
Periodieke uitkeringen kunnen lager zijn dan de bijstandsnorm omdat de
betrokkene in natura geniet wat een bijstandsgerechtigde uit de
bijstandsnorm geacht wordt te betalen.
In een dergelijk geval vermindert de ontvanger de beslagvrije voet met het
bedrag dat aan deze genietingen in natura kan worden toegerekend.
19.3.8. Vordering in relatie tot voorlopige teruggaaf
N.v.t. voor de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
19.4. Beslagvrije voet en overheidsvordering
Als de belastingschuldige aannemelijk maakt dat hij vanwege de toepassing
van de overheidsvordering, bedoeld in artikel 19, vierde lid, van de wet, een lager
bedrag aan bestaansmiddelen overhoudt dan overeenkomt met de voor hem geldende
beslagvrije voet, maakt de ontvanger de overheidsvordering op verzoek van de
belastingschuldige in zoverre ongedaan met inachtneming van hetgeen hierna volgt.
Bij het verzoek verstrekt de belastingschuldige naast de gegevens die van belang zijn
voor de vaststelling van de beslagvrije voet een overzicht van de banktegoeden,
waaronder begrepen spaartegoeden, waarover de belastingschuldige onmiddellijk na
de overheidsvordering kon beschikken. Ongedaanmaking blijft beperkt tot de laatste
overheidsvordering voorafgaand aan het verzoek van de belastingschuldige. Als sprake
is van een belastingschuldige als bedoeld in artikel 19, tweede lid, van de wet, berekent
de ontvanger de beslagvrije voet met inachtneming van het bepaalde in artikel 19, eerste
lid, laatste volzin van de wet.
Het bepaalde in artikel 19.1.7. van deze leidraad is hierbij van toepassing. Voordat de
ontvanger tot teruggaaf overgaat, gaat hij na of de belastingschuldige op het moment dat
de overheidsvordering is gedaan, beschikte over banktegoeden, waaronder begrepen
spaartegoeden. Als het totaal van de banktegoeden waarover de belastingschuldige
onmiddellijk na de overheidsvordering kon beschikken groter is dan de voor hem geldende
beslagvrije voet, vermindert de ontvanger de teruggaaf met het meerdere.
In aansluiting op artikel 22 van de wet beschrijft dit artikel het beleid over:
-de werkingssfeer van het bodemrecht;
-bodemrecht en bestuurlijke boeten;
-de volgorde uitwinning bodembeslag buiten faillissement;
-de volgorde uitwinning bodembeslag in faillissement;
-bodemrecht en insolventie van de derde-eigenaar;
22.1. Werkingssfeer bodemrecht
Derden die de eigendom pretenderen van in beslag genomen roerende of
onroerende zaken, kunnen hun rechten op die zaken -op de voet van de
artikelen 456 respectievelijk 538 en volgende Rv -geldend maken. Op
grond van artikel 435 Rv kunnen derden zich ook tegen het beslag
Onafhankelijk hiervan kunnen derden die geheel of gedeeltelijk recht menen
te hebben op roerende zaken waarop voor een belastingschuld beslag is
gelegd, hun bezwaren tegen de beslaglegging van die zaken in de
administratieve sfeer door middel van een beroepschrift voorleggen aan het
dagelijks bestuur van de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
Met derden worden hier niet alleen bedoeld degenen die zich op een
eigendomsrecht beroepen, maar ook degenen die een beperkt recht op de
zaak menen te hebben. Een tijdig ingediend beroepschrift op de voet van
artikel 22, eerste lid, van de wet schort de executie van rechtswege op.
Artikel 22, derde lid, van de wet ontneemt derden de mogelijkheid van
verzet in rechte tegen de inbeslagneming van de in dat artikel bedoelde
zaken en genoemde belastingaanslagen. Dit noemt men het bodemrecht
van de fiscus. Dit voorrecht is niet toepasbaar door de ontvanger van de
Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
22.2. Bodemrecht en bestuurlijke boeten
N.v.t. voor de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
22.3. Overbetekening bodembeslag
Als de ontvanger bekend is met de omstandigheid dat zaken in eigendom
toebehoren aan een derde, dan is hij op grond van artikel 435, derde lid Rv
verplicht bij beslaglegging op die zaken, dit beslag binnen acht dagen na de
beslaglegging aan die derde te doen betekenen door de
Bij deze overbetekening moet de derde schriftelijk worden gemeld dat hij de
mogelijkheid heeft een beroepschrift tegen de inbeslagneming te richten
aan het dagelijks bestuur van de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
De ontvanger gaat onmiddellijk tot betekening aan de derde over als hij op
enig later tijdstip -maar vóór de geplande verkoopdatum -kennis krijgt van
het feit dat de in beslag genomen zaken eigendom zijn van die derde. Als
tussen het moment van de betekening aan de derde en de vastgestelde
verkoopdatum minder dan acht dagen liggen, gaat de ontvanger over tot het
vaststellen van een nieuwe verkoopdatum.
22.4. Volgorde uitwinning bodembeslag buiten faillissement
N.v.t. voor de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
22.5. Volgorde uitwinning bodembeslag in faillissement
N.v.t. voor de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
22.6. Bodemrecht en insolventie van de derde-eigenaar
N.v.t. voor de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
N.v.t. voor de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
22.8.1. Verzet artikel 435, derde lid Rv tegen bodembeslag
Als uit een verzetschrift ex artikel 435, derde lid Rv blijkt dat de derde geen
eigenaar is van de zaken genoemd in dat verzetschrift, of voor de ontvanger
anderszins duidelijk is dat de derde geen eigenaar is van de betreffende
zaken, dan vindt executie van die zaken in beginsel doorgang.
22.8.2. Taken met betrekking tot de schriftelijke mededeling ex artikel
435, derde lid, Rv inzake bodembeslag
Als de derde een schriftelijke mededeling ex artikel 435, derde lid Rv heeft
gedaan, heft de ontvanger het beslag op als zonder meer duidelijk is dat het
zaken betreft waarop de ontvanger geen verhaal kan nemen.
In de overige gevallen zendt de ontvanger de schriftelijke mededeling door
naar het dagelijks bestuur. Als ook het dagelijks bestuur geen aanleiding
ziet aan het verzet tegemoet te komen, dan stuurt de ontvanger de stukken
door naar de huisadvocaat met het verzoek een procedure aan te spannen
om een executoriale titel tegen de derde te verkrijgen.
22.8.3. Opschorting verkoop na verzet in rechte tegen bodembeslag
Een verzet op de voet van artikel 456 Rv tegen de verkoop van roerende
zaken schort de voortgang van de executie niet van rechtswege op.
Niettemin schort de ontvanger de invordering in het algemeen op en neemt
hij geen onherroepelijke maatregelen, tenzij naar het oordeel van de
ontvanger het opschorten van de invordering de belangen van de Staat
schaadt, of, naar het oordeel van de ontvanger, de verzetsprocedure alleen
wordt gebruikt om de invordering te traineren.
22.8.4. Beroepschrift ex artikel 22 van de wet
Het beroepschrift ex artikel 22 van de wet moet worden ingediend bij de
ontvanger, waaronder de belastingschuldige ressorteert. Een beroepschrift
kan niet meer worden ingediend als het beslag is opgeheven of vervallen.
Als toch een beroepschrift wordt ingediend, dan zal het dagelijks bestuur dit
beroepschrift niet in behandeling nemen omdat het beslag niet meer ligt.
22.8.5. Beroepschriftprocedure ex artikel 22 van de wet
Onverminderd het bepaalde in artikel 22 van de wet geldt voor de
beroepsfase dat als uit een beroepschrift niet duidelijk blijkt waarop het
beroep is gebaseerd, de ontvanger de indiener verzoekt om het
beroepschrift binnen een redelijke termijn (nader) te motiveren. De
ontvanger wijst de indiener op een mogelijke niet-ontvankelijkverklaring bij
het niet voldoen aan de motiveringsplicht.
22.8.6. Taak van de ontvanger met betrekking tot beroepschrift ex
artikel 22, eerste lid, van de wet
Een beroepschrift dat te laat is ingediend -maar dat betrekking heeft op een
beslag dat nog steeds ligt -zal het dagelijks bestuur niet ontvankelijk
verklaren, tenzij hij van oordeel is dat de indiener niet in verzuim is geweest.
Een beroepschrift dat in verband met te late indiening niet-ontvankelijk is
verklaard, zal het dagelijks bestuur ambtshalve in behandeling nemen. De
ontvanger schort in het algemeen eveneens de verkoop op -ongeacht de
eventuele wettelijke noodzaak daartoe -als een tijdig ingediend
beroepschrift niet op alle in beslag genomen zaken betrekking heeft.
Als de belanghebbende zich met zijn bezwaren tot de ontvanger wendt
voordat hij een beroepschrift indient of een procedure aanspant, dan wijst
de ontvanger de belanghebbende op de mogelijkheid een beroepschrift tot
het dagelijks bestuur te richten. Als de ontvanger in dit stadium met de
belanghebbende tot een oplossing kan komen, verdient dit uiteraard
aanbeveling. In geval van leasing geldt echter dat de ontvanger een beslag
niet opheft dan na overleg met het dagelijks bestuur.
22.8.7. Beslissing dagelijks bestuur op het beroepschrift tegen een
Het dagelijks bestuur motiveert de beslissing ook als sprake is van een te
laat ingediend beroepschrift. Het dagelijks bestuur zendt zijn beslissing op
een ontvankelijk verklaard beroepschrift aan de ontvanger. De ontvanger
draagt zorg voor onmiddellijke betekening van de beslissing aan de derde,
aan de belastingschuldige of hun gemachtigden en -zo nodig -aan de
bewaarder. Voor de betekening van de beslissing van het dagelijks bestuur
worden geen kosten in rekening gebracht.
Een beslissing op een niet-ontvankelijk verklaard beroepschrift wordt hetzij
door het dagelijks bestuur rechtstreeks aan de adressant of zijn
gemachtigde en zo nodig aan de bewaarder gezonden, hetzij op verzoek
van het dagelijks bestuur verzonden en betekend op de wijze die geldt voor
een ontvankelijk verklaard beroepschrift.
Als het gewenst is dat de zaken -in afwachting van de beslissing op het
beroepschrift -spoedig worden verkocht, dan kan de ontvanger na overleg
met het dagelijks bestuur erin toestemmen dat de verkoop door de derde
gebeurt mits de opbrengst -die in de plaats van de zaken treedt -in
afwachting van de beslissing bij de ontvanger wordt gedeponeerd.
22.8.8. Onduidelijk bezwaar tegen bodembeslag
De situatie kan zich voordoen dat de ontvanger uit het ingediende
bezwaarschrift niet kan opmaken of is beoogd administratief beroep in te
stellen op grond van artikel 22 eerste lid, van de wet dan wel verzet aan te
tekenen op grond van artikel 435, derde lid Rv.
Als dat het geval is, nodigt de ontvanger de derde uit zich daarover binnen
tien dagen uit te laten. Als de derde niet reageert, wordt het geschrift
aangemerkt als een beroepschrift ex artikel 22, eerste lid, van de wet.
22.8.9. Samenloop administratief beroep en verzet tegen bodembeslag
Als de derde zowel een beroepschrift ex artikel 22, eerste lid, van de wet
indient als een schriftelijke mededeling doet als bedoeld in artikel 435,
derde lid Rv, dan zendt de ontvanger eerst het beroepschrift ter behandeling aan het dagelijks bestuur voordat hij het verzet ex artikel 435, derde lid Rv, behandelt.
22.8.10. Criteria voor de beslissing op het beroepschrift ex
artikel 22, eerste lid, van de wet
Bij de beslissing van het dagelijks bestuur op een beroepschrift dat is
ingediend tegen de inbeslagneming van bodemzaken voor
belastingaanslagen als bedoeld in artikel 22, derde lid, van de wet, wordt
het eigendomsrecht van een derde ontzien in die gevallen waarin sprake is
22.8.11. Beëindiging operationele leaseovereenkomst
N.v.t. voor de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
22.8.12. Executie en bodemrecht
Artikel 22a, artikel 23 en artikel 23a
Er zijn in deze leidraad op artikel 22a, artikel 23 en artikel 23a van de wet
Artikel 24 van de wet regelt de verrekening door de ontvanger van in te
vorderen en uit te betalen bedragen. Bij de verrekening mag de ontvanger
geen gebruik maken van de algemene verrekeningsbepalingen van het Burgerlijk Wetboek. Tijdens faillissement, surseance en wettelijke
schuldsanering geldt artikel 24 van de wet niet; dan zijn de artikelen 53 tot
en met 56, 234, 235 en 307 van de FW van toepassing.
In aansluiting op artikel 24 van de wet beschrijft dit artikel het beleid over:
-betwiste schuld en verrekening;
-reikwijdte van de verrekening;
-instemmingsregeling bij cessie en verpanding.
De verrekening vindt niet van rechtswege plaats. De ontvanger bepaalt of al
dan niet tot verrekening wordt overgegaan.
Als de belastingschuldige de ontvanger verzoekt een bepaalde
belastingteruggaaf of een ander uit te betalen bedrag met een bepaalde
openstaande aanslag of andere vordering te verrekenen, dan willigt de
ontvanger dit verzoek altijd in.
Dit geldt ook als het verzoek wordt gedaan nog voordat de teruggaaf is
geformaliseerd of het uit te betalen bedrag is vastgesteld. In dat geval
schort de ontvanger de invordering echter niet zonder meer op. Zo nodig
kan de belastingschuldige om uitstel van betaling in verband met de te
verwachten teruggaaf respectievelijk het te verwachten uit te betalen bedrag
verzoeken (zie artikel 25.3 van deze leidraad).
24.2. Betwiste schuld en verrekening
In het algemeen gaat de ontvanger niet tot verrekening over met een te
betalen bedrag dat de belastingschuldige betwist en waarvoor de ontvanger
uitstel van betaling heeft verleend op grond van artikel 25.2 van deze
De ontvanger kan wel verrekenen als de financiële situatie van de
belastingschuldige zodanig is dat vrees voor onverhaalbaarheid bestaat.
24.3. Reikwijdte van de verrekening
Ondanks het feit dat de wet daartoe wel de mogelijkheid biedt, worden uit te
betalen bedragen niet automatisch verrekend met aanslagen die (nog) niet
invorderbaar zijn. Dit laat onverlet dat de ontvanger bevoegd is om in
daartoe aanleiding gevende gevallen binnen de betalingstermijn te
Bij belastingaanslag waarvan een termijnbetaling is verstreken, kan de
ontvanger alleen verrekenen voor zover de termijnen zijn verstreken.
Hierop maakt de ontvanger een uitzondering als er sprake is van een
situatie als bedoeld in artikel 10, eerste lid, onderdelen b, c of d, van de wet.
Dan is verrekening mogelijk met alle termijnen van de voorlopige aanslag
vanaf het moment dat zich één van de genoemde situaties voordoet.
Verrekening met andere bedragen waarvan de invordering aan de
ontvanger is opgedragen, kan plaatsvinden vanaf het moment waarop de
invordering aan de ontvanger is opgedragen.
24.4. Bekendmaking verrekening
Verrekening van een uit te betalen bedrag door de ontvanger gebeurt bij
beschikking. De beschikking wordt aan de belastingschuldige
bekendgemaakt door toezending of uitreiking van een kennisgeving.
Het achterwege laten van de bekendmaking heeft niet tot gevolg dat de
24.5. Verrekening en fiscale eenheid vennootschapsbelasting
N.v.t. voor de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
24.6. Instemmingsregeling bij cessie en verpanding
24.6.1. Geen verrekening bij instemming cessie of verpanding
In artikel 24, vierde lid, van de wet is een instemmingsregeling opgenomen
die verrekening uitsluit als de ontvanger instemt met cessie (artikel 3:94
BW) of stille verpanding (artikel 3:239 BW) van een uit te betalen bedrag.
Als de ontvanger niet heeft ingestemd, kan hij tot verrekening met
openstaande schulden overgaan ook al is de cessie of verpanding aan hem
meegedeeld. De ontvanger verrekent het uit te betalen bedrag met de
belastingschulden die openstaan op het moment van formalisering van het
Bij openbare verpanding van een uit te betalen bedrag geldt geen
24.6.2. Mogelijkheid van cessie of verpanding uit te betalen bedragen
Cessie of stille verpanding van een uit te betalen bedrag is mogelijk mits dit
bedrag voldoende bepaald is omschreven.
Stille verpanding is mogelijk vanaf het moment dat de aanspraak op
teruggaaf van het saldo van positieve en negatieve elementen van de
belastingaanslag of de teruggaafbeschikking materieel vaststaat. Dit is op
zijn vroegst het geval na het einde van het jaar of tijdvak waarop de
24.6.3. Instemming of weigering met een cessie of verpanding
De weigering van een instemming met de cessie of verpanding heeft
betrekking op de gehele cessie of verpanding. De instemming wordt niet
gedeeltelijk verleend. Wel bestaat de mogelijkheid om een uit te betalen
bedrag in gedeelten te cederen of te verpanden. De ontvanger moet dan bij
iedere cessie of verpanding afzonderlijk beoordelen of hij daarmee instemt.
Instemming met een cessie of verpanding wordt alleen geweigerd als de
ontvanger gegronde redenen heeft om aan te nemen dat instemmen met de
cessie of verpanding zal kunnen leiden tot oninbaarheid dan wel
onverhaalbaarheid van een ten tijde van de mededeling invorderbare
belastingaanslag (of anderszins voor verrekening vatbare schuld) waarmee
het uit te betalen bedrag zonder cessie of verpanding had kunnen worden
verrekend. De weigering voorkomt aldus dat de invordering van deze
aanslag wordt gefrustreerd. Deze situatie zal zich onder meer voordoen bij
een belastingschuldige die bekend staat als een notoir slechte betaler.
Met nadruk wordt vermeld dat bij de beoordeling of met een cessie of
verpanding moet worden ingestemd geen rekening wordt gehouden met
materieel ontstane belastingschulden die nog niet zijn geformaliseerd in een
belastingaanslag. De ontvanger is verplicht met een cessie of verpanding in
te stemmen als op het tijdstip van de mededeling van de cessie of
verpanding ten name van de belastingschuldige geen voor verrekening
vatbare (en dus geformaliseerde) schuld invorderbaar is.
In verband met het cessie- en verpandingsverbod van artikel 7b van de wet
geldt dit niet voor uitbetalingen inkomstenbelasting.
De ontvanger maakt zijn beschikking aan de belastingschuldige en aan de
derde -in dit geval de pandhouder of cessionaris -bekend door middel van
een gedagtekende kennisgeving, waarbij de belastingschuldige op de
mogelijkheid wordt gewezen bij het dagelijks bestuur beroep in te stellen.
24.6.4. Verzoek om instemming met cessie of verpanding en Awb
De beslissing op een verzoek om instemming met een cessie of verpanding
wordt aangemerkt als een financiële beschikking in de zin van de Awb.
24.6.5. Beroepsprocedure weigeren instemming cessie of verpanding en Awb
Onverminderd het bepaalde in artikel 24 van de wet geldt met betrekking tot
een beroepschrift waaruit niet direct duidelijk blijkt waarop het beroep is
gebaseerd, dat de ontvanger de indiener verzoekt het beroepschrift binnen
een redelijke termijn (nader) te motiveren. De ontvanger wijst de indiener op
een mogelijke niet-ontvankelijkverklaring bij het niet voldoen aan deze
24.6.6. Bekendmaking beschikking dagelijks bestuur bij cessie of
De beschikking van het dagelijks bestuur op het beroepschrift wordt bekend
gemaakt door toezending of uitreiking van de beschikking aan zowel de
belastingschuldige als de derde, in dit geval de pandhouder of cessionaris.
24.6.7. Houding ontvanger bij procedure tegen weigeren instemming
De belastingschuldige kan zich tot de voorzieningenrechter wenden met het
verzoek de ontvanger te verbieden de instemming te weigeren. Totdat de
voorzieningenrechter uitspraak heeft gedaan, gaat de ontvanger niet tot
Als de rechter het verzoek afwijst, dan verrekent de ontvanger niet eerder
dan nadat veertien dagen zijn verstreken na de dag van de uitspraak, tenzij
tegen deze uitspraak hoger beroep is ingesteld.
Als de rechter het verzoek ook in hoger beroep afwijst, verrekent de
ontvanger niet eerder dan nadat de uitspraak in hoger beroep onherroepelijk
Artikel 25 Uitstel van betaling
Op grond van artikel 25 van de wet kan de ontvanger -onder door hem te
stellen voorwaarden -uitstel van betaling verlenen aan de
belastingschuldige voor (een gedeelte van) een opgelegde
Het verlenen van uitstel van betaling gebeurt in beginsel op schriftelijk
verzoek van de belastingschuldige. In daartoe aanleiding gevende gevallen
kan de ontvanger ook ambtshalve uitstel van betaling verlenen.
De ontvanger kan een verleend uitstel van betaling bij beschikking
Voor voornoemde belasting, wordt geen uitstel van betaling verleend,
tenzij sprake is van een situatie als bedoeld in artikel 73.5 van de
Leidraad (uitstel van betaling gedurende de periode van minnelijke
In aansluiting op artikel 25 van de wet beschrijft dit artikel het beleid over:
-de algemene uitgangspunten van het uitstelbeleid;
-uitstel in verband met bezwaar tegen een belastingaanslag.
-uitstel in verband met een te verwachten uit te betalen bedrag;
-uitstel in verband met betalingsproblemen;
-betalingsregeling voor particulieren;
-betalingsregeling voor ondernemers;
25.1. Algemene uitgangspunten uitstelbeleid
25.1.1. Houding van de ontvanger tijdens behandeling verzoek om
Gedurende de behandeling van het verzoek om uitstel van betaling handelt
de ontvanger overeenkomstig het beleid dat wordt gevoerd als het verzoek
Als er aanwijzingen zijn dat de belangen van de Belastingsamenwerking
Sabewa Zeeland kunnen worden geschaad, kan de ontvanger ondanks het
verzoek om uitstel wel invorderingsmaatregelen treffen.
25.1.2. Toewijzing van het verzoek om uitstel van betaling
Bij toewijzing van het verzoek vermeldt de ontvanger de voorwaarden
waaronder hij uitstel van betaling verleent in de beschikking.
25.1.3. Redenen afwijzing verzoek om uitstel
Een verzoek om uitstel van betaling wordt in ieder geval afgewezen als:
a. de medewerking van de verzoeker aan de Belastingsamenwerking
Sabewa Zeeland naar het oordeel van de ontvanger onvoldoende is;
b. onjuiste gegevens worden verstrekt;
c. de gevraagde gegevens niet (volledig) binnen de door de ontvanger
daartoe gestelde termijn zijn verstrekt;
d. de gevraagde zekerheid niet wordt gesteld (zie artikel 25.1.13, 25.2.5,
25.5.2 en 25.6.2 van deze leidraad);
e. de waarde van vermogensobjecten in redelijkheid te gelde kan worden
gemaakt teneinde daarmee de verschuldigde belasting te betalen;
f. de berekende betalingscapaciteit zodanig is dat de schuld direct
g. de betalingsregeling zich over een voor de ontvanger onaanvaardbare
h. de betalingsproblemen structureel zijn en een betalingsregeling volgens
de ontvanger geen uitkomst zal bieden;
i. sprake is van een verzoek om uitstel van betaling van een
belastingaanslag in verband met betalingsmoeilijkheden en
voorafgaande aan dat verzoek uitstel is genoten in verband met een
bezwaar-of beroepsprocedure tegen die aanslag, terwijl gedurende die
procedure betalingsmiddelen ter beschikking hebben gestaan, waarmee
de belastingschuld kon worden betaald.
j. indien de belastingschuldige reeds eerder een regeling heeft
genoten, maar deze niet is nagekomen;
k. indien ter zake van de aanslag reeds een beslagopdracht naar de
belastingdeurwaarder is uitgegaan dan wel door de
belastingdeurwaarder reeds beslag is gelegd;
l. in geval van een vordering op grond van artikel 19 van de wet;
m. het in bezwaar betwiste bedrag minder dan € 50,-bedraagt.
De ontvanger is niet verplicht de belastingschuldige in de gelegenheid te
stellen zijn zienswijze naar voren te laten brengen voordat hij het verzoek
om uitstel geheel of gedeeltelijk afwijst. Als het verzoek om uitstel wordt
afgewezen, moet gemotiveerd worden waarom tot afwijzing van het verzoek
is besloten. Daarbij moeten alle afwijzingsgronden worden genoemd; er kan
niet worden volstaan met het noemen van de voornaamste afwijzingsgrond.
25.1.4. Redenen beëindigen uitstel
Het uitstel wordt in ieder geval beëindigd als:
a. niet aan de voorwaarden wordt voldaan waaronder het uitstel is
b. tijdens de looptijd van het uitstel blijkt dat onjuiste gegevens zijn
c. de aanleiding tot uitstel van betaling is weggevallen;
d. de financiële omstandigheden van de belastingschuldige zodanig
veranderen of zijn veranderd dat het naar het oordeel van de ontvanger
onjuist is het uitstel te continueren;
e. de medewerking van de verzoeker aan de Belastingsamenwerking
Sabewa Zeeland naar het oordeel van de ontvanger onvoldoende is;
f. zich een situatie voordoet zoals omschreven in artikel 10 van de wet en
de ontvanger van mening is dat de verhaalbaarheid van de
belastingschuld waarvoor uitstel is verleend, ernstig in gevaar komt;
g. belastingschuldige in staat van faillissement wordt verklaard, hem
surseance van betaling wordt verleend of hij wordt toegelaten tot de
wettelijke schuldsanering natuurlijke personen.
25.1.5 Beëindigen van een betalingsregeling met meer dan één termijn
Als de belastingschuldige een betalingsregeling van meer dan één termijn
niet nakomt, kan de ontvanger alvorens hij de regeling beëindigt, de
belastingschuldige in de gelegenheid stellen om alsnog binnen tien dagen
25.1.6. Van rechtswege vervallen van een verleend uitstel
Als de ontvanger uitstel heeft verleend tot een bepaald tijdstip en dit tijdstip
is verstreken, dan is daardoor het uitstel van rechtswege vervallen.
Als het verzoek om uitstel van betaling schriftelijk is ingediend, stelt de
ontvanger de belastingschuldige van het vervallen van het verleende uitstel
schriftelijk op de hoogte onder opgaaf van reden.
25.1.7. Geen invordering tijdens verleend uitstel
Tenzij in de leidraad anders is aangegeven, kan de ontvanger voor een
belastingaanslag waarvoor hij uitstel van betaling heeft verleend, geen
invorderingsmaatregelen nemen.
25.1.8. Na (afwijzen) uitstel tien dagen wachttijd
Als de ontvanger geen (verder) uitstel van betaling verleent of een verleend
uitstel beëindigt, of als het dagelijks bestuur afwijzend heeft beslist op een
ingediend beroepschrift tegen de afwijzing of beëindiging, dan wordt de
vervolging in beginsel niet aangevangen of voortgezet binnen een termijn
van tien dagen na dagtekening van de beschikking. Hetzelfde geldt als het
uitstel van betaling van rechtswege is vervallen en daarvan een mededeling
Een dergelijke mededeling blijft overigens achterwege als op telefonisch
verzoek uitstel is verleend. In dat geval geldt de termijn van tien dagen niet.
Verkorting of het niet verlenen van deze termijn vindt onder meer plaats als
naar het oordeel van de ontvanger aanwijzingen bestaan dat door het niet
onmiddellijk aanvangen of vervolgen van de invordering de belangen van de
Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland worden geschaad. Verder geldt
deze termijn niet als een executieverkoop wordt opgeschort en in verband
daarmee uitstel van betaling is verleend in samenhang met een
25.1.9. Uitstel voor een ambtshalve belastingaanslag
Als de belastingschuldige uitstel van betaling vraagt voor een ambtshalve
opgelegde belastingaanslag, dan verleent de ontvanger ten hoogste één maand
uitstel om de belastingschuldige in de gelegenheid te stellen alsnog een
Als de belastingschuldige het aangiftebiljet niet binnen deze termijn indient,
dan deelt de ontvanger hem mee dat het uitstel is vervallen. De ontvanger
verleent niet nogmaals uitstel van betaling om het aangiftebiljet alsnog in te
25.1.10. Uitstel voor een aanslag ter behoud van rechten
Voor een aanslag die uitsluitend wordt opgelegd met het doel de
bevoegdheid tot het vaststellen van een aanslag te behouden – een en
ander als bedoeld in artikel 11, derde lid, artikel 16, derde lid, en artikel 20,
derde lid, van de AWR – verleent de ontvanger ambtshalve uitstel van
betaling. Het uitstel wordt verleend voor het gehele bedrag van de aanslag
en duurt tot het moment waarop de inspecteur de belastingplichtige de
precieze elementen van de aanslag heeft meegedeeld.
25.1.11. Uitstel voor een bestuurlijke boete
De ontvanger verleent uitstel van betaling voor een bestuurlijke boete in
verband met bezwaar, beroep of hoger beroep tegen de bestuurlijke boete.
De ontvanger verleent ook uitstel van betaling voor een bestuurlijke boete
als sprake is van een bezwaarschrift tegen een belastingaanslag en de
bedragen van die belastingaanslag en die van de boetebeschikking op één
aanslagbiljet zijn vermeld. De ontvanger verleent dit uitstel niet als uit het
bezwaarschrift blijkt dat het bezwaar zich niet richt tegen de bestuurlijke
Aan het uitstel kan de ontvanger voorwaarden verbinden die ertoe strekken
de belangen van de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland veilig te
stellen. De ontvanger verleent het uitstel tot het moment waarop op het
25.1.12. Tijdens uitstel nieuwe aanslagen voldoen
Bij uitstel wegens betalingsmoeilijkheden stelt de ontvanger de voorwaarde
dat voor nieuwe belastingaanslagen geen betalingsachterstand zal
25.1.13. Zekerheid bij uitstel
De ontvanger kan bij het verlenen van uitstel van betaling de voorwaarde
stellen dat de belastingschuldige of een derde zekerheid stelt. Bij het stellen
van zekerheid gaat de voorkeur uit naar zekerheden die op eenvoudige
wijze kunnen worden gesteld, bewaakt en uitgewonnen.
Een aangeboden zekerheid in de vorm van een bezitloze verpanding van
voorraden is in beginsel niet aanvaardbaar vanwege de aard van deze
zekerheid. De ontvanger aanvaardt een bezitloze verpanding van voorraden
slechts als aannemelijk is dat de belastingschuld niet kan worden betaald en
andere zekerheidsvormen niet voorhanden zijn.
25.1.14. Tijdstip indiening verzoek om uitstel
De ontvanger neemt een verzoek om uitstel van betaling altijd in
behandeling, ongeacht het tijdstip van indiening en het stadium van de
De ontvanger wijst een verzoek om uitstel van betaling in verband met
betalingsproblemen in het algemeen af als het verzoek is ingediend nadat
aankondiging van een ten laste van de belastingschuldige te houden
executoriale verkoop in een dagblad heeft plaatsgevonden, of als publicatie
daarvan niet meer is te voorkomen.
Om de belangen van de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland niet te
schaden, kan de ontvanger de beslissing op een vlak voor de executoriale
verkoop ingediend verzoek om uitstel mondeling bekend maken. De
ontvanger bevestigt deze beslissing zo spoedig mogelijk bij beschikking. In
dat geval geldt uiteraard niet de termijn van tien dagen waarbinnen de
ontvanger de invordering niet mag aanvangen of voortzetten.
De ontvanger willigt geen enkel verzoek om uitstel meer in als de
belastingdeurwaarder is begonnen met de executoriale verkoop.
25.1.15. Verzoekschriften aan andere instellingen
De ontvanger houdt de invordering aan als er een verzoekschrift is ingediend bij
de Nationale Ombudsman/de Zeeuwse Ombudsman.
Onherroepelijke invorderingsmaatregelen mogen alleen worden genomen na
voorafgaande toestemming van het dagelijks bestuur.
25.2. Uitstel in verband met bezwaar tegen een belastingaanslag
25.2.1. Bezwaar tegen hoogte belastingaanslag
De belastingschuldige kan bezwaren tegen de hoogte van een
belastingaanslag door middel van een bezwaar-of beroepschrift kenbaar
maken. Onder een bezwaarschrift wordt ook begrepen een door de
belastingschuldige ingediend (hoger) beroepschrift. Een in verband
daarmee gevraagd uitstel van betaling kan de ontvanger verlenen tot het
moment waarop de inspecteur uitspraak op het bezwaarschrift doet.
Het in artikel 25.2 van deze leidraad beschreven uitstelbeleid heeft
uitsluitend betrekking op het door de belastingschuldige bestreden deel van
de belastingaanslag waarvoor uitstel is verzocht of verleend.
Naast bezwaren tegen de hoogte van een belastingaanslag kunnen ook
bezwaren worden ingebracht tegen een door de inspecteur of de ontvanger
genomen beschikking of kennisgeving op grond van enige bepaling van de
(belasting)wet. Het beleid is daarop zoveel mogelijk van overeenkomstige
25.2.2. Bezwaarschrift geldt niet als verzoek om uitstel; idem
Als de belastingschuldige een bezwaarschrift tegen een belastingaanslag
indient, merkt de ontvanger het bezwaarschrift niet aan als een verzoek om
uitstel van betaling, tenzij de belastingschuldige in het bezwaarschrift
uitdrukkelijk aangeeft uitstel van betaling te wensen. Het uitstel wordt
verleend voor het door de belastingschuldige bestreden bedrag van de
belastingaanslag en slechts indien de berekening van dat bedrag door de
belastingschuldige in het bezwaarschrift is vermeld.
Een beroepschrift tegen de uitspraak van de inspecteur op het
bezwaarschrift en een door de belastingschuldige ingesteld beroep tegen
een rechterlijke uitspraak over de juistheid van een dergelijke uitspraak,
gelden niet als een verzoek om uitstel van betaling. In die gevallen moet de
belastingschuldige dus een afzonderlijk verzoek om uitstel van betaling
Als de belastingschuldige bij de ontvanger een verzoek om uitstel indient in
verband met een op korte termijn in te dienen bezwaarschrift, dan licht de
ontvanger de inspecteur daaromtrent in en wordt dit verzoek ook aangemerkt als
25.2.2.A Afzonderlijk verzoek om uitstel in verband met een bezwaarschrift
Als de belastingschuldige een verzoek om uitstel indient bij de ontvanger in
verband met een bezwaarschrift tegen de belastingaanslag dan moet hij in het
verzoek het bestreden bedrag van de aanslag en de berekening van dat bedrag
Als in het verzoek aan de ontvanger om uitstel van betaling in verband met een
ingediend bezwaarschrift het bestreden bedrag of de berekening daarvan niet
zijn vermeld, dan stelt de ontvanger de belastingschuldige in de gelegenheid de
ontbrekende gegevens alsnog schriftelijk mee te delen. De ontvanger kan voorts
aan de belastingschuldige nadere gegevens vragen ter bepaling van de hoogte
van het bestreden bedrag. De ontvanger geeft de belastingschuldige een termijn
van ten hoogste een maand vanaf de dagtekening van zijn verzoek om nadere
gegevens. De invordering wordt voor die termijn geschorst.
Een langere termijn (of verlenging van de eerder gegeven termijn) is mogelijk als
de ontvanger van oordeel is dat dit redelijk is. Als de belastingschuldige de
verleende termijn ongebruikt voorbij laat gaan, wijst de ontvanger het verzoek
om uitstel af. Hetgeen in dit artikel is vermeld is van overeenkomstige toepassing
op een uitdrukkelijk verzoek om uitstel van betaling opgenomen in het
Ook is hetgeen in dit artikel is vermeld van overeenkomstige toepassing op een
door de belastingschuldige bij de ontvanger ingediend verzoek om uitstel in
verband met een op korte termijn in te dienen bezwaarschrift. In dit laatste geval
licht de ontvanger de inspecteur daaromtrent in en wordt het verzoek tevens
aangemerkt als een pro-forma bezwaarschrift.
Als sprake is van een verzoek om uitstel in verband met een ingediend beroepschrift, dient tevens een kopie van het beroepschrift te worden overgelegd.
25.2.3. De beslissing op het verzoek om uitstel van betaling
De toewijzende beslissing strekt zich niet verder uit dan tot het bestreden bedrag.
In het verzoek om uitstel moet de belastingschuldige daarom het bestreden
bedrag van de belastingaanslag en de berekening van dat bedrag vermelden. De
ontvanger kan aan de belastingschuldige nadere gegevens vragen ter bepaling
van de hoogte van het bestreden bedrag. De ontvanger kan aan het uitstel
Als het bestreden bedrag of de berekening daarvan niet in het verzoek om uitstel
zijn vermeld, dan stelt de ontvanger de belastingschuldige in de gelegenheid de
ontbrekende gegevens alsnog schriftelijk mee te delen. Daartoe geeft de
ontvanger de belastingschuldige een termijn van ten hoogste één maand vanaf
de dagtekening van zijn verzoek om nadere gegevens.
Een langere termijn (of verlenging van de eerder gegeven termijn) is
mogelijk als de ontvanger van oordeel is dat dit redelijk is. Als de
belastingschuldige de verleende termijn ongebruikt voorbij laat gaan, wijst
de ontvanger het verzoek om uitstel af
25.2.4. Uitstel in verband met een onderlinge overlegprocedure
N.v.t. voor de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
25.2.5. Zekerheid bij uitstel in verband met bezwaar
Als voorwaarde voor het verlenen van uitstel van betaling kan de ontvanger
zekerheid verlangen voor de bestreden belastingschuld. In beginsel vraagt
de ontvanger alleen zekerheid, als de aard en omvang van de
belastingschuld in relatie tot de verhaalsmogelijkheden die bij de ontvanger
bekend zijn daartoe aanleiding geven. Bij zijn beslissing houdt de ontvanger
ook rekening met het aangifte-en betalingsgedrag in het verleden.
25.2.6. Onherroepelijke invorderingsmaatregelen voor bestreden
Zolang de belastingaanslag waartegen een bezwaarschrift is ingediend niet
onherroepelijk vaststaat, treft de ontvanger voor de betwiste belastingschuld
in beginsel geen onherroepelijke invorderingsmaatregelen.
Als echter aanwijzingen bestaan dat de belangen van de
Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland of de belangen van de
belastingschuldige door het achterwege laten van onherroepelijke
invorderingsmaatregelen worden geschaad, dan kan de ontvanger die
Het leggen van beslag dat feitelijk dienst doet als een bewaringsmaatregel
geldt niet als een onherroepelijke invorderingsmaatregel.
25.2.7. Verrekening tijdens uitstel in verband met bezwaar
Als de ontvanger uitstel heeft verleend, blijft verrekening van het bestreden
bedrag met een teruggaaf op een andere belastingaanslag of andere uit te
betalen bedragen achterwege, in afwachting van de uitspraak op het
Hiervan kan worden afgeweken als de financiële situatie van de
belastingschuldige zodanig is -bijvoorbeeld gelet op de solvabiliteit van
diens onderneming in relatie tot de hoogte van de (bestreden)
belastingschuld -dat vrees voor onverhaalbaarheid bestaat en verder niet
voldoende zekerheid is gesteld.
Als de ontvanger overgaat tot verrekening, licht hij de belastingschuldige in
bij de bekendmaking van de beschikking omtrent zijn beweegredenen.
25.2.7A. Nadere voorwaarden bij herbeoordeling verleend uitstel
Als de ontvanger bij het verlenen van het uitstel geen nadere voorwaarden
heeft gesteld, kan hij uiterlijk binnen vier maanden vanaf de datum dat het
uitstel is verleend voor het ingediende bezwaarschrift schriftelijk aan de
belastingschuldige nadere voorwaarden stellen. Bij een herbeoordeling van
het verzoek kijkt de ontvanger of de looptijd voor het afdoen van het
bezwaarschrift in relatie tot de hoogte van het bestreden bedrag van de
aanslag daartoe aanleiding geeft. Indien de belastingschuldige tijdig
voldoet aan deze voorwaarden, continueert de ontvanger het uitstel. De
ontvanger trekt het uitstel in als de belastingschuldige niet aan deze
25.2.8. Geen uitstel voor het niet bestreden bedrag
Als sprake is van een bestreden en niet-bestreden bedrag van een
belastingaanslag, dan verleent de ontvanger uitstel onder de opschortende
voorwaarde dat het niet-bestreden bedrag per omgaande dan wel tijdig
Als niet per omgaande dan wel niet tijdig wordt betaald, wordt de
invordering zonder nadere aankondiging voor de gehele belastingaanslag
aangevangen dan wel voortgezet.
Een nieuw verzoek om uitstel voor de betreffende belastingaanslag in
verband met bezwaar neemt de ontvanger pas in behandeling als het niet bestreden
gedeelte van de belastingaanslag is voldaan.
25.2.9. Ten onrechte uitstel voor het gehele bedrag van de
De ontvanger trekt het uitstel van betaling in, als dit is verleend in verband
met bezwaar voor het volledige bedrag van de belastingaanslag en later
blijkt dat het bezwaar slechts betrekking heeft op een gedeelte van dat
De ontvanger deelt daarbij mee dat hij een nieuw verzoek om uitstel voor de
betreffende belastingaanslag in verband met bezwaar pas in behandeling
neemt, als het niet-bestreden gedeelte van de belastingaanslag tijdig is
25.3. Uitstel in verband met een te verwachten uit te betalen bedrag
25.3.1. Uitstel in verband met een belastingteruggaaf en andere uit te
Als binnen afzienbare tijd een door de ontvanger uit te betalen bedrag wordt
verwacht, kan de ontvanger uitstel van betaling verlenen tot het moment
waarop hij dit uit te betalen bedrag kan verrekenen met de belastingaanslag
waarvoor uitstel wordt gevraagd.
Er is sprake van een binnen afzienbare tijd te verwachten belastingteruggaaf als:
-het belastingjaar of belastingtijdvak waarover de teruggaaf wordt
-de belastingschuldige een verzoek om teruggaaf heeft ingediend en
-over die teruggaaf tussen de inspecteur en de belastingplichtige geen
25.3.2. Berekening van het uit te betalen bedrag bij uitstel
Bij het verzoek om uitstel moet een berekening van het uit te betalen bedrag
zijn gevoegd. Als dit ontbreekt of onvoldoende is gemotiveerd, verleent de
ontvanger uitstel om de verzoeker in de gelegenheid te stellen alsnog zijn
De ontvanger verleent dit uitstel voor ten hoogste één maand na de
dagtekening van de uitstelbeschikking. De ontvanger kan voor een langere
periode uitstel verlenen als hij dit redelijk acht.
Als na het verstrijken van de gestelde termijn het verzoek niet (nader) is
gemotiveerd, is het uitstel vervallen.
25.3.3. Beslissing op het verzoek om uitstel in verband met een uit te
De ontvanger beslist -onder door hem te stellen voorwaarden -in het
algemeen positief op een volledig gemotiveerd verzoek om uitstel van
betaling. De toewijzende beslissing strekt zich niet verder uit dan tot het te
Het verschil tussen het bedrag van de belastingaanslag en het te
verrekenen bedrag moet de belastingschuldige tijdig betalen. De ontvanger
kan echter een betalingsregeling toestaan als daartoe aanleiding bestaat.
25.3.4. Verrekening en uitstel in verband met een te verwachten uit te
Uit te betalen bedragen waarop het uitstel geen betrekking heeft, verrekent
de ontvanger met de openstaande belastingschuld waarvoor uitstel van
betaling is verleend in verband met een te verwachten uit te betalen bedrag.
Als volgens de ontvanger de continuïteit van de bedrijfsvoering direct
gevaar loopt als gevolg van een eventuele verrekening van teruggaven en
niet hoeft te worden gevreesd voor onverhaalbaarheid van de schuld, dan
kan hij deze teruggaven (gedeeltelijk) uitbetalen.
25.4. Uitstel in verband met betalingsproblemen
25.4.1. Beslissing op een verzoek om uitstel in verband met
Als de belastingschuldige de belasting -geheel of gedeeltelijk -niet binnen
de wettelijke betalingstermijnen kan voldoen, kan de ontvanger aan de
belastingschuldige op diens verzoek een betalingsregeling toestaan. De
ontvanger kan daarbij voorwaarden stellen.
Bij de beoordeling van het verzoek om uitstel spelen niet alleen de
omstandigheden van dat moment een rol. Als de belastingschuldige in het
verleden bijvoorbeeld niet heeft gereserveerd voor redelijkerwijs
voorzienbare schulden of nalatig is geweest bij het doen van aangiften of
betalingen, kan dit een rol spelen bij het toestaan en verlengen van een
betalingsregeling of bij het stellen van voorwaarden bij een
De ontvanger zal een betalingsregeling in ieder geval niet toestaan als de
betalingsproblemen zijn terug te voeren op structurele problemen of
activiteiten die geen perspectief bieden.
25.4.2. Uitstel en motorrijtuigenbelasting
N.v.t. voor de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
25.4.3. Verrekening tijdens een betalingsregeling
Tijdens een betalingsregeling verrekent de ontvanger belastingteruggaven
en andere teruggaven met een openstaande belastingschuld. Als daar
aanleiding toe is, kan de ontvanger afzien van het verrekenen van bepaalde
25.4.4. Uitstel in verband met faillissement, WSNP en surseance
Faillissementsschulden en belastingaanslagen waarop de wettelijke
schuldsaneringsregeling van toepassing is, moet de ontvanger op de
gebruikelijke wijze bij de curator dan wel de bewindvoerder aanmelden.
Voor deze schulden treft de ontvanger geen betalingsregeling.
De ontvanger kan tijdens een surseance van betaling op verzoek van de
bewindvoerder uitstel van betaling verlenen voor de belastingschuld die
voor de aanvang van de surseance materieel verschuldigd is geworden. De
ontvanger stelt daarbij de voorwaarde dat de belastingschuldige nieuw
opkomende verplichtingen stipt nakomt.
Een saneringsverzoek of verzoek om uitstel van betaling wordt alleen in behandeling genomen wanneer de schuldhulpverlener is aangesloten bij de Nederlandse Vereniging voor Volkskrediet.
Zo lang onzeker is of alle boedelschulden uit de boedel kunnen worden
voldaan kan de ontvanger voor de betaling daarvan uitstel verlenen.
De ontvanger kan ook tijdens de wettelijke schuldsaneringsregeling onder de
gebruikelijke voorwaarden uitstel van betaling verlenen voor belastingaanslagen
waarop de wettelijke schuldsaneringsregeling niet van toepassing is.
Als voor belastingaanslagen zekerheid is gesteld, wint de ontvanger deze
uit. Daarna informeert hij de curator dan wel de bewindvoerder over de
wijziging in de hoogte van de belastingschuld.
25.4.5. Uitstel van betaling erfbelasting bij verkrijging eigen woning door broers
Deze bepaling is niet van toepassing voor Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
25.5. Betalingsregeling voor particulieren
25.5.1. Duur betalingsregeling particulieren
De ontvanger verleent de belastingschuldige uitstel van betaling voor een
periode die maximaal loopt tot het einde van het kalenderjaar waarin de
Slechts als er volgens de ontvanger bijzondere omstandigheden zijn, kan hij
de belastingschuldige een langere termijn gunnen.
Indien uit het verzoek om uitstel blijkt dat de belastingschuldige over
onvoldoende betalingscapaciteit beschikt om binnen twaalf maanden zijn
schuld te betalen, kan de ontvanger dat verzoek ambtshalve in
behandeling als een verzoek om kwijtschelding. Bij de beoordeling daarvan
neemt hij de gehele belastingschuld in beschouwing. Art. 26.1.2 is in deze
situatie niet van toepassing indien en voor zover de belastingschuldige
gebruik maakt van het daartoe ingestelde verzoekformulier voor uitstel van
betaling en hij dit formulier volledig invult.
25.5.2. Voorwaarden aan betalingsregeling particulieren
De ontvanger kan aan het verlenen van uitstel verschillende voorwaarden
verbinden. In ieder geval stelt de ontvanger aan het verlenen van een
betalingsregeling de voorwaarde dat nieuw opkomende fiscale en andere
financiële verplichtingen -waarvan de invordering aan de ontvanger is
opgedragen -tijdig worden nagekomen.
De ontvanger kan alvorens het uitstel te verlenen zekerheid eisen als de
aard en de omvang van de schuld in relatie tot de uitsteltermijn en de
bekende verhaalsmogelijkheden daartoe aanleiding geven. Ook het
aangifte-en betalingsgedrag in het verleden kan aanleiding zijn voor het
25.5.3. Kort uitstel particulieren
Op schriftelijk of telefonisch verzoek kan zonder nader onderzoek een
betalingsregeling worden getroffen met een looptijd tot maximaal zes
maanden na de laatste vervaldag van de (oudste) aanslag, als aan de
volgende cumulatieve voorwaarden is voldaan:
a. De totale openstaande schuld van de belastingschuldige bedraagt
minder dan € 20.000. Hierbij wordt geen rekening gehouden met belasting
schuld waarvoor uitstel van betaling in verband met een ingediend
bezwaar-of beroepschrift is verleend.
c. De belastingschuldige heeft geen belastingschuld openstaan waarvoor
een dwangbevel is betekend door de belastingdeurwaarder of een
d. De belastingschuldige heeft in de afgelopen drie jaren goed
betalingsgedrag vertoond. Goed betalingsgedrag is te omschrijven dat
geen executoriale maatregelen dienden te worden genomen door de
25.5.4. Behandeling verzoek betalingsregeling particulieren
In andere gevallen als bedoeld in artikel 25.5.3 van deze leidraad, gaat de
ontvanger aan de hand van de daartoe door de verzoeker verstrekte
gegevens over tot de berekening van de betalingscapaciteit en de
beoordeling van de vermogenspositie. De ontvanger verleent in ieder geval
geen uitstel van betaling als voor de belastingschuld waarvoor uitstel wordt
gevraagd al uitstel op grond van artikel 25.5.3 van deze leidraad is
verleend, ongeacht of dit uitstel nog loopt of reeds is beëindigd.
Voor de berekening van de betalingscapaciteit vraagt de ontvanger zo nodig
nadere gegevens bij de verzoeker op. Bij de berekening van de
betalingscapaciteit gaat de ontvanger uit van de begrippen en normen die
gelden bij het kwijtscheldingsbeleid, behalve voor zover daarvan in de
artikelen 25.5.5 tot en met 25.5.11 van deze leidraad wordt afgeweken. Ook
met betrekking tot het vermogen gaat de ontvanger uit van het
vermogensbegrip zoals dat geldt in de kwijtscheldingsregeling.
25.5.5. Vermogen en betalingsregeling particulieren
De aanwezigheid van vermogen op het moment van het indienen van het
verzoek staat een betalingsregeling in het algemeen in de weg. Dit geldt
met name indien het vermogen zonder bezwaar liquide is te maken.
Het vermogen dat onder het kwijtscheldingsbeleid voor particulieren is
vrijgesteld, staat een betalingsregeling echter niet in de weg. Onder
vermogen wordt in dit verband verstaan de bezittingen van de
belastingschuldige en diens echtgenoot (zoals bedoeld in artikel 3 Pw),
verminderd met de schulden die een hogere preferentie hebben dan de
Met toepassing van artikel 3 Pw wordt als echtgenoot ook aangemerkt de
ongehuwde die met een ander een gezamenlijke huishouding voert, tenzij
het een bloedverwant in de eerste graad betreft.
25.5.6. Betalingscapaciteit en betalingsregeling particulieren
Naast het aanwezige vermogen speelt bij de beoordeling van de financiële
omstandigheden de zogenoemde betalingscapaciteit van de verzoeker een
belangrijke rol, zowel ten tijde van het indienen van het verzoek als
gedurende de looptijd van de betalingsregeling. De betalingscapaciteit van
de belastingschuldige die door de ontvanger wordt berekend, bepaalt in
belangrijke mate het bedrag dat de belastingschuldige (periodiek) op de
achterstallige schuld moet aflossen. De betalingscapaciteit geeft ook aan in
hoeverre een betalingsregeling zinvol is.
Uitgangspunt voor de berekening van de betalingscapaciteit bij een verzoek
om een betalingsregeling is het inkomen van de belastingschuldige en diens
en de uitgaven ten behoeve van bij de belastingschuldige inwonende
kinderen zal bij de berekening van de betalingscapaciteit niet in aanmerking
worden genomen. Een uitzondering daarop vormt de ontvangen alimentatie
ten behoeve van minderjarige kinderen.
Bij de berekening van de betalingscapaciteit gaat de ontvanger met
betrekking tot de huur-en hypotheekverplichtingen voor de woning waarin
de belastingschuldige feitelijk verblijft uit van de werkelijke uitgaven.
De betalingscapaciteit bestaat uit het netto besteedbaar inkomen na aftrek
van het normbedrag voor levensonderhoud. Voor de betalingsregeling eist
de ontvanger 80% van de betalingscapaciteit op (de zogeheten uitvoerings-
25.5.7. Berekening betalingscapaciteit: bijzondere uitgaven
De ontvanger kan -afhankelijk van de concrete situatie van de
belastingschuldige en zijn gezin -bepaalde aanvaardbare uitgaven op de
berekende betalingscapaciteit in mindering brengen. Het moet dan gaan om
uitgaven die samenhangen met de maatschappelijke positie van de
belastingschuldige, en die naar het oordeel van de ontvanger niet in
redelijkheid kunnen worden betaald uit het normbedrag voor
levensonderhoud en de zogenoemde uitvoeringstolerantie.
25.5.8. Berekening betalingscapaciteit: aflossingsverplichtingen aan
In het algemeen blijven bij de berekening van de betalingscapaciteit de
aflossingsverplichtingen aan derden buiten beschouwing. De ontvanger kan
een uitzondering maken voor aflossingen op schulden waarvan het niet betalen
tot ongewenste effecten kan leiden.
25.5.9. Berekening betalingscapaciteit: extra inkomsten
Bij de berekening van de betalingscapaciteit houdt de ontvanger slechts
rekening met extra inkomsten, zoals vakantiegeld, tantièmes en dergelijke,
voor zover uitbetaling daarvan plaatsvindt dan wel zou moeten plaatsvinden
in de periode waarvoor de betalingsregeling geldt.
25.5.10. Belastingschuldige stelt zelf een betalingsregeling voor
Als een belastingschuldige uitstel vraagt en tegelijkertijd een
betalingsregeling voorstelt waarbij de schuld binnen twaalf maanden wordt
afbetaald en deze regeling afwijkt van hetgeen de ontvanger heeft
berekend, dan hoeft een niet al te grote afwijking niet te leiden tot afwijzing
Als de regeling die door de belastingschuldige is voorgesteld voor de
ontvanger niet aanvaardbaar is, maar een andere regeling wel ingewilligd
kan worden, dan deelt de ontvanger onder afwijzing van het verzoek de
belastingschuldige mee welke regeling hij desgevraagd wel kan verlenen.
25.5.11. Betalingsregeling langer dan twaalf maanden
Het beleid zoals beschreven bij de berekening van de betalingscapaciteit bij
regelingen tot en met twaalf maanden, is van overeenkomstige toepassing
op een regeling die vanwege bijzondere omstandigheden langer dan twaalf
maanden duurt. Hierbij moet in acht worden genomen dat de
belastingschuldige zijn van de kwijtscheldingsnormen afwijkende uitgaven waaronder
ook de huur of de hypotheeklasten -in de eerste twaalf maanden
van de betalingsregeling zodanig moet verminderen, dat na de twaalfde
maand zoveel mogelijk de volledige betalingscapaciteit die aan het
kwijtscheldingsbeleid is ontleend, kan worden benut om de schuld te
voldoen. De ontvanger sluit met de betalingsregeling hier op aan.
25.6. Betalingsregeling voor ondernemers
25.6.1. Duur betalingsregeling ondernemers
De Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland verleent in beginsel geen uitstel
van betaling aan ondernemers. In uitzonderlijke situaties kan hiervan worden
Een betalingsregeling moet een zo kort mogelijke periode beslaan. Bij het
vaststellen van de duur van de betalingsregeling houdt de ontvanger
rekening met de omstandigheden, bijvoorbeeld de aard en de omvang van
de schuld, de liquiditeits-en de vermogenspositie van de onderneming en
het aangifte-en betalingsgedrag in het verleden.
De betalingsregeling zal in elk geval een looptijd van twaalf maanden niet te
boven gaan, gerekend vanaf de (laatste) vervaldag van de belastingaanslag.
25.6.2. Voorwaarden betalingsregeling ondernemers
Aan het verlenen van een betalingsregeling stelt de ontvanger de
voorwaarde dat de belastingschuldige nieuw opkomende fiscale en andere
financiële verplichtingen -waarvan de invordering aan de ontvanger is
Bovendien stelt de ontvanger de voorwaarde dat zekerheid wordt gesteld
(zie artikel 25.1.13 van deze leidraad). De hoogte van de zekerheid moet
gelijk zijn aan de schuld waarvoor uitstel wordt verzocht.
25.6.2A. Bijzondere omstandigheden betalingsregeling ondernemers
In bijzondere omstandigheden kan de ontvanger desgevraagd uitstel voor
een langere periode verlenen of zonder dat voor het volledige bedrag
zekerheid is gesteld. Daartoe moet de ondernemer aan de hand van een
door een derde deskundige opgestelde verklaring (zie artikel 25.6.2B) het
voor de ontvanger aannemelijk maken dat:
a. het gaat om werkelijk bestaande betalingsproblemen;
b. die betalingsproblemen van tijdelijke aard zijn;
c. die betalingsproblemen vóór een bepaald tijdstip zullen worden opgelost;
d. dat er sprake is van een levensvatbare onderneming.
De ontvanger kan bij het verlenen van dit uitstel nadere voorwaarden
stellen. Om bij onvoorziene tegenslagen de mogelijke verliezen voor de
gemeente te beperken, wordt zoveel als mogelijk is door de ontvanger
zekerheid verlangd. De zekerheid kan ook omvatten een beslag.
25.6.2B. Verklaring derde deskundige
De verklaring van de derde deskundige bevat een beoordeling van de aard
van de betalingsproblemen, gaat in op de aannemelijkheid van de
bedrijfseconomische gezondheid van de onderneming, de haalbaarheid van
het in de toekomst inlopen van de betalingsachterstand en geeft blijk van de
waarneming van de aan dat oordeel ten grondslag liggende feiten en
omstandigheden door de deskundige.
Aan de derde deskundige worden geen formele eisen gesteld. Het kan
bijvoorbeeld gaan om een externe consultant, een externe financier, een
brancheorganisatie of de (huis)accountant. De ontvanger kan aan de
verklaring van de derde deskundige ook eisen stellen.
25.6.2C. Geen uitstel voor ondernemers in verband met
betalingsproblemen als al kort uitstel is verleend
De ontvanger verleent in ieder geval geen uitstel van betaling als voor de
belastingschuld waarvoor uitstel is gevraagd al uitstel op grond van artikel
25.6.2D is verleend, ongeacht of dit uitstel nog loopt of reeds is beëindigd.
25.6.2D. Kort uitstel van betaling voor ondernemers
Ondernemers kunnen zonder nader onderzoek op schriftelijk of telefonisch
verzoek kort uitstel van betaling krijgen. Dit uitstel bedraagt maximaal vier
maanden na de laatste vervaldag van de (oudste) aanslag.
De voorwaarden die aan de ontvanger stelt aan dit uitstel zijn:
a. De totale openstaande schuld van de belastingschuldige bedraagt minder
dan € 20.000. Hierbij wordt geen rekening gehouden met belastingschuld
waarvoor uitstel van betaling in verband met een ingediend bezwaar-of
b. Er staan ten name van de belastingschuldige geen belastingaanslagen
open waarvoor dwangbevelen zijn betekend.
c. Er staat geen vergrijpboete open.
d. Aan de belastingschuldige is niet voor dezelfde belastingaanslag of voor
andere aanslagen uitstel van betaling in verband met betalingsproblemen of
uitstel in verband met een te verwachten uit te betalen bedrag verleend.
f. Er is geen sprake van een aangifteverzuim.
25.6.3. Uitstelbeleid particulieren geldt voor ex-ondernemers
Voor ex-ondernemers is het uitstelbeleid van toepassing zoals dat geldt
voor particulieren, ook als de belastingschuld betrekking heeft op de
25.6.4. Uitstel voor ondernemers en overheidssteun/subsidie
Als het de ontvanger bekend is dat van overheidszijde een onderzoek wordt
ingesteld naar de mogelijkheid van subsidie-of steunverlening om de schuld
te voldoen of een sanering mogelijk te maken, dan verleent de ontvanger
uitstel van betaling als hij de verwachting heeft dat het verzoek door de
(potentiële) subsidiënt zal worden gehonoreerd. De belastingschuldige moet
dan wel aan de lopende verplichtingen voldoen.
25.7.1. Toetsing uitstelbeschikking door het dagelijks bestuur
Als de ontvanger een schriftelijk ingediend verzoek om uitstel afwijst of een
verleend uitstel beëindigt, kan de belastingschuldige daartegen
administratief beroep instellen bij het dagelijks bestuur van de
Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland. De belastingschuldige moet het
beroepschrift indienen bij de ontvanger die de beschikking heeft genomen.
Gedurende de behandeling van het beroepschrift handelt de ontvanger
overeenkomstig het beleid dat wordt gevoerd als het verzoek om uitstel is
Als er aanwijzingen zijn dat de belangen van de Belastingsamenwerking
Sabewa Zeeland kunnen worden geschaad, kan de ontvanger ondanks de
behandeling van het beroep wel invorderingsmaatregelen treffen.
De termijn voor het indienen van een beroepschrift bedraagt tien dagen na
dagtekening van de bestreden beschikking. Als uit het beroepschrift niet
duidelijk blijkt waarop het beroep gebaseerd is, verzoekt de ontvanger de
belastingschuldige het beroepschrift binnen een redelijke termijn (nader) te
motiveren. De ontvanger wijst daarbij op een mogelijke niet-ontvankelijkverklaring
bij het niet voldoen aan deze motiveringsplicht.
25.7.3. Beslissing dagelijks bestuur op beroepschrift bij uitstel
In alle gevallen waarin het dagelijks bestuur van de Belastingsamenwerking
Sabewa Zeeland het beroep gegrond oordeelt, kan hij de zaak inhoudelijk
afdoen, hetzij door het verzoek alsnog toe te wijzen, hetzij door het af te
wijzen onder verbetering of vervanging van de gronden.
25.7.4. Niet tijdig beslissen op een verzoek om uitstel
De belastingschuldige kan beroep instellen bij het dagelijks bestuur tegen
het niet tijdig nemen van een beslissing op een verzoek om uitstel van
betaling. Het indienen van een beroepschrift is in deze situatie niet aan een
Als tijdens de beroepsprocedure blijkt dat de ontvanger uitstel van betaling
had moeten verlenen, dan hoeft het dagelijks bestuur niet te volstaan met
de uitspraak dat de ontvanger niet tijdig heeft beslist, maar kan hij op het
beroepschrift van de belastingschuldige inhoudelijk beslissen.
25.7.5. Beroep of herhaald verzoek om uitstel bij de ontvanger
Als de belastingschuldige bij de ontvanger bezwaar maakt tegen de
beslissing op het verzoek om uitstel of voor dezelfde belastingschuld een
herhaald verzoek om uitstel indient, dan merkt de ontvanger dit aan als een
Als de ontvanger op dat moment aanleiding ziet om een voor de
belastingschuldige gunstigere beslissing te nemen, geeft hij echter een
nieuwe beschikking. Als de belastingschuldige het ook met de nieuwe
beschikking niet eens is, dan kan hij daartegen binnen tien dagen in beroep
gaan bij het dagelijks bestuur van de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
Artikel 26 Kwijtschelding van belastingen
In artikel 26, eerste lid, van de wet is bepaald dat bij ministeriële regeling
regels worden gegeven voor gehele of gedeeltelijke kwijtschelding van
rijksbelastingen. De ontvanger verleent gehele of gedeeltelijke
kwijtschelding als de belastingschuldige niet in staat is anders dan met
buitengewoon bezwaar de belastingaanslag te betalen. In het algemeen zal
van buitengewoon bezwaar sprake zijn als de middelen om een
belastingaanslag te betalen, ontbreken en ook niet binnen afzienbare tijd
De kwijtscheldingsregels op basis van artikel 26 van de wet zijn vastgelegd
in de regeling. In de artikelen 19a en 22a van de regeling zijn de
doelstellingen van de schuldsaneringsregeling natuurlijke personen in de
belastingsfeer tot uitdrukking gebracht.
Aan een aansprakelijk gestelde kan geen kwijtschelding worden verleend.
Wel kan hij op zijn verzoek worden ontslagen van de betalingsverplichting.
In artikel 53, derde lid, van de wet is bepaald dat bij ministeriële regeling
regels worden gegeven op grond waarvan de ontvanger de aansprakelijk
gestelde geheel of gedeeltelijk van zijn betalingsverplichting kan ontslaan
als deze niet in staat is anders dan met buitengewoon bezwaar te betalen.
De voorwaarden voor het al dan niet verlenen van kwijtschelding, gelden
ook voor het ontslag van de betalingsverplichting.
In aansluiting op artikel 26 van de wet beschrijft dit artikel het beleid over:
-algemene uitgangspunten van het kwijtscheldingsbeleid;
-kwijtschelding van belastingen voor particulieren;
-kwijtschelding van belastingen voor ondernemers;
-voortzetting van de invordering na afwijzing verzoek om kwijtschelding.
26.1. Algemene uitgangspunten kwijtscheldingsbeleid
26.1.0. Bijzonderheden Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
Op grond van de Waterschapswet en de Gemeentewet zijn afwijkende regels
gesteld met betrekking tot de wijze waarop de kosten van bestaan in aanmerking
worden genomen. De normbedragen voor bestaanskosten, zoals beschreven in
de regeling, bedragen 100% in plaats van 90%.
Op verzoek verstrekt de ontvanger een actueel overzicht van de voor de
Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland van toepassing zijnde kosten van
bestaan en overige normbedragen.
26.1.0.4. Geautomatiseerde kwijtschelding n.v.t.
26.1.0.5. Geautomatiseerde toetsing
Ingeval de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland gebruik maakt van de
mogelijkheid van geautomatiseerde toetsing bij kwijtschelding, wordt er
getoetst in het laatste kwartaal van het jaar voorafgaande aan het
belastingjaar waarvoor de kwijtschelding eventueel kan worden verleend.
De toetsing vindt plaats door de Stichting Inlichtingenbureau aan de hand van
jaarlijks vastgestelde criteria. Deze criteria worden vastgesteld door het
Ministerie van Financiën. Als op grond van deze toetsing geen recht
bestaat op geautomatiseerde kwijtschelding kan in een later stadium
alsnog een individueel verzoek worden ingediend
26.1.1. Kwijtschelding van betaalde belastingschulden
De ontvanger verleent ook kwijtschelding van belastingaanslagen die al zijn
betaald, als aan de volgende voorwaarden is voldaan:
-De belastingschuldige dient het verzoek om kwijtschelding in binnen
drie maanden nadat de (laatste) betaling op de belastingaanslag heeft
-De belastingschuldige heeft betaald onder omstandigheden die
aanleiding zouden hebben gegeven tot kwijtschelding als hij daar eerder
Als de ontvanger het verzoek toewijst, betaalt hij de belastingschuldige het
bedrag terug waarvoor kwijtschelding is verleend.
26.1.2. Het indienen van een verzoek om kwijtschelding
Het verzoek om kwijtschelding moet worden ingediend bij de ontvanger op
een daartoe ingesteld verzoekformulier.
Als de belastingschuldige een verzoek om kwijtschelding indient, maar dit
niet doet op het daartoe bestemde formulier, neemt de ontvanger het
verzoek niet als zodanig in behandeling. De ontvanger zendt een
verzoekformulier aan de belastingschuldige en stelt deze in de gelegenheid
het verzoek alsnog binnen twee weken in te dienen.
In afwachting hiervan wordt de invordering niet opgeschort. Dit gebeurt pas
nadat het daarvoor bestemde kwijtscheldingformulier door de ontvanger is
26.1.2.1. Kosten van vervolging
Op het moment van in behandeling nemen van de aanvraag, wordt de invordering van het aanslagbedrag door de ontvanger opgeschort.
Indien gebruik gemaakt wordt van de regeling tot betaling van de aanslag via een machtiging tot automatische incasso kan de belastingschuldige een schriftelijk verzoek doen de machtiging voor de duur van de beoordeling stop te zetten.
Ongeacht de uitspraak op het verzoek om kwijtschelding dienen de invorderingskosten volledig te worden betaald. Het betreft de volgende kosten:
- kosten van het betekenen van een hernieuwd dwangbevel
- kosten van het proces-verbaal van beslag
- kosten van de akte van betekening
- alle overige aan derden toekomende bedragen in verband met beslaglegging
Daarnaast vallen ook alle kosten die genoemd zijn in artikel 75.2 van
deze leidraad onder deze bepaling.
26.1.3. Niet ingevuld of onjuist ingevuld verzoekformulier om
Als de ontvanger een uitgereikt of toegezonden verzoekformulier onvolledig
ingevuld terugontvangt, stelt hij de belastingschuldige in de gelegenheid de
ontbrekende gegevens alsnog binnen twee weken te verstrekken. In
afwachting daarvan schort de ontvanger de invordering in beginsel op.
De ontvanger vraagt de gegevens slechts één maal op. Als de
belastingschuldige niet alle gevraagde nadere gegevens bijvoegt,
beschouwt de ontvanger het verzoek ook als onvolledig ingevuld en wijst hij
26.1.4. Gegevens en normen ten tijde van indiening verzoek om
Bij de beoordeling van het verzoek zijn de gegevens en normen van belang
die gelden op het moment van indiening van het verzoek, tenzij in de
leidraad anders is aangegeven.
26.1.5. Toewijzing van het verzoek om kwijtschelding onder voorwaarden
Als de ontvanger besluit dat kwijtschelding zal worden verleend nadat aan
één of meer voorwaarden is voldaan, dan neemt hij die voorwaarden in de
Als de ontvanger in de voorwaarden heeft opgenomen dat verrekening zal
plaatsvinden van uit te betalen bedragen, dan stelt hij tevens de termijn vast
waarin verrekening van die bedragen zal plaatsvinden. De termijn bedraagt
maximaal drie jaar, te rekenen vanaf de dagtekening van de kennisgeving,
dan wel -als dit minder is -de tijd die nog overblijft voordat de verjaring van
Als tot de voorwaarden de voldoening van een deel van de schuld behoort,
dan moet de ontvanger de belastingschuldige uitnodigen om binnen een
termijn van tien dagen een voorstel te doen met betrekking tot de betaling
van dat deel. Hierbij is het uitstelbeleid (zie artikel 25 van deze leidraad)
van toepassing. Als tot de voorwaarden naast de voldoening van een deel
van de schuld ook de verrekening van teruggaven behoort, wordt het te
betalen bedrag niet beïnvloed door de hoogte van de verrekende
26.1.6. Motivering afwijzing van het verzoek om kwijtschelding
Als de ontvanger het verzoek om kwijtschelding afwijst, moet hij motiveren
waarom hij tot afwijzing van het verzoek heeft besloten. Daarbij moet hij alle
26.1.7. Na afwijzen kwijtschelding tien dagen wachttijd bij voortzetting
Als de ontvanger geen kwijtschelding verleent, of als het dagelijks bestuur
afwijzend heeft beslist op een ingediend beroepschrift tegen de afwijzing,
dan wordt de vervolging in beginsel niet aangevangen of voortgezet binnen
een termijn van tien dagen na dagtekening van de beschikking. Deze termijn
wordt niet of niet geheel verleend als naar het oordeel van de ontvanger
aanwijzingen bestaan dat door het niet direct aanvangen of vervolgen van
de invordering de belangen van de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland
26.1.8. Mondeling meedelen afwijzen kwijtschelding
Om de belangen van de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland niet te
schaden, kan de ontvanger de beslissing op een kort voor de executoriale
verkoop ingediend verzoek om kwijtschelding mondeling bekend maken. De
ontvanger bevestigt deze beslissing zo spoedig mogelijk bij beschikking. In
dat geval geldt niet de termijn van tien dagen waarbinnen de ontvanger de
invordering niet mag aanvangen of voortzetten.
Evenzo geldt voor een kort voor de executoriale verkoop gedaan verzoek
dat niet is ingediend op een verzoekformulier of op een verzoekformulier dat
onvolledig is ingevuld, dat de ontvanger de belastingschuldige niet in de
gelegenheid stelt het verzoek in te dienen op het daartoe bestemde
formulier of de belastingschuldige niet in de gelegenheid stelt de
ontbrekende gegevens aan te vullen (zoals bepaald in de artikelen 26.2.2
en 26.2.3 van deze leidraad), maar het verzoek afwijst.
26.1.9. Wanneer wordt geen kwijtschelding verleend
Er wordt geen kwijtschelding verleend als:
-de gevraagde gegevens voor de beoordeling van het verzoek niet, niet
volledig, onjuist, of niet op het door de ontvanger uitgereikte formulier
(zie ook de artikelen 26.2.2 en 26.2.3 van deze leidraad) zijn verstrekt;
-uit de verstrekte gegevens voor de beoordeling van het verzoek een
onevenredige verhouding blijkt tussen de omvang van de uitgaven
enerzijds en het inkomen anderzijds en de belastingschuldige de in dat
verband door de ontvanger gevraagde opheldering niet -of naar het
oordeel van de ontvanger -in onvoldoende mate verschaft;
-de belastingschuldige heeft nagelaten de vereiste aangifte in te dienen.
In dat geval wordt de belastingschuldige meegedeeld dat een nieuw
verzoek om kwijtschelding niet eerder kan worden ingediend, dan nadat
de inspecteur op grond van de alsnog verstrekte gegevens de
belastingaanslag tot het juiste bedrag heeft kunnen vaststellen. Het
verzoek dat wordt ingediend nadat de belastingaanslag tot het juiste
bedrag is vastgesteld, behandelt de ontvanger als een eerste verzoek;
-een bezwaarschrift tegen de hoogte van de belastingaanslag in
behandeling is bij de inspecteur, dan wel een beroepschrift tegen de
hoogte van de belastingaanslag in behandeling is bij de rechtbank of (in
hoger beroep) bij het gerechtshof. Een eventuele vermindering of
vernietiging van de belastingaanslag dient namelijk aan kwijtschelding
vooraf te gaan. De belastingschuldige wordt meegedeeld dat een nieuw
verzoek om kwijtschelding niet eerder kan worden ingediend dan nadat
op het bezwaarschrift of beroepschrift (in hoger beroep) is beslist;
-voor de desbetreffende belastingaanslag zekerheid is gesteld;
-er sprake is van meer dan één belastingschuldige;
-een derde nog voor de belastingschuld aansprakelijk kan worden
-het aan de belastingschuldige kan worden toegerekend dat de
belastingaanslag niet kan worden voldaan. Daarvan is onder andere
a. het aan opzet of grove schuld van de belastingschuldige is te wijten
dat te weinig belasting is geheven;
c. een uitbetaald bedrag (bijvoorbeeld een belastingteruggaaf) niet is
aangewend ter voldoening van de schuld waarvan kwijtschelding
wordt gevraagd, tenzij het een voorlopige teruggaaf betreft voor
zover die niet voor beslag vatbaar is;
d. vanaf de bekendmaking van de belastingaanslag tot aan de
indiening van het verzoek om kwijtschelding op enig moment
voldoende middelen aanwezig waren om de aanslag te kunnen
e. de belastingschuldige wist of redelijkerwijs kon vermoeden dat een
belastingaanslag zou worden opgelegd en nalatig is gebleven in
verband daarmee middelen te reserveren;
f. deze bepaling is niet van toepassing voor de
Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
g. deze bepaling is niet van toepassing voor de Belastingsamenwerking
h. de belastingschuldige geen gebruik heeft gemaakt van het recht op
aanvullende bijstand, waardoor de belastingaanslag (gedeeltelijk)
i. deze bepaling is niet van toepassing voor de Belastingsamenwerking
-de belastingschuldige in surseance van betaling of in staat van
faillissement verkeert, tenzij een akkoord is gesloten als bedoeld in de
-ten aanzien van de belastingschuldige de schuldsaneringsregeling
natuurlijke personen van toepassing is verklaard, tenzij sprake is van
een akkoord als bedoeld in artikel 329 FW, dan wel van een
belastingaanslag, niet zijnde een belastingaanslag als bedoeld in artikel
8, tweede lid, van de regeling, voor zover die materieel verschuldigd is
geworden op een tijdstip of over een tijdvak dat is gelegen na de
uitspraak waarbij de schuldsaneringsregeling van toepassing is
verklaard, en niet kan worden aangemerkt als een boedelschuld;
- het verzoek is ingediend voor een voorlopige aanslag én die aanslag
nog niet is gevolgd door een (definitieve) aanslag.
Tegelijkertijd met de afwijzing van het verzoek verleent de
ontvanger (ambtshalve) uitstel van betaling totdat de definitieve
aanslag is opgelegd. In de uitstelbeschikking deelt de ontvanger de
belastingschuldige mee dat na oplegging van de definitieve aanslag
desgewenst een nieuw kwijtscheldingsverzoek kan worden ingediend
waarin eventueel ook de definitieve aanslag kan worden betrokken;
-door de ontvanger nadere voorwaarden zijn gesteld en aan die
voorwaarden nog niet is voldaan. Zodra aan de gestelde voorwaarden is
voldaan, kan alsnog kwijtschelding worden verleend.
Ook wordt geen kwijtschelding verleend voor het bedrag van de te betalen
belasting waarop het verzoek betrekking heeft als aannemelijk is dat dit
bedrag kan worden voldaan omdat:
-binnen twee jaren na het verzoek als gevolg van sterk wisselende
inkomens een hoger inkomen is te verwachten;
-binnen een jaar na indiening van het verzoek een verbetering is te
verwachten in de financiële omstandigheden;
-binnen een jaar na het verzoek een belastingteruggaaf, anders dan de
voorlopige teruggaaf, bedoeld in artikel 14, tweede lid, van de regeling
kan worden verwacht. De vraag of buitengewoon bezwaar bestaat de
verschuldigde belasting te betalen, kan immers slechts betrekking
hebben op een per saldo verschuldigd bedrag. Alleen voor dat saldo
moeten de aanwezige financiële middelen worden aangesproken. Dit
houdt in dat geen kwijtschelding kan worden verleend als de
belastingaanslag binnen een jaar door middel van verrekening kan
26.1.10. Begrip 'ex-ondernemer' en kwijtschelding
Als een ex-ondernemer om kwijtschelding vraagt, past de ontvanger het
kwijtscheldingsbeleid voor particulieren toe.
Er is geen sprake van een ex-ondernemer als (een deel van) het
bedrijfsvermogen nog aanwezig is. In dat geval zal het verzoek om
kwijtschelding moeten worden behandeld overeenkomstig het bepaalde in
artikel 26.4 van deze leidraad. Het nog aanwezige bedrijfsvermogen zal
geheel moeten worden gebruikt ter aflossing van de openstaande (zakelijke/
26.1.11. Verzoekschriften aan andere instellingen
De ontvanger houdt de invordering aan als er een verzoekschrift is ingediend bij
de Nationale Ombudsman/de Zeeuwse Ombudsman. Als naar het oordeel van de
ontvanger aanwijzingen bestaan dat door het niet direct aanvangen of vervolgen
van de invordering de belangen van de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland
worden geschaad, kan de ontvanger toch invorderingsmaatregelen treffen.
Onherroepelijke invorderingsmaatregelen mogen alleen worden genomen na
voorafgaande toestemming van het dagelijks bestuur.
26.2. Kwijtschelding van belastingen voor particulieren
26.2.1. Vermogen en kwijtschelding particulieren
Onder vermogen wordt verstaan de waarde in het economische verkeer van
de bezittingen van de belastingschuldige en zijn echtgenoot als bedoeld in
artikel 3 Wwb, verminderd met de schulden van de belastingschuldige en de
echtgenoot die hoger bevoorrecht zijn dan de belastingen.
Ook als de belastingschuldige onder huwelijkse voorwaarden is gehuwd, of
bij ongehuwd samen levenden als sprake is van een samenlevingscontract,
is het voorgaande van overeenkomstige toepassing ondanks het feit dat de
partner niet aansprakelijk kan worden gesteld voor de voldoening van de
26.2.2. De inboedel en kwijtschelding particulieren
De waarde van de inboedel wordt niet als vermogensbestanddeel in
aanmerking genomen als deze bij gedwongen verkoop niet meer dan
€ 2.269,-bedraagt. Als de waarde meer bedraagt, wordt de volle waarde als
vermogen in aanmerking genomen.
26.2.3. De auto en kwijtschelding particulieren
De waarde van de personenauto wordt niet als vermogensbestanddeel in
aanmerking genomen als deze op het moment waarop het verzoek wordt
ingediend een waarde heeft van € 2.269,-of minder. Als de waarde meer
bedraagt, wordt de volle waarde als vermogen in aanmerking genomen. Als op
de auto voor een financier een pandrecht is gevestigd, moet ter vaststelling van
de actuele (over)waarde de financieringsschuld in mindering worden gebracht.
Een auto wordt niet als een vermogensbestanddeel in aanmerking genomen als
de belastingschuldige aan de ontvanger – zo nodig na een verzoek daartoe –
aannemelijk kan maken dat die auto absoluut onmisbaar is voor de uitoefening
van het beroep dan wel absoluut onmisbaar is in verband met invaliditeit of ziekte
van de belastingschuldige of zijn gezinsleden. Met gezinsleden wordt bedoeld de
echtgenoot van belastingschuldige als bedoeld in artikel 3 Pw, of zijn kind(eren)
voor zover deze geen eigen inkomen/vermogen heeft (hebben) waaruit de auto in
beginsel zou kunnen worden betaald.
Het bezit van een ander motorvoertuig dan een auto staat in de regel kwijtschelding in
Het bezit van twee of meer motorvoertuigen staat in de regel kwijtschelding in de weg.
26.2.4. Saldo op bankrekening en kwijtschelding voor particulieren
Incidentele ontvangsten op een bank-of girorekening (zoals bijvoorbeeld
vakantiegeld) worden voor de bepaling van een aanwezig
vermogensbestanddeel ook in aanmerking genomen, tenzij bij de
berekening van de betalingscapaciteit met dat bedrag rekening is gehouden.
Deze situatie zal zich met name voordoen bij de vakantiegelduitkering.
De nog beschikbare kredietruimte van een doorlopend krediet wordt in de
kwijtscheldingsregeling niet als een vermogensbestanddeel aangemerkt.
26.2.5. De eigen woning en kwijtschelding voor particulieren
De waarde van onroerende zaken die een belastingschuldige in zijn bezit
heeft, wordt aangemerkt als een vermogensbestanddeel. Voor de
waardebepaling van de onroerende zaak is uitgangspunt de waarde van de
onroerende zaak bij verkoop vrij te aanvaarden.
Als de aanwezigheid van vermogen vastgelegd in onroerende zaken leidt tot
de afwijzing van een verzoek om kwijtschelding en de belastingaanslag
wordt vervolgens niet betaald, kan de voortzetting van de invordering bij
oudere belastingschuldigen die hun laatste levensjaren in hun eigen woning
willen slijten, leiden tot een onverdedigbare hardheid. Een gedwongen
verhuizing in verband met de verkoop van de woning zal voor deze groep
belastingschuldigen een onevenredig grotere belasting zijn dan voor andere
belastingschuldigen. In die gevallen kan de ontvanger in overleg met de
belastingschuldige afzien van prompte invordering en in plaats daarvan
uitstel van betaling verlenen, gedekt door een hypotheek op de eigen
woning of door het leggen van een beslag op de woning. De hypotheek
moet opeisbaar zijn na het overlijden van de langstlevende of bij een eerder
Het verlenen van een zodanig uitstel blijft beperkt tot uitzonderlijke gevallen.
26.2.6. Vermogen van kinderen en kwijtschelding voor particulieren
Als bij de belastingschuldige kinderen thuis wonen die over een eigen
vermogen beschikken, wordt dat vermogen bij de beoordeling van het door
de ouder ingediende verzoek om kwijtschelding niet in aanmerking
genomen, tenzij die ouder (een deel van) zijn vermogen heeft toebedeeld
aan zijn kind(eren) om daaruit een fiscaal voordeel te behalen.
26.2.7. Nalatenschappen en kwijtschelding voor particulieren
Voor de beoordeling van een verzoek om kwijtschelding van
belastingaanslagen ten name van overledenen zijn de financiële
omstandigheden van de erfgenamen in beginsel niet van belang. Alleen de
vraag of de belastingaanslagen uit het actief van de nalatenschap (hadden)
kunnen worden voldaan is van belang.
Dit uitgangspunt geldt niet als het verzoek wordt gedaan door de
overblijvende partner/erfgenaam. In dat geval worden de persoonlijke
financiële omstandigheden wel mee in aanmerking genomen, ook al zouden
bijvoorbeeld de kinderen als mede-erfgenamen voor een deel van de
belastingschuld kunnen worden aangesproken.
Als een erfgenaam op grond van een ingediend verzoek voor kwijtschelding
in aanmerking zou komen, wordt de betrokkene bij beschikking voor zijn
aandeel in de belastingschuld ontslag van betalingsverplichting verleend.
Deze werkwijze wordt ook gevolgd als de partner van de erflater het
verzoek om kwijtschelding indient.
26.2.8. Levensloopregeling en kwijtschelding voor particulieren
Een spaarsaldo dat is opgebouwd vanwege een levensloopregeling wordt
niet als een vermogensbestanddeel in aanmerking genomen.
26.2.9. Beroepsvermogen wikker en kwijtschelding voor particulieren
26.2.10. Betalingscapaciteit en kwijtschelding voor particulieren
Als is vastgesteld dat geen of onvoldoende vermogensbestanddelen
aanwezig zijn om de openstaande belastingaanslag te voldoen, moet
worden beoordeeld in hoeverre de aanwezige betalingscapaciteit voldoende
is om de belastingaanslag te voldoen.
De betalingscapaciteit wordt gevormd door het positieve verschil tussen het
gemiddeld per maand te verwachten netto besteedbaar inkomen van de
belastingschuldige en de gemiddeld per maand te verwachten kosten van
bestaan in de periode van twaalf maanden vanaf de datum waarop het
verzoek om kwijtschelding is ingediend.
Het netto besteedbaar inkomen van de belastingschuldige wordt
vermeerderd met het gemiddeld per maand te verwachten netto
besteedbaar inkomen van zijn echtgenoot (als bedoeld in artikel 3 Pw) in
de periode van twaalf maanden vanaf de datum waarop het verzoek om
kwijtschelding is ingediend. Ook wanneer de belastingschuldige onder
huwelijkse voorwaarden is gehuwd of bij ongehuwd samenwonenden
wanneer sprake is van een samenlevingscontract, is het voorgaande van
toepassing, ondanks het feit dat de partner niet aansprakelijk kan worden
gesteld voor de voldoening van de belastingaanslag. De vaststelling van het
totale netto besteedbaar inkomen staat los van de aansprakelijkheid tot
betaling van de aanslagen waarvan kwijtschelding wordt verzocht.
De verantwoordelijkheid van de echtgenoot als bedoeld in artikel 3 Pw,
voor schulden van de belastingschuldige, wordt beperkt tot de (materiële)
belastingschulden die stammen uit de huwelijkse periode dan wel uit de
periode waarin de gezamenlijke huishouding is gevoerd. Dat kan tot gevolg
hebben dat in voorkomende gevallen de belastingaanslag moet worden
gesplitst. Het vermogen en de betalingscapaciteit van de in artikel 3 Pw
bedoelde echtgenoot van belastingschuldige, worden dus buiten
beschouwing gelaten voor zover een door de belastingschuldige ingediend
verzoek om kwijtschelding betrekking heeft op belastingschulden die zijn
ontstaan vóór de aanvang van de huwelijkse periode dan wel de
gezamenlijke huishouding. Het toe te passen normbedrag is in dit geval het
normbedrag voor een alleenstaande of een alleenstaande ouder (zie
26.2.11. Vakantiegeld en kwijtschelding voor particulieren
Tot het inkomen wordt ook het vakantiegeld gerekend. Het vakantiegeld
wordt gesteld op 7% van de -aan loonheffing onderworpen -inkomsten
waarbij aanspraak bestaat op vakantiegeld.
Als uit het ingediende verzoekformulier blijkt, dan wel de ontvanger uit eigen
wetenschap bekend is dat het reëel genoten vakantiegeld meer of minder
bedraagt dan 7%, wordt het reëel genoten vakantiegeld in aanmerking
26.2.12. Studiefinanciering en kwijtschelding voor particulieren
Bij de berekening van het netto besteedbare inkomen wordt rekening
gehouden met inkomsten die studenten ontvangen op grond van de Wet studie
financiering 2000 en hoofdstuk 4 van de Wet tegemoetkoming onderwijsbijdrage
en schoolkosten (WTOS VO-18+ ).
Studenten in het hoger en middelbaar beroepsonderwijs hebben recht op
een normbudget voor levensonderhoud: in het kader van de
kwijtscheldingsregeling is dit normbudget de optelsom van basisbeurs,
maximale aanvullende beurs en maximale basislening. Daarbij wordt
rekening gehouden met het feit of de student thuiswonend, dan wel
uitwonend is. In voorkomend geval wordt dit normbudget verhoogd met de
partnertoeslag of de één-oudertoeslag.
De inkomsten van een student worden gesteld op een forfaitair bedrag.
Voor studenten in het hoger onderwijs is dit het bedrag voor het
normbudget voor levensonderhoud verminderd met een forfaitair
bedrag voor boeken en leermiddelen groot € 61,-.
Voor studenten in het middelbaar beroepsonderwijs is dit het bedrag
voor het normbudget voor levensonderhoud verminderd met een
forfaitair bedrag voor boeken en leermiddelen groot € 53,- en met het
bedrag aan onderwijsretributie.
Als de belastingschuldige naast studiefinanciering beschikt over eigen
inkomsten wordt eveneens uitgegaan van de forfaitaire inkomsten, zoals
hiervoor berekend onder A en B.
Als de daadwerkelijk genoten studiefinanciering (exclusief het ontvangen
collegegeldkrediet voor studenten in het hoger onderwijs) en de eigen
inkomsten uitstijgen boven de voor het desbetreffende huishoudtype
maximaal geldende kosten van bestaan wordt om de betalingscapaciteit te
kunnen berekenen de navolgende formules gebruikt:
Formule 1: (P + Q) – R – S = X
In deze formule wordt met P aangegeven het totaal van de daadwerkelijk
genoten studiefinanciering (exclusief het ontvangen collegegeldkrediet voor
studenten in het hoger onderwijs). Het totaal van de eigen inkomsten wordt
aangegeven met Q. Met R wordt aangegeven het voor de kwijtschelding
geldende normbudget voor levensonderhoud. Het in mindering te brengen
bedrag van de daadwerkelijk ontvangen lening van de IB-groep wordt
aangeduid met S. De uitkomst van deze berekening wordt aangegeven met
X, met dien verstande dat X altijd tenminste nul bedraagt.
In deze formule wordt met Y aangegeven het forfaitaire bedrag aan
inkomsten van de betreffende student zoals bedoeld onder A of B. Het
resultaat van de berekening volgens formule 1 (X) vermeerderd met Y is het
inkomen (T). Dit inkomen vormt vervolgens het uitgangspunt om het netto besteedbaar
inkomen te kunnen berekenen en de betalingscapaciteit.
In sommige gevallen bestaat de studiefinanciering voor een groot deel of
zelfs geheel uit een lening. In die situaties wordt ook uitgegaan van de
vorenvermelde forfaitaire inkomsten en is hetgeen in dit artikel is vermeld
van overeenkomstige toepassing.
26.2.13. Bijzondere bijstand/ouderlijke bijdrage en
kwijtschelding voor particulieren
Uitkeringen die worden ontvangen in het kader van bijzondere bijstand en
die zijn bestemd voor bestrijding van specifieke kosten waarin de reguliere
bijstandsuitkering niet voorziet, worden niet als inkomen in aanmerking
De bijzondere (aanvullende) bijstand voor personen jonger dan 21 jaar,
wordt daarentegen wél als inkomen in aanmerking genomen, evenals de
ouderlijke bijdrage in geld die deze jongeren ontvangen. In dat geval is de
bijzondere bijstand niet bestemd voor bestrijding van specifieke kosten
waarin de reguliere bijstandsuitkering niet voorziet. De bijzondere bijstand
voor jongeren dient ter aanvulling van de zeer lage bijstandsnorm, als de
ouderlijke bijdrage -die geacht wordt deze lage bijstandsnorm aan te vullen
tot het niveau van de bijstandsnorm voor personen van 21 tot 65 jaar geheel
26.2.13a Persoonsgebonden budget en kwijtschelding voor particulieren
Verstrekkingen die worden ontvangen uit een persoonsgebonden budget voor
specifieke kosten op het gebied van zorg, begeleiding of hulp en waarop geen
aanspraak bestaat vanuit de zorgverzekering of de reguliere bijstand, worden
niet als inkomen in aanmerking genomen
26.2.14. Betalingen op belastingschulden en kwijtschelding voor
Bij de berekening van het netto besteedbaar inkomen wordt geen rekening
gehouden met belastingaanslagen die in de loop van de periode van twaalf
maanden vanaf de datum waarop het verzoek is ingediend, nog zullen
Tot betalingen op belastingschulden worden ook de betalingen gerekend die
worden verricht op gemeentelijke belastingen (met uitzondering van de
rechten die zijn vermeld in artikel 229 van de Gemeentewet) en andere
belastingen en heffingen van lokale overheden.
26.2.15. Woonlasten en kwijtschelding van belasting van
voorhuwelijkse belastingschulden
Als het verzoek om kwijtschelding wordt gedaan voor belastingschulden die
zijn ontstaan voor de aanvang van de huwelijkse periode, dan wel de
gezamenlijke huishouding in de zin van artikel 3 Wwb (zie artikel 26.3.10
van deze leidraad), worden de woonlasten in aanmerking genomen tot ten
hoogste 50% van het bedrag dat de uitkomst is van de berekening op grond
van artikel 15, eerste lid, onderdeel b, van de regeling.
26.2.15.A. Woonlasten van meerpersoonshuishoudens
In het geval de belastingschuldige met tenminste twee personen van 18 jaar
of ouder een gezamenlijke huishouding voert alsmede in het geval de
belastingschuldige met één of meer bloedverwanten in de eerste graad van
18 jaar of ouder een gezamenlijke huishouding voert dan wel anderszins op
één adres verblijf houdt, wordt bij de berekening van de betalingscapaciteit
geen rekening gehouden met de netto-woonlasten, tenzij de
belastingschuldige aannemelijk maakt dat de woonlasten niet gedeeld
kunnen worden. Het vorenstaande geldt niet als sprake is van commerciële
verhuur, te weten als sprake is van kostgangers of kamerhuurders.
26.2.16. Uitgaven in verband met onderhoudsverplichtingen en
kwijtschelding voor particulieren
Naast de alimentatieverplichtingen wordt bij de berekening van het netto
besteedbaar inkomen de daadwerkelijk betaalde onderhoudsbijdrage -de
bijdrage die een gemeente op grond van de Wwb van een ex-partner vordert
in de kosten van bijstand -in mindering gebracht.
26.2.17. Kwijtschelding tijdens WSNP
Als sprake is van een belastingschuldige ten aanzien van wie de
schuldsaneringsregeling natuurlijke personen van toepassing is verklaard,
en die belastingschuldige verzoekt om kwijtschelding van nadien
opgekomen belastingschulden die niet zijn aan te merken als boedelschuld,
dan wordt het verzoek behandeld overeenkomstig het bestaande beleid.
Dit betekent dus onder meer dat bij de berekening van de
betalingscapaciteit op het inkomen van de belastingschuldige niet in
mindering wordt gebracht dat deel van het inkomen dat onder beheer van
de bewindvoerder naar de boedel gaat. Verder wordt opgemerkt dat de
middelen die de boedel vormen en onder beheer van de bewindvoerder
berusten, niet beschouwd worden als vermogen in de zin van artikel 12 van
26.2.19. Normpremie ziektekostenverzekering begrepen in de
De normpremie, bedoeld in artikel 2 van de Wet op de zorgtoeslag, voor
zover is begrepen in de bijstandsnorm, bedraagt voor een alleenstaande of
een alleenstaande ouder € 39,-per maand en voor echtgenoten € 84,-per
26.2.20. Onderhoud gezinsleden in het buitenland
De hier te lande alleenwonende gehuwde belastingschuldige die zijn in het
buitenland verblijvende echtgenote en/of kinderen daadwerkelijk
onderhoudt, wordt voor de berekening van de betalingscapaciteit niet als
een alleenstaande aangemerkt. Uitgegaan wordt van het normbedrag voor
echtgenoten in de zin van artikel 3 Wwb. Als huur wordt de hier te lande
betaalde huur in aanmerking genomen. Door toepassing van het
normbedrag voor echtgenoten in de zin van artikel 3 Wwb, wordt in het
kwijtscheldingsbeleid op forfaitaire wijze rekening gehouden met de
bedragen die de buitenlandse werknemer aan zijn bloed-of aanverwanten
overmaakt voor de kosten van levensonderhoud. Met de werkelijke
bedragen die de buitenlandse belastingschuldige overmaakt, wordt geen
26.3. Kwijtschelding van belastingen voor ondernemers
26.3.1.1.Kwijtschelding voor ondernemers voor privé-belastingen
Indien het kwijtscheldingsverzoek uitsluitend betrekking heeft op de privébelasting
van de ondernemer zijn de zelfde voorwaarden van toepassing als
bij kwijtschelding van belasting voor particulieren. Kwijtschelding voor
ondernemers voor privé-belasting is alleen van toepassing bij de
deelnemers van Sabewa Zeeland die hiertoe bij verordening of besluit hebben besloten.
26.3.1.2.Kwijtschelding voor ondernemers bij een saneringsakkoord
Kwijtschelding voor ondernemers vindt alleen plaats bij een
saneringsakkoord tussen de schuldenaar en alle schuldeisers tot
gedeeltelijke betaling van de schuld tegen finale kwijting.
Deze kwijtschelding komt pas aan de orde nadat alle gestelde zekerheden
26.3.2. Aansprakelijkheid en kwijtschelding voor ondernemers
Voordat de ontvanger toetreedt tot een saneringsakkoord gaat hij na of de
mogelijkheid bestaat (een) derde(n) aansprakelijk te stellen voor onbetaald
gebleven belastingschuld. Als de (te verwachten) opbrengst uit de
aansprakelijkstelling zodanig is dat het aanbod tot een saneringsakkoord
voor de ontvanger geen betere perspectieven biedt, treedt de ontvanger niet
Bij toetreding tot een saneringsakkoord kan de ontvanger er van afzien
derden alsnog aansprakelijk te stellen. In dat geval moet bij de vaststelling
van het bedrag dat aan de ontvanger moet worden voldaan rekening worden
gehouden met het bedrag dat uit de aansprakelijkstelling geïnd had kunnen
Als de ontvanger toetreedt tot een saneringsakkoord en daarnaast nog
derden aansprakelijk stelt, blijft bij de vaststelling van het bedrag dat in het
akkoord moet worden voldaan een (eventuele) opbrengst uit de
aansprakelijkstelling buiten beschouwing. In de situatie dat de
aansprakelijk gestelde zijn regresrecht op de gesaneerde onderneming
uitoefent en het bedrijf daardoor opnieuw in moeilijkheden komt, eist de
ontvanger niet dat de onderneming het ontstane tekort alsnog aanvult. Als
later blijkt dat de aansprakelijk gestelde niet kan betalen, eist de ontvanger
evenmin het ontstane tekort op.
26.3.3. Voorwaarden tot deelname aan een saneringsakkoord
In aanvulling van artikel 22 van de regeling werkt de ontvanger uitsluitend
mee aan een saneringsakkoord als de communautaire middelen volledig
De ontvanger verleent geen medewerking aan een saneringsakkoord
waarbij één of meer schuldeisers het gedeelte van hun vordering dat niet
wordt voldaan niet kwijtschelden maar overdragen aan een derde of
26.3.4. Toepassingsbereik saneringsakkoord
Bij de beoordeling van het aangeboden saneringsakkoord bekijkt de
ontvanger welke belastingaanslagen in het akkoord kunnen worden
betrokken. Uitgangspunt hierbij is de formele belastingschuld ten tijde van
Bij de behandeling van het aangeboden akkoord is het de taak van de
belastingschuldige/ondernemer er voor te zorgen dat de formele schuld zo
nauwkeurig mogelijk overeenstemt met de materiële schuld. Als de
belastingschuldige niet de gegevens overlegt die (kunnen) leiden tot een
juiste vaststelling van de verschuldigde belasting, is er geen aanleiding voor
de ontvanger toe te treden tot het aangeboden akkoord.
Ook de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland heeft de
inspanningsverplichting om de te saneren schuld zo volledig mogelijk en tot
het juiste bedrag vast te stellen en de eventueel nog (materieel)
verschuldigde belastingen over tijdvakken tot aan het tijdstip waarop het
verzoek om sanering is ingediend, te formaliseren.
26.3.5. Ten minste dubbele percentage en saneringsakkoord
Voor de berekening van het dubbele percentage dat aan de
Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland moet worden uitgekeerd, brengt de
ontvanger op de vorderingen van de concurrente crediteuren eerst in mindering
de bedragen die de concurrente crediteuren door zekerheid hebben gedekt. Het
begrip ‘ten minste’ verdient in elk geval extra aandacht als in het verleden
onevenredige betalingen aan concurrente schuldeisers zijn gedaan.
Voordat een beoordeling van het aanbod plaatsvindt, moet worden nagegaan of
in de periode direct voorafgaand aan het tijdstip waarop het verzoek tot sanering
wordt ontvangen wellicht extra aflossingen aan bepaalde andere crediteuren
hebben plaatsgevonden. Als hiervan sprake is, moet aan de ontvanger – met
doorbreking van de eis dat het dubbele percentage moet worden aangeboden –
een hoger percentage dan het dubbele ten goede komen.
26.3.6. Bestuurlijke boeten en saneringsakkoord
Bestuurlijke boeten moeten ook integraal in het akkoord worden betrokken.
Uitgangspunt is dat het heffingstraject moet worden afgewerkt voordat tot
sanering kan worden overgegaan. Daarna past de ontvanger het
akkoordpercentage toe op de belastingschuld én op de bestuurlijke boete.
26.3.7. Rente en kosten en saneringsakkoord
De ontvanger betrekt rente en kosten integraal in het akkoord. Het bedrag
dat op basis van het akkoord is betaald, wordt in afwijking van artikel 7 van
de wet op de hoofdsom afgeboekt. De ontvanger vermeldt dit in de beschikking.
26.3.8. Speciale crediteuren en saneringsakkoord
Een aantal crediteuren neemt een zodanige positie in dat zij niet
noodzakelijkerwijs tot een akkoord hoeven toe te treden om (een deel van)
de vordering die zij hebben te kunnen innen. Tot die crediteuren behoren
-Pandhouders, omdat het recht van voorrang van de pandhouder op het
in pand gegeven goed boven het voorrecht van de fiscus gaat, staat het
niet deelnemen van de pandhouder aan het akkoord niet aan een
deelname daaraan door de ontvanger in de weg. Vanzelfsprekend zal in
aanmerking moeten worden genomen dat het recht van voorrang van de
pandhouder afhankelijk is van -en dus qua belang beperkt is tot -de
waarde van het in pand gegeven goed. Voor het niet door pand gedekte
gedeelte van zijn vordering kan de pandhouder slechts als concurrent
schuldeiser worden aangemerkt. De bezitloos pandhouder wiens
pandrecht betrekking heeft op een zaak als bedoeld in artikel 21,
tweede lid, tweede volzin van de wet is voor die zaak lager bevoorrecht
dan de fiscus. Voor hem geldt het voorgaande dus niet.
-Leveranciers die de eigendom van de geleverde zaak hebben
voorbehouden. Als een leverancier de eigendom van de geleverde zaak
heeft voorbehouden, moet bij het bepalen van de grootte van zijn
vordering rekening worden gehouden met dat eigendomsvoorbehoud.
Het voorgaande is niet van toepassing als de ontvanger met toepassing
van het bodemrecht beslag heeft gelegd op deze zaak. In dat geval
moet integrale voldoening van de waarde van de bodemzaak worden
geëist en voor het restant van de fiscale vordering (ten minste) het
-Cessionarissen, als sprake is van rechtsgeldige gecedeerde uit te
betalen bedragen en de ontvanger heeft eveneens met de cessie
ingestemd, dan wordt bij een akkoord de vordering van de
crediteur/cessionaris in aanmerking genomen met inachtneming van de
te verwachten uit te betalen bedragen. De hoogte van de vordering van
de ontvanger wordt bepaald zonder rekening te houden met de te
verwachten -maar rechtsgeldig gecedeerde -uit te betalen bedragen.
Onder 'dwangcrediteuren' worden verstaan leveranciers die niet bereid zijn
aan een akkoord mee te werken omdat de onderneming zonder hen niet
Hiermee vergelijkbaar is de adviseur/boekhouder die de stukken moet
produceren die voor de beoordeling van het aanbod nodig zijn. Bij de
beoordeling van het akkoord houdt de ontvanger rekening met de volledige
betaling van de vordering van de adviseur/boekhouder.
26.4.1. Administratief beroep tegen de afwijzing van een verzoek om
Als de belastingschuldige zich niet kan verenigen met de beschikking van
de ontvanger op het verzoek om kwijtschelding, kan hij een gemotiveerd
beroepschrift richten tot het dagelijks bestuur. Het beroepschrift wordt
ingediend bij de ontvanger. In verband met het aan het dagelijks bestuur uit
te brengen advies zendt de ontvanger zo nodig opnieuw een
verzoekformulier aan de belastingschuldige toe.
Als de belastingschuldige het nader toegezonden verzoekformulier niet
terugzendt, stelt de ontvanger hem in de gelegenheid dit alsnog te doen. Als
de belastingschuldige hieraan geen gevolg geeft, stelt de ontvanger het
dagelijks bestuur daarvan in kennis. De ontvanger adviseert het dagelijks
bestuur dan om niet aan het beroepschrift tegemoet te komen.
26.4.2. Herhaald verzoek om kwijtschelding
De ontvanger merkt een herhaald verzoek om kwijtschelding aan als een
beroepschrift dat gericht is aan het dagelijks bestuur. Als de ontvanger zelf
aanleiding ziet om een gunstigere beslissing te nemen dan in zijn eerdere
beschikking, handelt hij het herhaalde verzoek zelf af.
De ontvanger behandelt een herhaald verzoek om kwijtschelding als een
eerste verzoek als het verzoek is afgewezen als gevolg van een duidelijke,
In deze gevallen kan de belastingschuldige na de beslissing van de
ontvanger een beroepschrift indienen bij het dagelijks bestuur.
26.4.3. Beroepsfase kwijtschelding
Als uit het beroepschrift niet duidelijk blijkt waarop het beroep is gebaseerd,
verzoekt de ontvanger de belastingschuldige het beroepschrift binnen een
redelijke termijn (nader) te motiveren. De ontvanger wijst daarbij op een
mogelijke niet-ontvankelijkverklaring bij het niet voldoen aan deze
26.4.4. Gegevens en normen eerste verzoek om kwijtschelding
Bij de behandeling van het beroepschrift of het herhaalde verzoek om
kwijtschelding zijn de gegevens en normen van belang die van toepassing
waren bij de beoordeling van het eerste verzoek. Wanneer echter blijkt dat
het inkomen van de belastingschuldige ten opzichte van het eerste verzoek
zodanig is gedaald dat de betalingscapaciteit destijds in belangrijke mate tot
een te hoog bedrag is vastgesteld, vindt een herberekening plaats. Ook
wijzigingen in de aanspraak inzake huurtoeslag en zorgtoeslag kunnen
leiden tot een herberekening. Een herberekening vindt niet plaats bij
wijzigingen in de kosten van bestaan.
26.4.5. Beslissing dagelijks bestuur op beroep bij kwijtschelding
In alle gevallen waarin het dagelijks bestuur het beroep gegrond oordeelt,
kan hij de zaak inhoudelijk afdoen. Hetzij door het verzoek alsnog toe te
wijzen, hetzij door het af te wijzen onder verbetering of vervanging van de
26.4.6. Invordering na administratief beroep en herhaald verzoek om
Als een verzoek om kwijtschelding wordt afgewezen, wordt de invordering
niet eerder voortgezet dan nadat tien dagen zijn verstreken. Artikel 9 van de
regeling is van overeenkomstige toepassing. Als binnen de termijn van tien
dagen een beroepschrift wordt ingediend, dan wordt gedurende de
behandeling van dit beroepschrift ook gehandeld overeenkomstig artikel 9
Indiening van het beroepschrift na de termijn van tien dagen leidt tot niet-ontvankelijkheid.
Dit neemt echter niet weg dat -als het belang van de invordering zich
daartegen niet verzet -van het dagelijks bestuur mag worden verwacht
dat hij alsnog ambtshalve de grieven, die in het beroepschrift zijn
aangedragen op hun waarde beoordeelt.
Ook in dat geval wordt gehandeld overeenkomstig artikel 9 van de regeling.
Of het belang van de invordering zich tegen ambtshalve behandeling verzet,
hangt af van de omstandigheden. Hiervan is echter in ieder geval sprake als
inmiddels onherroepelijke invorderingsmaatregelen zijn genomen.
26.4.7. Niet tijdig beslissen op een verzoek om kwijtschelding
Als de ontvanger nalaat om tijdig een beslissing te nemen op een verzoek
om kwijtschelding, kan de belastingschuldige hiertegen beroep instellen bij
het dagelijks bestuur. Hieraan is geen termijn gebonden.
Als tijdens de beroepsprocedure blijkt dat de ontvanger kwijtschelding had
moeten verlenen, dan hoeft het dagelijks bestuur niet te volstaan met de
uitspraak dat de ontvanger niet tijdig heeft beslist, maar kan hij op het
beroepschrift van de belastingschuldige inhoudelijk beslissen.
26.5. Voortzetting van de invordering na afwijzing verzoek
26.5.1. Invordering na afwijzing verzoek om kwijtschelding / beroepschrift
Als de ontvanger afwijzend heeft beslist op een verzoek om kwijtschelding
of een aangeboden akkoord, of het dagelijks bestuur heeft afwijzend beslist
op een ingediend beroepschrift tegen een afwijzende beschikking van de
ontvanger, dan moet de belastingschuldige het op de belastingaanslag(en)
verschuldigde bedrag binnen tien dagen na dagtekening van de afwijzende
beschikking of binnen de betaaltermijnen die op het aanslagbiljet zijn
aangegeven, voldoen. Na deze termijn kan de ontvanger de invordering
aanvangen dan wel voortzetten. De termijn van tien dagen geldt niet als
sprake is van een situatie als bedoeld in artikel 10 van de wet.
26.5.2 Geen verdere invorderingsmaatregelen en afwijzing verzoek om
Als de belastingschuldige niet in aanmerking komt voor kwijtschelding maar
de ontvanger voortzetting van de invordering niet gewenst vindt, wijst de
ontvanger het verzoek om kwijtschelding af. De ontvanger neemt in die
beschikking op in hoeverre hij geen invorderingsmaatregelen zal treffen.
Als de ontvanger besluit tot het niet meer nemen van
invorderingsmaatregelen voor de nog openstaande schuld zonder dat hij
daaraan voorwaarden verbindt, heeft de beslissing voor de
belastingschuldige materieel dezelfde gevolgen als kwijtschelding.
De ontvanger kan ook besluiten geen invorderingsmaatregelen meer te
nemen voor de nog openstaande schuld onder de voorwaarde dat eventuele
uit te betalen bedragen verrekend worden met de buiten de invordering
gelaten schuld. De termijn waarbinnen verrekening plaatsvindt bedraagt
maximaal drie jaar, te rekenen vanaf de datum van de beschikking, dan wel
-als dit minder is -de tijd die nog overblijft voordat de verjaring van de
belastingaanslag intreedt. De ontvanger neemt deze
verrekeningsvoorwaarde uitdrukkelijk in de beschikking op.
Als de ontvanger besluit voorlopig geen invorderingsmaatregelen meer te
nemen, zal hij in zijn beschikking voorwaarden of een tijdsbepaling
opnemen. Anders dan kwijtschelding is een dergelijke beschikking
herroepelijk. Als de belastingschuldige de voorwaarden niet nakomt, neemt
de ontvanger een nieuwe beschikking, waarbij hij zijn eerdere beschikking
intrekt. De ontvanger kan hiertoe pas overgaan nadat hij de
belastingschuldige een brief heeft gestuurd over zijn voornemen de eerdere
beschikking in te trekken en niet binnen veertien dagen alsnog aan de
In aanvulling op afdeling 4.4.3 (artikelen 4:104 tot en met 4:111) Algemene
wet bestuursrecht regelt artikel 27 van de wet enkele specifieke (aanvullende) zaken met betrekking tot verjaring:
-dat stuiting van de verjaring door de ontvanger mogelijk is door het zenden
van een schriftelijke mededeling waarin het recht op betaling ondubbelzinnig
-als de belastingschuldige heeft opgehouden te bestaan (oftewel: de
onderneming bestaat niet meer) en er is iemand aansprakelijk gesteld voor
de belastingschuld, dan treedt de aansprakelijk gestelde in de plaats van de
belastingschuldige (oftewel: in dat geval kan ook de aansprakelijkheidsschuld
zelfstandig worden gestuit of verlengd).
In aansluiting op afdeling 4.4.3 van de Awb en artikel 27 van de wet
beschrijft dit artikel het beleid over:
-versnelde invordering en verjaring;
-aansprakelijkgestelden en verjaring;
-rente en kosten en verjaring.
27.1. Versnelde invordering en verjaring
Als de invordering is aangevangen met toepassing van artikel 10 van de wet
begint de verjaringstermijn te lopen op het moment dat de
belastingaanslagen onmiddellijk en tot het volle bedrag invorderbaar
werden. De oorspronkelijke vervaldag heeft op dat moment voor de
27.2. Aansprakelijk gestelden en verjaring
Een aansprakelijkheidsschuld (beschikking ex artikel 49 van de wet) is niet
voor zelfstandige verjaring vatbaar. Door verjaring van de belastingaanslag
ter zake waarvan aansprakelijk is gesteld, eindigt ook het recht van
dwanginvordering en verrekening van de aansprakelijkheidsvordering.
27.3. Stuiting van de verjaring
Als de betekening van een dwangbevel uitsluitend plaatsvindt om de
verjaring te stuiten, dan licht de ontvanger de belastingschuldige in over het
doel van de betekening. Deze betekening is kosteloos.
Om de verjaring te stuiten kan een dwangbevel meer dan één maal worden
Als de ontvanger de verjaring van een rechtsvordering tot betaling stuit door
een schriftelijke mededeling, maakt hij die schriftelijke mededeling bekend
27.4. Schorsing van de verjaring
Uitstel van betaling voor een gedeelte van de belastingaanslag verlengt de
verjaringstermijn voor de gehele belastingaanslag.
Van eenmaal verkregen verjaring kan afstand worden gedaan. De ontvanger
beroept zich echter alleen op afstand van verjaring, als zonder meer
duidelijk is dat de belastingschuldige daadwerkelijk bedoelt afstand van de
27.6. Rente en kosten en verjaring
De op een belastingaanslag belopen rente en kosten zijn onlosmakelijk met
de belastingaanslag verbonden. Als voor een belastingaanslag de verjaring
is ingetreden, laat de ontvanger dus ook voor de rente en kosten invordering
27.7. Na verjaring geen civiele invordering
Na intreding van de verjaring maakt de ontvanger geen gebruik van de
mogelijkheid om in te vorderen door middel van een dagvaarding.
28a Invorderingsrente bij terugbetaling
1. Indien de ontvanger een aan een belastingplichtige uit te betalen bedrag niet
binnen 6 weken na de dagtekening van de daartoe strekkende belastingaanslag
uitbetaalt of verrekent, wordt aan de belastingplichtige invorderingsrente
2. De invorderingsrente wordt enkelvoudig berekend over het tijdvak dat
aanvangt op de dag na de dagtekening van de tot uitbetaling strekkende
belastingaanslag of beschikking en eindigt op de dag voorafgaand aan die van
de betaling. In afwijking van de eerste volzin wordt invorderingsrente niet
berekend over dagen waarover ingevolge hoofdstuk VA van de Algemene wet
inzake rijksbelastingen reeds belastingrente is vergoed.
3. Invorderingsrente wordt niet vergoed voor zover het aan de belastingplichtige
is te wijten dat de uitbetaling niet tijdig is geschied.
4. Dit artikel is niet van toepassing op een voorlopige aanslag als bedoeld in
artikel 9, vijfde lid, die een uit te betalen bedrag behelst als bedoeld in het zesde
5. De in het eerste lid bedoelde periode van 6 weken wordt vervangen door een
periode van 3 maanden ingeval het betreft de terugbetaling van rechten bij invoer
als bedoeld in titel VII, hoofdstuk 5, van het Communautair douanewetboek.
28b Invorderingsrente bij vermindering
1. Indien een belastingaanslag wordt verminderd of herzien tot een lager
bedrag dan inmiddels op die aanslag is betaald en de belastingschuldige
eerder een verzoek om uitstel van betaling met betrekking tot het door hem
bestreden bedrag van die aanslag heeft gedaan dat door de ontvanger bij
beschikking is afgewezen, wordt aan de belastingschuldige
2. De invorderingsrente wordt enkelvoudig berekend over het tijdvak dat
aanvangt de dag na de dag waarop de belastingaanslag waarvoor een
verzoek om uitstel van betaling bij beschikking is afgewezen, invorderbaar is
ingevolge artikel 9 en eindigt 6 weken na de dagtekening van de
vermindering of de herziening en heeft als grondslag het terug te geven
Artikel 29 Invorderingsrente / wettelijke rente
Het percentage van de invorderingsrente is gelijk aan dat van de ingevolge
artikel 120, eerste lid, van Boek 6 van het Burgerlijk Wetboek bij algemene
maatregel van bestuur vastgestelde wettelijke rente, bedoeld in artikel 119
van Boek 6 van dat wetboek, met dien verstande dat het eerstgenoemde percentage
Artikel 30 Beschikking betalingskorting en invorderingsrente
Artikel 30 van de wet bepaalt dat de ontvanger het bedrag van de
betalingskorting en de invorderingsrente vaststelt bij een voor bezwaar
vatbare beschikking. Op deze beschikking is hoofdstuk V van de Algemene wet inzake
rijksbelastingen van toepassing.
In aansluiting op artikel 30 van de wet beschrijft dit artikel het beleid over:
-beschikking terug te nemen betalingskorting;
-verzoek tot vermindering rente is bezwaar;
-betalingskorting en invorderingsrente: (hoger) beroep en cassatie;
-teruggenomen betalingskorting en invorderingsrente: uitstel van
-geen bezwaar mogelijk tegen de niet verleende betalingskorting.
30.1. Beschikking terugnemen betalingskorting
Niet van toepassing voor Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
30.2. Verzoek tot vermindering rente is bezwaar
Een verzoek van de belastingschuldige tot vermindering van in rekening
gebrachte rente merkt de ontvanger aan als een bezwaarschrift.
30.3. Betalingskorting en invorderingsrente: (hoger) beroep
Als de belastingschuldige in beroep gaat tegen de uitspraak op het
bezwaar, handelt de ontvanger overeenkomstig de voorschriften van het
Besluit beroep in belastingzaken 2005, met dien verstande dat de ontvanger
in een procedure niet dezelfde stukken hoeft over te leggen als de
inspecteur. De ontvanger kan zich beperken tot de stukken die in de
procedure over de toepassing van de regeling betalingskorting dan wel
invorderingsrente relevant zijn.
30.4. Teruggenomen betalingskorting en invorderingsrente:
Het beleid omtrent teruggenomen betalingskorting is niet van toepassing
voor de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
Indiening van een bezwaar-of beroepschrift (in hoger beroep) schort de
verplichting om de invorderingsrente te betalen niet op. Als om uitstel van
betaling wordt verzocht is het beleid van artikel 25 van deze leidraad en
artikel 34 van de regeling van overeenkomstige toepassing.
30.5. Geen bezwaar mogelijk tegen de niet verleende betalingskorting
Artikel 31 en artikel 31a Renteregeling Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland
Artikel 31 Invorderingswet 1990 geeft aan het algemeen bestuur de bevoegdheid
om regels te stellen voor de bij de berekening van invorderingsrente toe te
passen afrondingen en voor het niet in rekening brengen van invorderingsrente
Voorts is in artikel 31 Invorderingswet 1990 de bevoegdheid opgenomen nadere
regels te stellen met betrekking tot een doelmatige invordering van
Het algemeen bestuur heeft hiertoe een besluit genomen waarin is geregeld dat
Hoofdstuk III van de Uitvoeringsregeling Invorderingswet 1990 van toepassing is
verklaard, met uitzondering van artikel 33 van die regeling. Artikel 33 regelt een
drempelbedrag wanneer geen invorderingsrente in rekening wordt gebracht;
hiervoor is een afwijkende bepaling in het besluit opgenomen.
Bij iedere deel-of eindbetaling brengt de ontvanger geen invorderingsrente
in rekening als het aan rente verschuldigde bedrag € 23,- of minder bedraagt.
Artikel 32 Samenloop fiscale en civiele aansprakelijkheidsbepalingen
Artikel 32 van de wet bepaalt dat naast de aansprakelijkheidsbepalingen die
in hoofdstuk VI van de wet zijn opgenomen, de ontvanger ook een beroep
kan doen op aansprakelijkheidsbepalingen in andere wettelijke regelingen.
De ontvanger kan dus ook een beroep doen op
aansprakelijkheidsbepalingen uit bijvoorbeeld het Burgerlijk Wetboek of het
In aansluiting op artikel 32 van de wet beschrijft dit artikel het beleid over:
-gemeenschapsschulden en aansprakelijkheid.
In situaties waarin de ontvanger feitelijk de keuze heeft tussen de
toepassing van zowel een aansprakelijkheidsbepaling uit de wet als een
aansprakelijkheidsbepaling uit het civiele recht, geldt in beginsel hetgeen is
vermeld in artikel 3.1 van deze leidraad.
In de belangenafweging die aan de aansprakelijkstelling voorafgaat, wordt
in beginsel doorslaggevend gewicht toegekend aan die
aansprakelijkheidsbepaling waarbij de aansprakelijke in de gelegenheid is
32.2. Gemeenschapsschulden en aansprakelijkheid
De ontvanger merkt een belastingschuld in principe aan als een
gemeenschapsschuld. De ontbinding van een goederengemeenschap
ontheft de echtgenoten niet van hun aansprakelijkheid voor
gemeenschapsschulden die zijn ontstaan vóór de ontbinding van de
gemeenschap. Ieder van de echtgenoten blijft aansprakelijk voor het geheel
van de gemeenschapsschulden waarvoor hij/zij voordien aansprakelijk was.
Artikel 33 Aansprakelijkheid van bestuurder, leider vaste inrichting, vaste vertegenwoordiger en vereffenaar voor alle belastingen
Artikel 33 van de wet bevat hoofdelijke aansprakelijkheidsregels die gelden
voor de invordering van alle belastingen.
Deze regels dienen ertoe om in geval dat op een in dit artikel genoemd
lichaam geen verhaal meer kan worden uitgeoefend, die personen voor de
nog verschuldigde belasting aan te spreken, die in een nauwe betrekking
staan of stonden tot het desbetreffende lichaam en invloed (hadden) kunnen
uitoefenen op het betalen van de belastingschulden.
In aansluiting op artikel 33 van de wet beschrijft dit artikel het beleid over:
-leider vaste inrichting en vaste vertegenwoordiger;
33.1. Leider vaste inrichting en vaste vertegenwoordiger bij aansprakelijkheid
De begrippen “vaste inrichting” en “vaste vertegenwoordiger” zijn dezelfde
als bij de heffing van de diverse belastingen.
33.2. Feitelijke vestiging bij aansprakelijkheid
Het begrip 'gevestigd' in artikel 33, eerste lid, onderdeel b, van de wet, heeft
een feitelijke betekenis. Waar een lichaam is gevestigd, moet worden
beoordeeld naar de omstandigheden van het geval.
De ontvanger moet hierbij aansluiting zoeken bij het materiële
vestigingsbegrip van artikel 4, eerste lid, van de AWR.
33.3. Lichaam dat is ontbonden bij aansprakelijkheid
De ontbinding van het lichaam waarop artikel 33, eerste lid, onderdeel c,
van de wet doelt, kan -behalve op grond van de verschillende formele
ontbindingsbepalingen -onder omstandigheden ook worden afgeleid uit
handelingen van vennoten of organen van rechtspersonen.
Voor de berekening van de driejaarstermijn wordt de stilzwijgende
ontbinding -bedoeld in de vorige volzin -geacht zich te hebben voltrokken
ten tijde van het verrichten van de handelingen.
Als ontbinding kan niet worden aangemerkt het feitelijk staken van de
bedrijfsuitoefening en/of het voortzetten van de activiteiten van de
vennootschap in een andere rechtsvorm, het zogenaamde 'leeg' maken van
33.4. Vereffenaar bij aansprakelijkheid
Niet alleen degene die met de vereffening is belast, is aansprakelijk op
grond van artikel 33, eerste lid, onderdeel c, van de wet, maar ook degene
die feitelijk als vereffenaar is opgetreden zonder dat van een uitdrukkelijke
De ontvanger moet aannemelijk maken dat het niet-betalen van de
belastingschuld is te wijten aan kennelijk onbehoorlijk bestuur van de
vereffenaar. De betekenis van het begrip kennelijk onbehoorlijk bestuur in
dit lid is dezelfde als in artikel 36 van de wet.
33.5. Bestuurder bij aansprakelijkheid
Voor de toepassing van artikel 33, eerste lid, onderdeel a, van de wet wordt
als bestuurder niet alleen degene aangemerkt die als zodanig in het
Handelsregister staat ingeschreven. Ook wordt als bestuurder aangemerkt
degene die zich feitelijk als bestuurder heeft gedragen.
33.6. Gewezen bestuurder bij aansprakelijkheid
De ontvanger kan de gewezen bestuurder aansprakelijk stellen voor de
belastingschuld waarvoor hij ten tijde van zijn bestuursperiode hoofdelijk
aansprakelijk was, te weten de schuld die in deze periode materieel is
33.7. Disculpatie bestuurders, leiders en vaste vertegenwoordigers
Bestuurders van lichamen zonder rechtspersoonlijkheid of van een
rechtspersoonlijkheid bezittend lichaam dat niet volledig rechtsbevoegd is
alsmede leiders van een vaste inrichting van een niet in Nederland
gevestigd lichaam dan wel de in Nederland wonende of gevestigde vaste
vertegenwoordiger van dat lichaam, zijn niet aansprakelijk voor zover zij
bewijzen dat de niet-betaling niet aan hen is te wijten.
Niet-verwijtbaarheid wordt naar redelijkheid en billijkheid beoordeeld,
waarbij veel afhankelijk is van de feitelijke omstandigheden. Zo kan van
niet-verwijtbaarheid sprake zijn als een ondernemer, hoewel hij de nodige
voorzieningen heeft getroffen om eventuele tegenslagen in zijn bedrijf het
hoofd te bieden, toch wordt geconfronteerd met niet te voorziene
calamiteiten. Daaronder is begrepen een sterk verslechterde economische
situatie van zodanige omvang dat hij ondanks zijn voorzorgen niet meer in
staat is zijn betalingsverplichtingen na te komen.
Ook kan plotseling betalingsonmacht ontstaan door een bijzondere
gebeurtenis, bijvoorbeeld een niet voorzienbare, omvangrijke miscalculatie
of door het faillissement van een belangrijke debiteur. Bij dit laatste geldt
echter dat een ondernemer die zijn bedrijf uitoefent op een te zwakke
financiële basis zich niet gemakkelijk op niet-verwijtbaarheid zal kunnen
Artikel 48 Beperking aansprakelijkheid van erfgenamen
Artikel 48 van de wet regelt niet de aansprakelijkheid van de erfgenaam,
maar geeft aan dat de erfgenaam -als rechtsopvolger van de erflater -niet
voor alle belastingaanslagen voor het volle bedrag zal worden
In aansluiting op artikel 48 van de wet beschrijft dit artikel het beleid over:
-invordering ten laste van een erfgenaam blijft achterwege.
48.1. Beneficiaire aanvaarding
Als een nalatenschap onder het voorrecht van boedelbeschrijving is
aanvaard, wordt de vereffening van de boedel afgewacht, met dien
verstande dat de ontvanger maatregelen neemt ter beveiliging van zijn
rechten (zie echter ook artikel 14.1.3 van deze leidraad).
Aantasting van het vermogen van de erfgenamen blijft uiteraard
48.2. Invordering ten laste van een erfgenaam blijft achterwege
als voor een belastingaanslag ten name van een overledene niet meer
tegen de gezamenlijke erfgenamen kan worden opgetreden, blijft
invordering ten laste van een erfgenaam van wie minder dan € 23,-moet
worden ingevorderd achterwege, tenzij het de hoofdsom van de aanslag
Er kan ook aanleiding bestaan een gering restbedrag op tactische gronden
Artikel 48a Aansprakelijkheid van derden voor uitbetaalde bedragen
inkomstenbelasting of omzetbelasting
Deze bepaling is niet van toepassing voor Belastingsamenwerking Sabewa
Artikel 49 Formele bepalingen voor aansprakelijkstelling
Artikel 49 van de wet regelt de formele bepalingen voor
aansprakelijkstellingen. Het geeft aan op welke wijze een materiële
aansprakelijkheid wordt omgezet in een formele aansprakelijkstelling. De
bepalingen gelden niet alleen voor de in de wet opgenomen
aansprakelijkheidsregels, maar gelden ook voor de aansprakelijkheid in
enige andere wettelijke regeling, bijvoorbeeld in het Burgerlijk Wetboek en
De aansprakelijkstelling vindt plaats bij voor bezwaar vatbare beschikking,
en wel afzonderlijk voor ieder die aansprakelijk wordt gesteld.
In aansluiting op artikel 49 van de wet beschrijft dit artikel het beleid over:
-aansprakelijkstelling voor bestuurlijke boete;
-aansprakelijkstelling voor invorderingsrente;
-aansprakelijkstelling -in gebreke zijn;
-informatieverstrekking in beschikking aansprakelijkstelling keten-en
-informatieverstrekking aan aansprakelijkgestelden;
-eerst uitwinning belastingschuldige;
-volgorde van aansprakelijk stellen;
-bezwaar en uitstel van betaling;
49.1. Aansprakelijkstelling voor bestuurlijke boete
De ontvanger kan de beschikking aansprakelijkstelling voor de bestuurlijke
boete opnemen in dezelfde brief waarbij hij ook de beschikking voor de
aansprakelijkstelling voor de belastingschuld bekendmaakt. De ontvanger
moet dan in de beschikking de gronden vermelden waarop de
aansprakelijkstelling voor de boete berust.
Als geen gebruik wordt gemaakt van de gelegenheid om de gronden,
waarop het voornemen tot een aansprakelijkstelling voor de vergrijpboete
berust, te betwisten of de ontvanger is van oordeel dat de betwisting van de
aansprakelijke ongegrond is, dan zal hij de derde daarvan op de hoogte
stellen en overgaan tot aansprakelijkstelling voor de bestuurlijke boete op
de voet van artikel 49, eerste lid, van de wet.
49.2. Aansprakelijkstelling voor invorderingsrente
Als aan de aansprakelijkgestelde invorderingsrente in rekening moet worden
gebracht, dan wordt de rente berekend over het bedrag waarvoor hij
Voor zover in het bedrag van de aansprakelijkstellingsbeschikking tevens
een bedrag aan invorderingsrente is opgenomen, wordt over dat bedrag
geen rente in rekening gebracht.
49.3. De aansprakelijkstelling -in gebreke zijn
De belastingschuldige is in gebreke als de betaling van zijn belastingschuld
niet heeft plaatsgevonden binnen de betalingstermijn die voor de
49.3.2. In gebreke zijn en versnelde invordering
De belastingschuldige wordt ook geacht in gebreke te zijn als de
belastingaanslag op grond van artikel 10 van de wet terstond invorderbaar
49.3.3. In gebreke zijn en een beschikking ‘geen verdere
Als de ontvanger aan de belastingschuldige een beschikking heeft gestuurd
waarin hij toezegt geen verdere invorderingsmaatregelen tegen de
belastingschuldige meer te nemen, kan een derde voor de desbetreffende
belastingschuld niettemin aansprakelijk worden gesteld, mits die
mogelijkheid uitdrukkelijk in de beschikking is vermeld.
49.4. Informatieverstrekking in beschikking
aansprakelijkstelling keten-en inlenersaansprakelijkheid
N.v.t. voor de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
49.5. Informatieverstrekking aan aansprakelijkgestelden
Op grond van het bepaalde in artikel 49, zesde lid, van de wet moet de
ontvanger de aansprakelijk gestelde desgevraagd op de hoogte stellen van
de gegevens over de belasting waarvoor hij aansprakelijk is gesteld.
Tot de gegevens die op grond van genoemde bepaling moeten worden
verstrekt, behoren in elk geval de stukken die op de zaak betrekking hebben
als bedoeld in de artikelen 7:4 en 8:42 Awb. Hieronder worden verstaan alle
stukken die bij het nemen van het besluit een rol hebben gespeeld. Naast
de gegevens die zijn vastgelegd in de genoemde stukken moeten
desgevraagd ook andere gegevens worden verstrekt, mits die gegevens
redelijkerwijs van belang kunnen worden geacht voor het maken van
bezwaar of het instellen van beroep.
De gegevens worden -na een daartoe strekkend verzoek van de
aansprakelijk gestelde -vooruitlopend op het indienen van een
bezwaarschrift of op het instellen van beroep verstrekt.
Hoewel artikel 49, zesde lid, van de wet betrekking heeft op de gegevens
over de belasting, is goedgekeurd dat de gegevensverstrekking zich daartoe
niet beperkt, maar mede betrekking heeft op (alle) andere aspecten van de
aansprakelijkheidsbeslissing. Voorwaarde is wel dat deze gegevens hetzij
gerekend kunnen worden tot de stukken die op de zaak betrekking hebben
als hiervoor genoemd, hetzij redelijkerwijs van belang kunnen worden
geacht voor het maken van bezwaar tegen de
aansprakelijkheidsbeschikking of het instellen van beroep tegen daarop
49.6. Aansprakelijkheid: eerst uitwinning belastingschuldige
De ontvanger zal zich in beginsel eerst verhalen op vermogensbestanddelen
van de belastingschuldige voordat hij overgaat tot uitwinning van de
vermogensbestanddelen van de aansprakelijk gestelde, tenzij zich een situatie
voordoet als bedoeld in artikel 14.1.4 van de leidraad.
49.7. Volgorde van aansprakelijk stellen
Als de ontvanger een derde aansprakelijk kan stellen op grond van meer
dan één fiscale of civielrechtelijke aansprakelijkheidsbepaling, dan hoeft hij
daarbij geen volgorde in acht te nemen. Hetzelfde geldt als de ontvanger
verscheidene derden op grond van dezelfde dan wel op grond van
verschillende aansprakelijkheidsbepalingen aansprakelijk kan stellen.
Dit geldt niet in de gevallen waarvoor in de wet of deze leidraad anders is
49.8. Bezwaar, beroep, hoger beroep en beroep in cassatie tegen de beschikking aansprakelijkstelling
49.8.1. Bezwaar en uitstel van betaling
Een bezwaarschrift tegen de beschikking aansprakelijkstelling wordt tevens
aangemerkt als een verzoek om uitstel van betaling.
49.8.2. Beslissing op het bezwaarschrift
De afdoening van bezwaarschriften tegen aansprakelijkstellingen wordt in
beginsel binnen de termijnen van de Algemene wet bestuursrecht (artikel
7:10 Awb) afgehandeld. Artikel 49, derde lid, van de wet geeft de ontvanger
formeel een beslistermijn van één jaar met de mogelijkheid deze termijn met
schriftelijke toestemming van het dagelijks bestuur -met maximaal één
Van deze mogelijkheid maakt de ontvanger alleen in uitzonderingsgevallen
gebruik. Denk hierbij aan de situatie waarin de belanghebbende weigert
mee te werken aan een voortvarende afhandeling van het bezwaarschrift.
49.9.1. Bij civiele procedure geen invordering of verrekening
Tijdens de civiele procedure volgend op een betwisting op grond van het tot
1 december 2002 geldende recht vinden geen invorderingsmaatregelen
plaats. Bij vrees voor onverhaalbaarheid kunnen wel conservatoire
Eveneens vindt tijdens de civiele procedure geen verrekening plaats van uit
te betalen bedragen ten name van de aansprakelijk gestelde met een
aansprakelijkheidsschuld. Bij vrees voor onverhaalbaarheid kan
conservatoir beslag worden gelegd op het uit te betalen bedrag.
De ontvanger wijzigt zijn eis als in de fiscale procedure die de
belastingschuldige voert een onherroepelijke uitspraak is gedaan met
betrekking tot de hoogte van de belastingaanslag die leidt tot aanpassing
van het bedrag van de aansprakelijkheidsschuld, en artikel 50, zesde lid,
Artikel 51 Conservatoir beslag bij aansprakelijkheid
De versnelde invordering op grond van de artikelen 10 en 15 van de wet is
niet van toepassing op een aansprakelijk gestelde. Wel heeft de ontvanger
de mogelijkheid conservatoir beslag te leggen op grond van artikel 51 van
de wet met toepassing van de regels van het Wetboek van Burgerlijke
In aansluiting op artikel 51 van de wet beschrijft dit artikel het beleid over
conservatoir beslag en uitstel in verband met bezwaar.
51.1. Conservatoir beslag en uitstel in verband met bezwaar
Als er conservatoir beslag ligt en de aansprakelijk gestelde verzoekt om
uitstel van betaling in verband met een bezwaar tegen de beschikking, dan
verleent de ontvanger alleen uitstel van betaling als er zekerheid wordt
Artikel 52 Betalingstermijn beschikking aansprakelijkstelling
Op grond van artikel 52, eerste lid, van de wet heeft de
aansprakelijk gestelde een betalingstermijn van twee maanden na
dagtekening van de beschikking van de aansprakelijkstelling.
Als na het verstrijken van deze termijn geen betaling heeft plaatsgevonden
en geen bezwaarschrift tegen de beschikking is ingediend, is het in de
beschikking vermelde bedrag invorderbaar.
In aansluiting op artikel 52 van de wet beschrijft dit artikel het beleid over
vermindering van de belastingaanslag.
52.1. Vermindering van de belastingaanslag en aansprakelijkstelling
Als de inspecteur de aanslag vermindert, past de ontvanger het bedrag van
de aansprakelijkstellingsbeschikking aan voor zover dat voortvloeit uit de
vermindering en deelt dat mee aan de aansprakelijk gestelde.
Artikel 53 Aansprakelijkheid: verhaalsrechten en kwijtschelding
De ontvanger heeft op grond van het bepaalde in artikel 53 recht om ook de
regels voor de verrekening (artikel 24 van de wet met uitzondering van het
derde lid) toe te passen voor een aansprakelijk gestelde. Dit leidt ertoe dat
een openstaande aansprakelijkheidsschuld kan worden verrekend met een
aan de aansprakelijk gestelde uit te betalen bedrag.
Als de aansprakelijk gestelde niet in staat is -anders dan met buitengewoon
bezwaar -de belastingschuld waarvoor hij aansprakelijk is gesteld geheel of
gedeeltelijk te voldoen, dan kan aan hem op verzoek ontslag van
betalingsverplichting worden verleend.
In aansluiting op artikel 53 van de wet beschrijft dit artikel het beleid over
geen zelfstandige verjaring van de aansprakelijkheidsschuld.
53.1. Geen zelfstandige verjaring van de aansprakelijkheidsschuld
Een aansprakelijkheidsschuld (beschikking ex artikel 49 van de wet) is niet
voor zelfstandige verjaring vatbaar. Door verjaring van de belastingaanslag
waarvoor aansprakelijk is gesteld, eindigt ook het recht van
dwanginvordering en verrekening van de aansprakelijkheidsvordering.
Artikel 54 Mededeling aan de aansprakelijk gestelde
Artikel 54 van de wet regelt de uitbetaling van een teruggaaf aan de
Aansprakelijk gestelde die het gevolg is van een vermindering van de
belastingaanslag waarvoor hij aansprakelijk is gesteld.
In aansluiting op artikel 54 van de wet beschrijft dit artikel het beleid over
geen zelfstandige verjaring van de aansprakelijkheidsschuld.
54.1. Betaling teruggaaf aanhouden bij aansprakelijkstelling
De ontvanger houdt de betaling van de teruggaaf -als bedoeld in artikel 54,
eerste lid, van de wet -aan gedurende vier weken na de dagtekening van
de schriftelijke mededeling aan de belastingschuldige.
In deze periode kan de belastingschuldige -als de derde zich al voor de
aansprakelijkheidsschuld op hem heeft verhaald -derdenbeslag leggen
onder de ontvanger op het bedrag van de teruggaaf. In de
derdenbeslagprocedure zal worden uitgemaakt aan wie de ontvanger het
bedrag van de teruggaaf moet betalen.
Er zijn in deze leidraad op de artikelen 55 tot en met 57 van de wet geen
Artikel 58 Informatieverplichtingen van de belastingschuldige of de aansprakelijk gestelde
Artikel 58 van de wet regelt de verplichting voor de belastingschuldige en de
Aansprakelijk gestelde tot het verstrekken van gegevens en inlichtingen en
het ter beschikking stellen van gegevensdragers die voor de invordering van
de 'eigen' belastingschulden van belang zijn.
Verder regelt artikel 58 van de wet de identificatieverplichting tegenover de
Onder de gegevens die voor de invordering van de 'eigen'
belastingschulden van de belastingschuldige van belang zijn, vallen ook de
gegevens die de ontvanger nodig heeft om te beoordelen of hij mogelijk
derden aansprakelijk kan stellen.
In aansluiting op artikel 58 van de wet beschrijft dit artikel het beleid over:
-invorderingsonderzoek tijdens een gerechtelijke procedure;
-gegevens voor invordering ‘eigen’ belastingschulden.
58.1. Geen invorderingsonderzoek tijdens een gerechtelijke procedure
Het is de ontvanger niet toegestaan een invorderingsonderzoek te doen
instellen, nadat de rechter de ontvanger in de gelegenheid heeft gesteld
bewijs te leveren voor in een procedure aangevoerde stellingen, indien en
voor zover dat onderzoek wordt ingesteld om gegevens te verwerven om dat
58.2 Gegevens voor invordering van ‘eigen’ belastingschulden
Onder gegevens die voor de invordering van de ‘eigen’ belastingschulden
van de belastingschuldige van belang zijn, vallen ook de gegevens die de
ontvanger nodig heeft om te beoordelen of hij mogelijk derden aansprakelijk
Artikel 58.3. Invorderingsonderzoek tijdens faillissement
Artikel 59 Informatieverplichting: gegevensdragers bij een derde
Artikel 60 Formele bepalingen voor de informatieverplichtingen
Artikel 60 van de wet regelt de formele bepalingen voor de
In aansluiting op artikel 60 van de wet beschrijft dit artikel het beleid over:
-het stellen van een redelijke termijn voor verstrekken van informatie;
-de kwaliteit van de gegevens en wijze van verstrekking of beschikbaar stellen.
60.1. Redelijke termijn voor verstrekken van informatie
De ontvanger stelt een redelijke termijn voor het verstrekken van de
gegevens en inlichtingen of het ter beschikking stellen van de
Als de ontvanger belang heeft bij een spoedige verstrekking of
beschikbaarstelling kan deze termijn ook terstond zijn.
60.2. Kwaliteit van de gegevens en wijze van verstrekking of
Als de opgevraagde gegevens niet duidelijk, stellig en zonder voorbehoud
worden verstrekt, herhaalt de ontvanger zijn verzoek en vordert hij op basis
van artikel 60, eerste lid, van de wet correcte en concrete gegevens.
Als de gegevens ook na herhaald verzoek niet voldoen aan de gestelde
eisen, beoordeelt de ontvanger of hij een civiele procedure begint of de
strafsancties van Hoofdstuk VIII van de wet toepast.
Gegevensverstrekking vindt in beginsel uitsluitend schriftelijk plaats. In
uitzonderingssituaties kan de ontvanger toestaan dat de gegevens
mondeling worden verstrekt. In verband met de bewijsvoering zorgt de
Artikel 61 Geen geheimhoudingsplicht bij de informatieverplichtingen
Artikel 61 van de wet bepaalt voor de in de artikelen 58, 59 en 60 van de
wet opgenomen verplichtingen dat niemand zich op geheimhouding kan
beroepen, zelfs niet als die geheimhoudingsverplichting bij wettelijk
voorschrift zou zijn opgelegd.
In aansluiting op artikel 61 van de wet beschrijft dit artikel het beleid over
niet van de administratie gescheiden (beroeps-)vertrouwelijke gegevens.
61.1. Niet van de administratie gescheiden (beroeps-) vertrouwelijke gegevens
De ontvanger heeft alleen belang bij die gegevens en inlichtingen en
gegevensdragers die hem inzicht verschaffen in de financiële positie van de
Doorgaans zijn de beroepsvertrouwelijke gegevens en de financiële
gegevens gescheiden. Als het onvermijdelijk is dat de ontvanger
privacygegevens onder ogen krijgt, vormt dit geen grond om de verstrekking
van gegevens of de beschikbaarstelling van gegevensdragers te weigeren.
De ontvanger is op grond van artikel 67, eerste lid, van de wet gehouden tot
Artikel 62 Informatieverplichtingen van de administratieplichtige
N.v.t. voor de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
Er zijn in deze leidraad op artikel 62a van de wet geen beleidsregels gemaakt.
Artikelen 63b en 63c Bestuurlijke boeten
63b. In aansluiting op artikel 63b van de wet beschrijft dit artikel het beleid
-betalingsverzuim bij aanslagbelastingen:
-verplichting toe te laten dat kopieën e.d. worden gemaakt.
63b.1. Algemene uitgangspunten
Bij het opleggen van bestuurlijke verzuimboeten op grond van hoofdstuk VIIA
van de wet zijn, naast de bepalingen van de AWR die in artikel 63b van de wet
worden genoemd, de voorschriften van titel 5.1 en titel 5.4 van de Awb van
toepassing. Ook zijn de algemene bepalingen van de Beleidsregels bestuurlijke
boeten van toepassing, voor zover deze een invulling geven aan het geldende
63b.2. Betalingsverzuim bij aanslagbelastingen
Voor het opleggen van de boete wordt een systematiek gehanteerd waarbij de
boete wordt gerelateerd aan de hoogte van de niet, gedeeltelijk niet of niet
binnen de termijn betaalde belasting.
Ter zake van een verzuim als bedoeld in artikel 63b, eerste lid van de wet kan
de ontvanger een boete opleggen van 5 procent van de niet, gedeeltelijk niet
of niet binnen de termijn betaalde belasting tot het wettelijk maximum van
die bepaling. De boete wordt minimaal gesteld op € 50,00. In afwijking hiervan
kan de ontvanger in uitzonderlijke gevallen een boete tot het in artikel 63b,
eerste lid van de wet genoemde maximum opleggen, zonder rekening te houden
met de genoemde 5 procent. De opgelegde verzuimboete wordt niet verlaagd
bij latere wijziging van het bedrag waarover die boete is berekend.
Als een aanslag in meerdere termijnen betaald mag worden, kunnen er met
betrekking tot die aanslag ook meerdere verzuimen als bedoeld in artikel 63b,
eerste lid, van de wet voorkomen. Als er meerdere dergelijke verzuimen zijn,
zijn er even zoveel beboetbare feiten. Bij de bepaling van de hoogte van de boete
vanwege een verzuim, houdt de ontvanger alleen rekening met de belasting die
betrekking heeft op de desbetreffende betalingstermijn.
De beschikking waarbij de verzuimboete wordt opgelegd kan, maar behoeft niet
gelijktijdig met een eventuele (ambtshalve) beslissing te worden genomen.
63b.3. Verplichting tot te laten dat kopieën e.d. worden gemaakt
Ter zake van het verzuim als bedoeld in artikel 63b, tweede lid, van de wet kan
de ontvanger een verzuimboete opleggen van 50 procent van het in dat artikel
genoemde wettelijk maximum. In afwijking hiervan kan in uitzonderlijke gevallen
een boete tot het in artikel 63b, tweede lid, van de wet genoemde maximum
De boete wordt opgelegd aan degene die niet aan zijn verplichting voldoet. Dit
kan een ander zijn dan de belastingschuldige.
De beschikking waarbij de verzuimboete wordt opgelegd kan, maar behoeft niet
gelijktijdig met een eventuele (ambtshalve) beslissing te worden genomen.
63c. Wijziging maximale hoogte verzuimboete
Er zijn in deze leidraad op artikel 63c van de wet geen beleidsregels gemaakt.
Artikel 64 Niet nakomen informatieverplichting: strafmaat voor misdrijf
Er zijn in deze leidraad op artikel 64 van de wet geen beleidsregels gemaakt.
Artikel 65 Opzettelijk niet nakomen informatieverplichting: zwaardere strafmaat
Bij het niet of niet correct nakomen van een verplichting tot het verstrekken
van gegevens of het ter beschikking stellen van gegevensdragers, kan sprake
In artikel 65, eerste en tweede lid, van de wet wordt de strafmaat voor dit
strafbare feit gegeven. De beide straffen die in die leden zijn genoemd, kunnen
cumulatief worden toegepast. Artikel 65a van de wet merkt dit strafbare feit aan als
Het derde lid van artikel 65 van de wet bevat de zogenaamde
'inkeerregeling': het recht op strafvervolging vervalt als een persoon tijdig tot
inkeer komt en alsnog zorgt voor een juiste en volledige verstrekking van
In aansluiting op artikel 65 van de wet beschrijft dit artikel het beleid over de
reikwijdte opzetcriterium bij een misdrijf.
65.1. Reikwijdte opzetcriterium bij misdrijf
De vereiste opzet voor de toepassing van artikel 65, eerste en tweede lid,
van de wet behoeft zich niet uit te strekken tot het feit dat te weinig
Artikel 67 Geheimhoudingsplicht
Artikel 67 van de wet regelt de geheimhoudingsplicht. In het tweede lid van
dat artikel is bepaald dat de geheimhoudingsplicht niet geldt als:
-bekendmaking verplicht is volgens een wettelijk voorschrift;
-sprake is van structurele gegevensverstrekking aan bestuursorganen
die bij ministeriële regeling zijn aangewezen;
-de bekendmaking plaatsvindt aan de belastingschuldige zelf voor zover
deze gegevens door of namens hem zijn verstrekt.
Daarnaast kan de minister van Financiën op grond van het derde lid
ontheffing van de geheimhoudingsplicht verlenen.
In aansluiting op artikel 67 van de wet beschrijft dit artikel het beleid over:
-bekendmaking gegevens op verzoek van de belastingschuldige zelf;
-informatieverstrekking aan gerechtsdeurwaarder over periodieke betalingen.
67.1. Bekendmaking aan de belastingschuldige
De geheimhoudingsplicht geldt niet voor de bekendmaking van gegevens
aan degene op wie zij betrekking hebben (de belastingschuldige) voor zover
deze gegevens door of namens hem zijn verstrekt. Ook het verstrekken van
informatie over belastingschulden aan de belastingschuldige zelf valt niet
onder de geheimhoudingsplicht. Onder belastingschuldige moet hier mede
worden verstaan: diens vertegenwoordiger, curator, bewindvoerder of
67.2 Bekendmaking aan derden in het belang van de invordering
De geheimhoudingsplicht geldt niet voor zover de bekendmaking van
gegevens noodzakelijk is voor de uitvoering van de Invorderingswet 1990.
Dat laatste moet ruim worden opgevat. Als bekendmaking van belang is
voor de invordering van de verschuldigde belasting (aanslag) of een
aansprakelijkheidsvordering (beschikking), kan de bekendmaking (aan
derden) plaatsvinden zonder dat daarmee de geheimhoudingsplicht wordt
67.3. Informatieverstrekking aan gerechtsdeurwaarder over
Desgevraagd is de ontvanger op grond van artikel 475g, derde lid Rv
verplicht aan de gerechtsdeurwaarder die gerechtigd is beslag te leggen
tegen een schuldenaar, schriftelijk informatie te verstrekken over periodieke
betalingen die hij aan die schuldenaar verricht of gaat verrichten op grond
van een verleende voorlopige teruggaafbeschikking.
Deze informatieplicht behelst uitsluitend gegevens met betrekking tot:
-de vraag of een voorlopige teruggaaf is verleend;
-de termijn en de omvang van de betalingen van een voorlopige
teruggaaf, onder vermelding van het bedrag van een eventuele
-de vraag of op de voorlopige teruggaaf in kwestie beslag is gelegd en,
zo ja, door welke gerechtsdeurwaarder beslag is gelegd en in wiens
Het verstrekken van andere informatie dan hiervoor genoemd, is in strijd
met de geheimhoudingsplicht van artikel 67 van de wet. Aan het enkele feit
dat de gerechtsdeurwaarder een verzoek doet op grond van artikel 475g,
derde lid Rv mag de ontvanger het vertrouwen ontlenen dat er een
gerechtigdheid bestaat tot het leggen van beslag tegen de schuldenaar in
Artikel 73 Insolventieprocedures
In dit artikel is het volgende beleid over insolventieprocedures opgenomen:
-de algemene uitgangspunten insolventieprocedures;
-insolventieprocedure en wettelijke schuldsanering;
-insolventieprocedure en surséance;
-insolventieprocedure en faillissement;
-insolventieprocedure en minnelijke schuldsanering;
-insolventieprocedures en akkoorden.
73.1. Algemene uitgangspunten insolventieprocedures
73.1.1. Aanmelden belastingschulden in WSNP of faillissement
Uiterlijk veertien dagen vóór de verificatievergadering meldt de ontvanger
zijn vorderingen ter verificatie aan bij de bewindvoerder. Daarbij wordt er
van uitgegaan dat belastingschulden die naar tijdvak worden geheven,
geacht worden van dag tot dag te ontstaan.
De ontvanger meldt ook conserverende belastingschulden ter verificatie aan
Voor het indienen van vorderingen in het faillissement wordt verwezen naar
artikel 19.2 van deze leidraad. De ontvanger maakt ook voor rechten bij
invoer gebruik van deze vordering.
73.1.2. Invorderingsmaatregelen tijdens de toepassing van WSNP of
Het uitbrengen van aansprakelijkstellingen voor belastingaanslagen tijdens
zowel het faillissement als tijdens de wettelijke schuldsaneringsregeling is
De ontvanger ziet er op toe dat de boedelschulden tijdig door de curator
worden voldaan. Als belastingschulden die als boedelschulden kunnen
worden aangemerkt, ten onrechte niet worden voldaan, wendt de ontvanger
zich in beginsel eerst tot de curator teneinde informatie te verkrijgen over de
toestand van de boedel en zo mogelijk langs minnelijke weg alsnog
voldoening te bewerkstelligen. Als dit niet leidt tot een bevredigende
oplossing wendt de ontvanger zich met zijn grieven tot de rechtercommissaris.
In het uiterste geval kan de ontvanger rechtstreeks verhaal
Het voorgaande is ook van toepassing bij een wettelijke schuldsaneringsregeling.
Bij de invordering van boedelschulden kan de ontvanger tijdens de
wettelijke schuldsaneringsregeling niet het faillissement van de schuldenaar
Belastingschulden ontstaan gedurende een surséance zijn boedelschulden
in het faillissement (zie artikel 19.2.2 van deze leidraad).
Als de curator een gerechtelijke procedure (niet zijnde de
bestuurdersaansprakelijkheidsprocedure) moet aanspannen om een bate
voor de boedel te kunnen realiseren, en de aanwezige baten van de boedel
niet toereikend zijn om de proceskosten te voldoen, kan de curator bij de
ontvanger een gemotiveerd verzoek indienen om garantstelling voor het
bedrag dat niet uit de boedel kan worden voldaan.
Bij de beoordeling van het verzoek neemt de ontvanger als uitgangspunt
-de boedel bij de actie van de curator moet zijn gebaat;
-de ontvanger (een deel van) de in het faillissement ingediende vordering
Daarnaast stelt de ontvanger de eis dat de schuldeisers -die bij een
verdeling van de activa eveneens zullen profiteren van de vermoedelijke
opbrengst van de procedure -bereid zijn om naar evenredigheid mee garant
te staan voor de proceskosten. Dit geldt ook voor boedelschuldeisers. Als
een bewindvoerder in de wettelijke schuldsaneringsregeling de ontvanger
een verzoek om garantstelling doet, treedt de ontvanger in overleg met het
73.1.5. Belangenbehartiging door de bewindvoerder of de curator
N.v.t. voor de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
73.1.6. Bodemvoorrecht in faillissement en in de WSNP
N.v.t. voor de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
73.1.7. Bodemrecht en insolventie van de derde-eigenaar
N.v.t. voor de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
73.1.8. Uitstel in relatie tot faillissement en WSNP
Voor uitstel van betaling in relatie tot faillissement en WSNP wordt
verwezen naar artikel 25.1.4 en artikel 25.4.4 en naar artikel 74
(uitstelfaciliteiten) van deze leidraad.
73.1.9. Kwijtschelding in relatie tot faillissement en WSNP
Zie voor kwijtschelding in relatie tot faillissement en WSNP artikel 26.2.9
73.1.10. Ketenaansprakelijkheid en
bestuurdersaansprakelijkheid in relatie tot faillissement en WSNP
N.v.t. voor de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
73.1.11. Toeslagenschuld in relatie tot WSNP en faillissement
Zie voor toeslagenschuld in relatie met WSNP en/of faillissement artikel
73.1.12. Verplichtingensignaal in relatie tot WSNP en faillissement
Zie voor verplichtingensignaal in relatie tot WSNP en faillissement artikel
77.3 en 77.5 van deze leidraad.
73.2. Insolventieprocedure en Wettelijke schuldsanering
73.2.1. Kwijtschelding tijdens WSNP
Voor de situatie dat een belastingschuldige, ten aanzien van wie de
schuldsaneringsregeling natuurlijke personen van toepassing is verklaard,
verzoekt om kwijtschelding van nadien opgekomen belastingschulden die
niet zijn aan te merken als boedelschuld, wordt verwezen naar artikel
73.2.2. Na de toepassing van de WSNP
Belastingvorderingen waarop de wettelijke schuldsaneringsregeling van
toepassing is en voor zover die na de beëindiging op grond van artikel 356,
tweede lid FW onvoldaan zijn gebleven, zijn aan te merken als natuurlijke
verbintenissen ongeacht of de vorderingen door de ontvanger bij de
bewindvoerder zijn aangemeld. Met betrekking tot te betalen
belastingaanslagen die betrekking hebben op de periode waarin de
wettelijke schuldsaneringsregeling van toepassing was en die zijn
vastgesteld na beëindiging (met schone lei) van die regeling, zal de
ontvanger in beginsel afzien van invordering. Daarbij geldt dat aannemelijk
-de bewindvoerder de aan de betreffende aanslag voorafgaande
voorlopige aanslagen / teruggaven dan wel het ontbreken daarvan
voldoende op juistheid heeft getoetst; en
-over de resultaten van die toetsing in voorkomend geval tijdig contact
heeft opgenomen met de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
Belastingteruggaven die zijn vastgesteld nadat de toepassing van de
wettelijke schuldsaneringsregeling is geëindigd en die betrekking hebben op
een periode vóór de uitspraak van de toepassing van de wettelijke
schuldsaneringsregeling kan de ontvanger verrekenen met de vorderingen
die tot een natuurlijke verbintenis zijn getransformeerd. Met betrekking tot
belastingteruggaven die betrekking hebben op de periode voor de
beëindiging (met schone lei) van de wettelijke schuldsaneringsregeling en
die wordt vastgesteld na beëindiging van die regeling, geldt het volgende.
Teruggaven (na mogelijke verrekening met openstaande schulden) van
minder dan € 500,-worden uitbetaald aan de belastingschuldige zelf. Indien
de belastingteruggave (na mogelijke verrekening met openstaande
schulden) € 500,-of meer bedraagt, zal de ontvanger contact opnemen met
de gewezen bewindvoerder om met hem te overleggen of de vereffening
Ook na beëindiging van de wettelijke schuldsaneringsregeling kan de
ontvanger derden nog aansprakelijk stellen voor niet-betaalde
belastingaanslagen die als natuurlijke verbintenissen moeten worden
Reeds in gang gezette aansprakelijkheidsprocedures kan de ontvanger
73.2.3. De WSNP is beëindigd zonder schone lei of de schone lei is
De WSNP kan ook eindigen zonder schone lei (artikel 358, tweede lid, Fw)
en de reeds verstrekte schone lei kan worden ingetrokken (artikel 358a,
eerste lid, Fw). In die situaties kan de ontvanger de invordering hervatten.
73.2.4. De WSNP is tussentijds beëindigd
Als een schuldsaneringsregeling tussentijds wordt beëindigd in de zin van
artikel 350, vijfde lid, Fw, blijft omzetting in faillissement achterwege als er
geen baten beschikbaar zijn. In die situatie geldt het invorderingsbeleid voor
natuurlijke personen bij opheffing van een faillissement wegens gebrek aan
73.3. Insolventieprocedure en surséance
Voor uitstel van betaling in relatie tot surséance wordt verwezen naar artikel
25.1.4 en 25.4.4 van deze leidraad.
73.3.2. Ketenaansprakelijkheid en bestuurdersaansprakelijkheid in
N.v.t. voor de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
73.4. Insolventieprocedure en faillissement
73.4.1. Faillissementsaanvraag: algemeen
De belastingaanslag(en) waarvoor de ontvanger het faillissement aanvraagt,
moet(en) onherroepelijk vaststaan of in redelijkheid materieel verschuldigd
worden geacht. Een faillissementsaanvraag blijft achterwege als de
belastingschuldige aantoont dat de betalingsonmacht van korte duur is.
Voor een voorlopige aanslag vraagt de ontvanger slechts een faillissement
-die aanslag is gevolgd door een definitieve aanslag; of
-naast de voorlopige aanslag ook andere aanslagen onbetaald zijn
73.4.2. Ontbinding van rechtspersonen in plaats van
Als sprake is van een rechtspersoon die geen activiteiten meer uitoefent, en
bovendien bekend is dat geen baten aanwezig zijn, dan wordt de voorkeur
gegeven aan het treffen van maatregelen die moeten leiden tot ontbinding
van die rechtspersoon boven het aanvragen van het faillissement van die
73.4.3. Particulieren en faillissement
Het aanvragen van het faillissement van een particulier blijft achterwege als
wordt verwacht dat de ontvanger de eventuele vermogensbestanddelen ook
geheel of nagenoeg geheel zonder faillissement kan uitwinnen, zelfs als
daarbij niet de gehele schuld wordt voldaan.
Particulieren zijn in dit verband natuurlijke personen die niet een
onderneming drijven of zelfstandig een beroep uitoefenen en waarvan niet
aannemelijk is dat zij van plan zijn dit te doen.
Voor zover de openstaande belastingschulden het gevolg zijn van
bedrijfsvoering of uitoefening van een zelfstandig beroep, worden natuurlijke
personen die hun bedrijf of zelfstandige beroepsuitoefening hebben
gestaakt in dit verband niet beschouwd als particulieren.
73.4.4. Saneringsaanbod en faillissementsaanvraag
Als de belastingschuldige -voordat de faillissementsaanvraag in
behandeling is genomen -een verzoek om kwijtschelding doet, dan wel een
buitengerechtelijk akkoord aanbiedt (een en ander in de zin van artikel 73.6
van deze leidraad), dan zal de ontvanger de faillissementsaanvraag
aanhouden dan wel intrekken om het verzoek dan wel het aanbod aan een
Hiervan wordt afgeweken als op voorhand duidelijk is dat het verzoek dan
wel het aanbod louter is gedaan om de behandeling van de
faillissementsaanvraag te traineren. Er wordt ook van afgeweken als het
aanbod onvoldoende past binnen het door de fiscus gehanteerde
kwijtscheldingsbeleid respectievelijk het in het kwijtscheldingsbeleid
opgenomen saneringsbeleid, en/of gebaseerd is op een onjuiste voorstelling
van zaken. In deze gevallen wijst de ontvanger het verzoek dan wel het
aanbod bij beschikking gemotiveerd af, zonder de faillissementsaanvraag in
73.4.5. Verzoek om uitstel van betaling vóór behandeling
faillissementsaanvraag door rechter
Als de belastingschuldige een verzoek om uitstel van betaling doet, voordat
de rechtbank de faillissementsaanvraag in behandeling heeft genomen, dan
zal de ontvanger de faillissementsaanvraag aanhouden dan wel intrekken
om het verzoek aan een nader oordeel te onderwerpen.
De ontvanger doet dit niet als duidelijk is dat het verzoek louter is gedaan
om de behandeling van de faillissementsaanvraag te traineren, of als het
verzoek onvoldoende past binnen het door de Belastingsamenwerking
Sabewa Zeeland gehanteerde uitstelbeleid, en/of gebaseerd is op een
onjuiste voorstelling van zaken. In deze gevallen wijst de ontvanger het
verzoek bij beschikking gemotiveerd af, zonder de faillissementsaanvraag in
73.4.6. Toestemming voor faillissementsaanvraag
De ontvanger moet voor iedere faillissementsaanvraag schriftelijk
toestemming van het dagelijks bestuur hebben.
73.4.8. Verlenen van steunvordering en faillissementsaanvraag
Voor het verstrekken van de gegevens van de belastingschuldige geldt niet
hetgeen in artikel 73.4.1 tot en met 73.4.6 is vermeld met betrekking tot een
faillissementsaanvraag door de ontvanger.
Wel is voor het verstrekken van de gegevens toestemming van het dagelijks
bestuur vereist, als het een belastingschuldige betreft die een bedrijf voert
of zelfstandig een beroep uitoefent waaraan in totaal meer dan vijftig
werknemers zijn verbonden. De gegevens worden uitsluitend schriftelijk
Als de ontvanger zelf het initiatief neemt om een andere schuldeiser van de
belastingschuldige te benaderen met het verzoek het faillissement van de
belastingschuldige aan te vragen met gebruikmaking van de belastingschuld
als steunvordering, dan geldt wel hetgeen is vermeld in artikel 73.4.1,
73.4.3 en 73.4.6 van deze leidraad. In dat geval is dus ook toestemming van
het dagelijks bestuur vereist.
73.4.9. Verzet tegen faillietverklaring
Als de ontvanger gebruik wil maken van de mogelijkheid tot verzet tegen de
faillietverklaring als bedoeld in artikel 10 FW heeft hij hiervoor toestemming
van het dagelijks bestuur nodig.
73.4.10. Beroep op regresrecht in faillissement
In het faillissement van een belastingschuldige kan een schuldenaar van de
belastingschuldige – als deze schuldenaar door de ontvanger aansprakelijk
kan worden gesteld op grond van artikel 34, 35, 35a of 35b van de wet –
zich beroepen op een voorwaardelijke regresrecht. Door dit beroep kan de
Het beroep op het regresrecht vervalt als zeker is dat de ontvanger de
schuldenaar van de belastingschuldige niet aansprakelijk stelt. In een dergelijke
situatie kan (uitsluitend) de curator zich tot de ontvanger wenden met het verzoek
om een besluit te nemen over het wel of niet aansprakelijk stellen van de
schuldenaar van de belastingschuldige. De ontvanger moet het belang van de
curator en de door deze vertegenwoordigde schuldeisers betrekken in de
besluitvorming of hij tot aansprakelijkstelling zal overgaan.
De curator legt aan de ontvanger alle relevante gegevens met betrekking tot de
voorwaardelijke regresvordering over. In ieder geval maakt de curator (ook
kwantitatief) inzichtelijk, hoe groot het belang van de ontvanger is bij afwikkeling
van de boedel mét en zónder inning van de vordering waarvoor een beroep op de
voorwaardelijke regresvordering wordt gedaan.
De ontvanger verzendt de curator binnen tien dagen na ontvangst van de
gegevens een ontvangstbevestiging. Als de ontvanger naar aanleiding van de
verstrekte gegevens nadere informatie wenst, vermeldt hij dat in de
ontvangstbevestiging. Ook geeft hij aan de redelijke termijn waarop de
aanvullende gegevens moeten zijn verstrekt.
De ontvanger betrekt in ieder geval de volgende aspecten bij de mogelijke, door
–Het financiële belang van de ontvanger dat bestaat uit het zo veel
mogelijk innen van openstaande belastingschulden op de voor de
ontvanger minst belastende wijze.
-De beschikbare capaciteit – nu en in de nabije toekomst – voor het doen
van haalbaarheidsonderzoeken en het aansprakelijk stellen door de
–Het belang dat de curator en de schuldeisers hebben bij een zo optimaal
mogelijke incasso van de uitstaande vordering en/of bij een zo spoedig
mogelijke afwikkeling van een faillissement.
-Hoe verhoudt zich de omvang van de vordering van de belastingschuldige
op zijn schuldenaar (lees de aansprakelijke) tot het mogelijke bedrag
waarvoor die schuldenaar in totaliteit aansprakelijk zou kunnen worden
De ontvanger deelt binnen een redelijke termijn gemotiveerd aan de curator één
van de volgende beslissingen mee:
– De ontvanger zal binnen zes maanden overgaan tot een
aansprakelijkstelling van de debiteur van de belastingschuldige.
– De ontvanger zal binnen zes weken overgaan tot een
haalbaarheidsonderzoek van een aansprakelijkstelling.
– Bij een toekomstige aansprakelijkstelling zal een bedrag in mindering
worden gebracht op de aansprakelijkheidsschuld ter grootte van het
bedrag dat met de ontvanger is overeen gekomen en ook daadwerkelijk
door de aansprakelijke schuldenaar van de belastingschuldige is betaald.
– De ontvanger zal de schuldenaar in het geheel niet aansprakelijk stellen
voor de op dat moment bestaande belastingschulden.
73.4.11. Verzending of uitreiking aanslagbiljet bij faillissement
Voor toezending of uitreiking van het aanslagbiljet ingeval van faillissement
wordt verwezen naar artikel 8.1 van deze leidraad.
73.4.12. Opkomen in faillissement
Van de bevoegdheid op grond van artikel 19 van de wet om van de curator
dadelijke voldoening aan de vordering te verlangen wordt verwezen naar
artikel 19.2.3 van deze leidraad.
73.4.13. Volgorde uitwinning bodembeslag in faillissement
N.v.t. voor de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland.
73.4.14. Na de toepassing van het faillissement
De ontvanger maakt in beginsel geen gebruik van de bevoegdheid van
artikel 196 FW, om na de beëindiging van een faillissement het proces-verbaal
van de verificatievergadering voor het onbetaald gebleven bedrag
tegen de schuldenaar te executeren. Als er wel aanleiding tot invordering
bestaat, doet de ontvanger dit zoveel mogelijk bij dwangbevel.
Bij natuurlijke personen hervat de ontvanger slechts in bijzondere
omstandigheden de invordering na beëindiging van het faillissement. Deze
omstandigheden doen zich onder andere voor als de betrokkene binnen vijf
jaar na het faillissement beschikt over een meer dan modaal inkomen of
over vermogensbestanddelen van substantiële waarde.
Als na beëindiging van het faillissement daaruit ontvangen gelden moeten
worden terugbetaald, treedt de ontvanger in verband met artikel 194 FW in
73.4.15. Opening nationale (secundaire) insolventieprocedure
Als de belastingschuldige woont of gevestigd is in een lidstaat van de EU niet
Denemarken -en aldaar in staat van insolventie verkeert terwijl in
Nederland sprake is van een nevenvestiging, kan in Nederland op grond
van de EG-insolventieverordening een zogenoemde territoriale of
secundaire procedure worden geopend.
Onmiddellijk na kennisname van de in het buitenland geopende
hoofdprocedure, beoordeelt de ontvanger of hij baat heeft bij het openen
van een secundaire of territoriale procedure in Nederland. Een secundaire
procedure betreft alleen de liquidatieprocedure -dus niet de surseance van
betaling -en wordt afgewikkeld volgens het in Nederland geldende recht. De
staat van insolventie behoeft daarbij niet te worden aangetoond.
73.4.16. Omzetting faillissement in WSNP
Als omzetting van een faillissement in een wettelijke
schuldsaneringsregeling mogelijk is, toetst de ontvanger -als de
schuldenaar hier uitdrukkelijk om verzoekt -een door de schuldenaar in het
faillissement aangeboden akkoord aan het beleid ingevolge artikel 19a en
73.5. Insolventieprocedure en minnelijke schuldsanering
De ontvanger verleent uitstel van betaling voor een periode van maximaal
a. een schuldregelingsovereenkomst in de zin van de Gedragscode
Schuldregeling van de Vereniging voor schuldhulpverlening en sociaal
bankieren tot stand is gekomen of een overeenkomst tot stand is
gekomen die dezelfde strekking heeft als die gedragscode en waarbij
voor de berekening van de aflossingscapaciteit wordt uitgegaan van de
door Recofa gepubliceerde normen;
b. de schuldhulpverlener aangesloten is bij de Nederlandse Vereniging voor Volkskrediet (NVVK) of de schuldregeling wordt uitgevoerd door
een gemeente in eigen beheer (zie ook artikel 73.5a);
c. de schuldregeling betrekking heeft op natuurlijke personen, niet zijnde
d. redelijkerwijs mag worden aangenomen dat de belastingschuldige afgezien
van de formaliteiten die daarvoor verricht moeten worden -in
aanmerking zou komen voor de wettelijke schuldsaneringsregeling
e. aan het eind van de looptijd van de schuldregelingsovereenkomst een
bedrag zal zijn betaald van ten minste dezelfde omvang als kan worden
verkregen indien er sprake zou zijn van een wettelijke schuldsanering.
Op basis van de voorwaarde onder c is de betreffende regeling ook van
toepassing op een ex-ondernemer, als aannemelijk is dat hij in de toekomst
geen bedrijf of niet zelfstandig een beroep zal uitoefenen.
De ontvanger verleent het uitstel pas als de schuldhulpverlener hem
schriftelijk heeft bericht dat de overeenkomst tot schuldregeling tot stand is
gekomen. Het uitstel vangt aan met ingang van de datum van de
schuldregelingsovereenkomst. Na totstandkoming van een
schuldregelingsovereenkomst onderzoekt de schuldhulpverlener of een
schuldregeling met de schuldeisers tot stand kan worden gebracht. De
schuldhulpverlener rondt dit onderzoek af binnen 120 dagen, gerekend
vanaf de datum van de schuldregelingsovereenkomst. Wanneer de
schuldregeling met de schuldeisers tot stand is gebracht, wordt de
schuldregelingsovereenkomst voortgezet; de schuldhulpverlener stelt de
schuldeisers daarvan schriftelijk op de hoogte. Slaagt de
schuldhulpverlener niet in het tot stand brengen van de schuldregeling,
wordt de schuldregelingsovereenkomst beëindigd.
Deze regeling is ook van toepassing op belastingaanslagen waarvan in
beginsel geen kwijtschelding wordt verleend (zoals belastingaanslagen
motorrijtuigenbelasting), omdat de wettelijke schuldsaneringsregeling ook
van toepassing is op die belastingaanslagen.
De uitstelregeling geldt voor belastingaanslagen die betrekking hebben op
de (materieel) verschuldigde belasting tot en met de dag waarop het
verzoek van de schuldhulpverlener om een gespecificeerde schriftelijke
opgave van de openstaande vorderingen is ontvangen.
De uitstelregeling geldt voor belastingaanslagen die betrekking hebben
op de (materieel) verschuldigde belasting tot en met de dag van de
dagtekening van de schuldregelingsovereenkomst en is definitief in die
zin dat daarop van de zijde van de ontvanger in beginsel niet meer kan
73.5.2. Opschorten invorderingsmaatregelen na verzoek MSNP
Een schuldhulpverleningstraject vangt in het algemeen aan met een
stabilisatie-overeenkomst tussen de schuldenaar en de
schuldhulpverlener als bedoeld in artikel 73.5.1, onder b. Voor de
toepassing van dit artikel wordt met een stabilisatie-overeenkomst
gelijkgesteld een schriftelijke mededeling van de schuldhulpverlener
inhoudend dat hij activiteiten ontplooit die erop gericht zijn de financiële
situatie van de schuldenaar op korte termijn te stabiliseren.
Vanaf de ontvangst van een afschrift van de stabilisatie-overeenkomst
neemt de ontvanger gedurende 120 dagen geen dwanginvorderingsmaatregelen.
Lopende invorderingsmaatregelen schort de ontvanger op, zo nodig in overleg
Voorts vindt verrekening alleen plaats met teruggaven die betrekking hebben op
belasting die (materieel) is ontstaan tot en met de dag waarop het afschrift van de
stabilisatie-overeenkomst is ontvangen.
Als zich bijzondere omstandigheden voordoen kan de voormelde termijn door de
schuldhulpverlener in overleg met de ontvanger met maximaal 120 dagen worden
73.5.3. Gevolgen uitstel MSNP voor invorderingsmaatregelen
Eventuele gelegde beslagen vervallen zodra een schuldregeling tussen de
schuldenaar en diens schuldeisers tot stand is gekomen (en de
schuldregelingsovereenkomst dus wordt voortgezet).
Gedurende het uitstel is verrekening mogelijk van belastingaanslagen
waarvoor uitstel van betaling is verleend. Verrekening kan plaatsvinden met
teruggaven die betrekking hebben op belasting die (materieel) is ontstaan
tot en met de dag waarop het verzoek van de schuldhulpverlener om een
gespecificeerde schriftelijke opgave van de openstaande vorderingen is
73.5.4. Houding ontvanger tijdens uitstel MSNP
Als sprake is van een verleend uitstel van betaling vanwege een
schuldregelingsovereenkomst, handelt de ontvanger gedurende de periode
van uitstel op dezelfde wijze als bij een wettelijke schuldsaneringsregeling.
Als de belastingschuldige verzoekt om kwijtschelding van belastingschulden
die materieel zijn ontstaan na de dag van de dagtekening van de
schuldregelingsovereenkomst, dan wordt het verzoek behandeld
overeenkomstig het bestaande beleid.
Dit houdt onder meer in dat bij de berekening van de betalingscapaciteit op
het inkomen van de belastingschuldige niet in mindering wordt gebracht dat
deel van het inkomen dat door de schuldhulpverlener wordt beheerd. Verder
wordt opgemerkt dat de middelen die onder beheer van de
schuldhulpverlener berusten, niet worden beschouwd als vermogen in de
zin van artikel 12 van de regeling.
73.5.5. Intrekken uitstel gedurende MSNP
De ontvanger trekt het uitstel in als:
-hij niet uiterlijk binnen 120 dagen na de dagtekening van de
schuldregelingsovereenkomst door de schuldhulpverlener
schriftelijk is geïnformeerd dat de schuldregelingsovereenkomst
-de schuldenaar nieuw opkomende belastingschulden die
(materieel) betrekking hebben op belasting verschuldigd na de
dag van de dagtekening van de schuldregelingsovereenkomst,
-de schuldenaar zijn lopende fiscale verplichtingen niet nakomt;
-de schuldenaar zijn schuldeisers tracht te benadelen;
-de schuldregelingsovereenkomst wordt beëindigd, anders dan in
De ontvanger trekt in de situaties genoemd bij het eerste, tweede, derde en
vierde gedachtestreepje het uitstel niet eerder in, dan nadat hij de
schuldhulpverlener een brief heeft gestuurd over zijn voornemen het uitstel
in te trekken als belastingschuldige niet binnen veertien dagen zijn
verplichtingen correct nakomt.
73.5.6. De schuldenaar voldoet aan zijn verplichtingen MSNP
Als de ontvanger uitstel van betaling heeft verleend voor de periode van de
MSNP, wordt een schriftelijke kennisgeving van de schuldhulpverlener na
afloop van de overeenkomst tot schuldregeling aangemerkt als het
aanbieden van een buitengerechtelijk akkoord in de zin van artikel 19a van
In de kennisgeving moet zijn gesteld dat de overeenkomst na eindcontrole
is beëindigd en de schuldenaar aan zijn verplichtingen heeft voldaan.
73.6. Insolventieprocedures en akkoorden
73.6.1. Buitengerechtelijk akkoord
In het tweede lid van de artikelen 19a en 22a van de regeling zijn
bepalingen opgenomen die de doelstellingen van de WSNP -namelijk het
sluiten van een buitengerechtelijk akkoord met de gezamenlijke
schuldeisers over de sanering van de schulden zonder tussenkomst van een
rechter -ook voor de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland laten gelden.
Deze bepalingen zijn ook van toepassing op betalingsverplichting van een
aansprakelijkgestelde van wie redelijkerwijs mag worden aangenomen dat
de wettelijke schuldsaneringsregeling op hem van toepassing is.
73.6.2. Voorwaarden voor toetreding tot een buitengerechtelijk akkoord
De ontvanger moet zich er eerst van verzekeren of redelijkerwijs mag
worden aangenomen dat de wettelijke schuldsaneringsregeling van
toepassing zal worden verklaard. Van belang voor de beantwoording van
die vraag is artikel 288 FW dat de weigeringsgronden voor de rechter bevat
op een verzoek om toepassing van de wettelijke schuldsaneringsregeling.
De betaling van het aangeboden bedrag moet in beginsel ineens
plaatsvinden. Als de ontvanger bij wijze van uitzondering instemt met
betaling in termijnen eist hij zekerheid.
Als in het buitengerechtelijk akkoord belastingschulden zijn begrepen
waarvoor derden aansprakelijk kunnen worden gesteld, neemt de ontvanger
als voorwaarde op dat de kwijtschelding pas wordt geëffectueerd op het
moment dat op grond van die aansprakelijkheid geen baten meer kunnen
worden verkregen. De ontvanger ziet van deze voorwaarde af als in het
aangeboden bedrag de baten in de aansprakelijkheid tot uitdrukking komen.
De ontvanger stemt alleen in met een buitengerechtelijk akkoord als het
bodemvoorrecht of de waarde van de bodemzaken tot uitdrukking komt in
73.6.3. Gevolgen buitengerechtelijk akkoord
Als de ontvanger toetreedt tot een buitengerechtelijk akkoord verleent hij
kwijtschelding voor het deel van de belastingschuld dat onbetaald blijft,
nadat hij het bedrag dat hem op grond van het akkoord toekomt, heeft
ontvangen. Zo nodig stelt hij een derde beslagene of houder van penningen
op de hoogte van het verval van het beslag en zorgt hij voor doorhaling van
een beslag op een registergoed.
De ontvanger heft een gijzeling op zodra hij toetreedt tot een
73.6.4. Voorwaarden voor toetreding tot een gerechtelijk akkoord
De betaling van het aangeboden bedrag moet in beginsel ineens
plaatsvinden. Als de ontvanger bij wijze van uitzondering instemt met
betaling in termijnen eist hij zekerheid.
Als in het akkoord belastingschulden zijn begrepen waarvoor derden
aansprakelijk kunnen worden gesteld, neemt de ontvanger als voorwaarde
op dat de kwijtschelding pas wordt geëffectueerd op het moment dat op
grond van die aansprakelijkheid geen baten meer kunnen worden
verkregen. De ontvanger ziet van deze voorwaarde af als in het
aangeboden bedrag de baten in de aansprakelijkheid tot uitdrukking komen.
De ontvanger stemt alleen in met een akkoord als het bodemvoorrecht of de
waarde van de bodemzaken tot uitdrukking komt in het aangeboden bedrag.
73.6.5. Gevolgen toetreden tot gerechtelijk akkoord
Als de ontvanger vrijwillig toetreedt tot een gerechtelijk akkoord verleent hij
kwijtschelding voor het deel van de belastingschuld dat onbetaald blijft,
nadat hij het bedrag dat hem op grond van het akkoord toekomt, heeft
73.6.6. Begrip belastingschuld en (buiten)gerechtelijk akkoord
Bij de beoordeling van een akkoord stelt de ontvanger eerst vast op welke
belastingaanslagen het akkoord betrekking heeft. Uitgangspunt daarbij is de
materiële belastingschuld die is ontstaan tot aan de dag dat de wettelijke
schuldsaneringsregeling is uitgesproken of de dag waarop een
buitengerechtelijk akkoord wordt aangeboden.
Er rust een inspanningsverplichting op de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland
om de te saneren schuld zo volledig mogelijk en tot het juiste bedrag vast te stellen,
in die zin dat de materieel verschuldigde belasting wordt geformaliseerd in een aanslag.
De ontvanger betrekt bestuurlijke boeten, rente en kosten integraal in een akkoord.
Als de rechter in het kader van een wettelijke schuldsanering een
dwangakkoord oplegt aan de gezamenlijke schuldeisers, lijdt de ontvanger
het deel van de belastingschuld dat onvoldaan blijft oninbaar.
Aangezien de ontvanger niet heeft ingestemd met het akkoord, verleent hij
geen kwijtschelding. De belastingvorderingen die resteren na het
dwangakkoord blijven als natuurlijke verbintenissen over.
Mocht in dit verband sprake zijn van een als natuurlijke verbintenis aan te
merken aanslag in de premie voor de volksverzekeringen, wordt zo’n
aanslag niet meer bij de Sociale Verzekeringsbank aangemeld in verband
met schuldig-nalatig verklaring als bedoeld in artikel 61 Wet financiering
73.6.9. Kwijtschelding voor ondernemers bij een saneringsakkoord
Indien een akkoord op grond van artikel 22a van de regeling niet mogelijk is,
vindt kwijtschelding voor ondernemers uitsluitend plaats bij een zogenoemd
saneringsakkoord in de zin van artikel 22 van de regeling. Zie ook artikel
Artikel 74 Uitstel-en kwijtscheldingsfaciliteiten
Artikel 75 Kosten van vervolging
Dit artikel beschrijft het beleid bij het in rekening brengen van kosten van
vervolging. Met 'vervolgingskosten of kosten' wordt bedoeld de kosten die
op grond van de Kostenwet invordering rijksbelastingen (Kostenwet) in
Hieronder vallen ook de kosten die verbonden zijn aan de werkzaamheden
die de belastingdeurwaarder verricht voor de invordering op civiele wijze.
In dit artikel is het volgende beleid over kosten van vervolging opgenomen:
-gevorderde som bevat geen vervolgingskosten;
-aan derden toekomende bedragen;
-rechtsmiddelen en vervolgingskosten;
-verzoek om vermindering vervolgingskosten aanmerken als bezwaar;
-niet in rekening brengen van vervolgingskosten;
-onverschuldigdheid van vervolgingskosten;
-niet-verwijtbaarheid en vervolgingskosten;
-versnelde invordering en vervolgingskosten;
-aansprakelijkgestelden en vervolgingskosten;
-geen kwijtschelding van vervolgingskosten;
-limitering betekeningskosten dwangbevel.
75.1. Gevorderde som bevat geen vervolgingskosten
De gevorderde som bij een aanmaning of dwangbevel (waarvan
onderscheidenlijk sprake is in artikel 2 en artikel 3, eerste lid, van de
Kostenwet invordering rijksbelastingen) is te verstaan als het
belastingbedrag waarvoor de aanmaning of het dwangbevel is
uitgevaardigd, dus zonder de vervolgingskosten en eventuele -pro memorie
75.2. Aan derden toekomende bedragen
Onder de bedragen die op grond van artikel 6 van de Kostenwet invordering
rijksbelastingen aan de belastingschuldige in rekening worden gebracht,
-de kosten van de advertenties als bedoeld in artikel 3, vierde lid, en
artikel 4, eerste lid, van de Kostenwet invordering rijksbelastingen;
-de vergoeding van de bewaarder dan wel door hem ingeschakelde
-de kosten van het openen van deuren en huisraad als bedoeld in artikel
-de kosten van het aanbrengen en verwijderen door derden van
wielklemmen of andere bestanddelen die verhindering van gebruik,
vervoer en belasting van de in beslaggenomen roerende zaken
-kosten van derden m.b.t. informatievergaring t.b.v. de invordering;
-kosten van derden m.b.t. verzenden van betalingsherinneringen;
-de kosten van het verrichten van werkzaamheden voor de verkoop ter
plaatse van de in beslag genomen zaken;
-de kosten van het verrichten van werkzaamheden door makelaars,
-de kosten van opslag, afvoer en bewaarneming van inbeslaggenomen
-de kosten van het doen overbrengen van de in beslag genomen
zaken als de verkoop elders plaatsvindt.
Om redenen van beleid worden de laatstgenoemde kosten enkel in rekening
gebracht als de verkoop op uitdrukkelijk verzoek van de belastingschuldige
elders gebeurt dan wel als daarbij voornamelijk zijn belang is gediend.
Eventuele gemaakte reiskosten door de Belastingsamenwerking Sabewa Zeeland
voor de betekening en de tenuitvoerlegging van het dwangbevel
kunnen niet op de belastingschuldige worden verhaald, evenals mogelijke
75.3. Rechtsmiddelen en vervolgingskosten
Als de belastingschuldige in beroep gaat tegen de uitspraak op het
bezwaar, handelt de ontvanger overeenkomstig de voorschriften van het
Besluit beroep in belastingzaken 2005.
De ontvanger kan zich beperken tot de stukken die in de procedure over de
toepassing van de Kostenwet relevant zijn.
Indiening van een bezwaarschrift of beroepschrift (in hoger beroep) stuit op
grond van artikel 6:16 Awb niet de aanvang of de voortzetting van de
tenuitvoerlegging van de akte van vervolging.
Als om uitstel van betaling wordt verzocht, is het beleid dat is verwoord in
artikel 25.1 en 25.2 van deze leidraad van overeenkomstige toepassing.
75.4. Verzoek om vermindering vervolgingskosten
Een verzoek van de belastingschuldige tot vermindering van de in rekening
gebrachte kosten wordt aangemerkt als een bezwaarschrift. Het bepaalde in
’Rechtsmiddelen en vervolgingskosten’ is van overeenkomstige toepassing.
75.5. Niet in rekening brengen van vervolgingskosten
In de volgende gevallen brengt de ontvanger voor het uitbrengen van
exploten geen vervolgingskosten in rekening:
-herhaalde betekening van een dwangbevel;
-(herhaalde) betekening van een dwangbevel uitsluitend ter stuiting van
-betekening van een vordering;
-betekening aan een minderjarige of onder curatele gestelde als bedoeld
in artikel 13.3 van deze leidraad met dien verstande dat de eerste
betekening wel, maar de tweede betekening (aan de wettelijke
vertegenwoordiger) niet in rekening wordt gebracht;
-betekening van een beslissing van het dagelijks bestuur op een
beroepschrift tegen de inbeslagneming van roerende zaken aan de
derde die het beroepschrift heeft ingediend, de beslagene en zo nodig
de bewaarder, al dan niet gepaard gaande met gehele of gedeeltelijke
-betekening van een proces-verbaal van overgang van de bewaring van
beslagen roerende zaken, anders dan op verzoek of door toedoen van
75.6. Onverschuldigdheid van vervolgingskosten
Naast de gevallen waarin ten aanzien van de kostenberekening rekenfouten
zijn gemaakt dan wel een onjuist tarief is gehanteerd, zijn kosten niet
verschuldigd in de volgende gevallen:
-Als de betaling op de rekening van de Belastingsamenwerking Sabewa-
Zeeland is bijgeschreven op of voorafgaand aan de dag waarop de
kosten verschuldigd zijn geworden;
-Voor zover na het in rekening brengen van de kosten een afname van
de schuld, anders dan door betaling, kwijtschelding of verrekening tot
stand is gekomen. Deze situatie zal zich voordoen bij vermindering van
belastingaanslagen, alsmede bij afboeking van definitieve negatieve
aanslagen op voorlopige positieve aanslagen van hetzelfde jaar;
-Als er achteraf bezien al voor het in rekening brengen van de kosten om
beleidsmatige redenen aanleiding is geweest om de invordering op te
schorten. Hierbij valt te denken aan:
-een schriftelijk ingediend verzoek om uitstel;
-een ingediend aanvraagformulier voor kwijtschelding, mits volledig
-een ingediend verzoekschrift bij de Nationale ombudsman/Zeeuwse
ombudsman of het dagelijks bestuur.
Volledigheidshalve wordt opgemerkt dat zich omstandigheden kunnen
voordoen waarin het noodzakelijk is de invordering wel voort te zetten.
In dat geval komen de hieraan verbonden kosten vanzelfsprekend niet
voor een tegemoetkoming in aanmerking.
Kosten worden in afwijking van het voorgaande altijd in rekening
gebracht als sprake is van traineren van de invordering;
-Als na het in rekening brengen van de kosten aan de belastingaanslag
een nieuwe dagtekening is toegekend;
-Als een derdenbeslag nooit blijkt te hebben gelegen als bedoeld in
artikel 14.4.1 van deze leidraad;
-Als zaken -die in een onroerende zaak aanwezig zijn -zowel in een
beslag op roerende als in een beslag op onroerende zaken zijn
begrepen omdat twijfel bestaat over de vraag of deze zaken roerend
dan wel onroerend zijn en duidelijkheid is verkregen door middel van
welk beslag die zaken moeten worden uitgewonnen. In dat geval zijn de
kosten die verband houden met het niet voortgezette beslag niet
-Als zaken -die op of in een schip van de belastingschuldige aanwezig
zijn -zowel in een beslag op het schip als in een beslag op roerende
zaken zijn begrepen omdat twijfel bestaat over de vraag of deze zaken
een bestanddeel vormen van het schip dan wel zelfstandige roerende
zaken zijn, en duidelijkheid is verkregen door middel van welk beslag
die zaken moeten worden uitgewonnen. In dat geval zijn de kosten die
verband houden met het niet voortgezette beslag niet verschuldigd;
-Als invorderingsmaatregelen worden getroffen met inachtneming van de
artikelen 10 en 15 van de wet, en de belastingschuldige binnen twee
werkdagen na uitreiking van het aanslagbiljet de openstaande
De beslissing om de kosten terug te brengen tot het juiste bedrag dan wel
de kosten terug te betalen, gebeurt ambtshalve dan wel na een daartoe
75.7. Niet-verwijtbaarheid en vervolgingskosten
In uitzonderlijke situaties kan er voor de ontvanger aanleiding bestaan de in
rekening gebrachte vervolgingskosten -hoezeer ook verschuldigd -te
verminderen als de belastingschuldige hier schriftelijk om verzoekt.
Van zo’n situatie kan sprake zijn als de belastingschuldige aantoont in
omstandigheden te hebben verkeerd die het hem feitelijk onmogelijk
maakten zijn verplichtingen tijdig na te komen en bovendien de invordering
van vervolgingskosten -gezien de omstandigheden van het specifieke
geval-onredelijk en onbillijk is.
75.8. Versnelde invordering en vervolgingskosten
Als invorderingsmaatregelen zijn getroffen met inachtneming van de artikelen 10
en 15 van de wet, worden de daaraan verbonden vervolgingskosten niet ten tijde
van het treffen van de genoemde maatregelen in rekening gebracht, indien en
voor zover de belastingschuldige op dat tijdstip nog niet in de gelegenheid is
geweest om van zijn belastingschuld kennis te nemen en deze te voldoen.
De belastingschuldige wordt in elk geval geacht kennis te hebben genomen van
zijn belastingschuld en ook in de gelegenheid te zijn geweest deze te voldoen,
als na de dag waarop het aanslagbiljet aan hem of – in het geval van
rechtspersonen – aan de bestuurder is uitgereikt, twee werkdagen zijn
Na het verstrijken van die twee dagen stelt de belastingdeurwaarder de
vervolgingskosten vast bij voor beroep vatbare beschikking. De beschikking
wordt aan de belastingschuldige bekend gemaakt. In de beschikking wordt er
melding van gemaakt dat de kosten dadelijk en ineens invorderbaar zijn.
Het vorenstaande is van overeenkomstige toepassing op de beslagkosten.
75.9. Aansprakelijkgestelden en vervolgingskosten
Voor de door aansprakelijkgestelden verschuldigde kosten die het gevolg
zijn van invorderingsmaatregelen die tegen de aansprakelijkgestelde zijn
genomen, is dit hoofdstuk van overeenkomstige toepassing.
75.10. Geen kwijtschelding van vervolgingskosten
Kwijtschelding van vervolgingskosten is niet mogelijk wegens vermeende
betalingsonmacht. De ontvanger doet in dat geval ook geen toezegging dat
deze kosten niet zullen worden ingevorderd.
Het voorgaande laat onverlet dat kwijtschelding wordt verleend dan wel
kosten buiten invordering worden gelaten, wanneer de hoofdsom wordt
kwijtgescholden dan wel buiten invordering gelaten. Hiervoor wordt
verwezen naar hetgeen is vermeld bij artikel 26 van deze leidraad.
Het vorenstaande laat onverlet dat kwijtschelding wordt verleend c.q. kosten
(van aanmaning en/of dwangbevel) buiten invordering worden gelaten
wanneer de hoofdsom wordt kwijtgescholden c.q. buiten invordering
75.11. Limitering betekeningskosten dwangbevel
Als op dezelfde dag aan een belastingschuldige meerdere ten name van die
belastingschuldige gestelde dwangbevelen worden betekend en de
betekeningskosten in totaal meer zouden bedragen dan het
maximumbedrag genoemd in artikel 3 lid 1, van de Kostenwet invordering
rijksbelastingen, zijn niet meer betekeningskosten verschuldigd dan dit
Artikel 80 Invordering, Awb en het moment van vaststelling van (naheffings) aanslagen.
In dit artikel is beleid opgenomen met betrekking tot artikel 4:121 van de
Awb en het moment van vaststelling van naheffingsaanslagen.
80.1. Tenuitvoerlegging termijndwangbevel
Een eenmaal ingestelde vervolging voor één of meer van de vervallen
termijnen van de belastingaanslag wordt met dezelfde voortvarendheid
voltooid als de eindvervolging.
80.2. Moment van vaststelling van (naheffings)aanslagen
Het overgangsrecht met betrekking tot Afdeling 4.4.1 van de Awb
(Vaststelling en inhoud van de verplichting tot betaling) bepaalt kort
gezegd het volgende. Op een betalingsverplichting die is vastgesteld of
ontstaan voor 1 juli 2009 geldt het recht van voor die datum. Voor
betalingsverplichtingen van na 1 juli 2009 geldt de genoemde afdeling
4.4.1. Bij aanslagbelastingen geldt als moment van vaststelling de
datum van dagtekening van de aanslag. Bij aangiftebelastingen wordt
voor het moment van vaststelling aangesloten bij de dagtekening van de
Bijlage A normen en normbedragen kwijtschelding
Van toepassing zijn de door de VNG en Unie van Waterschappen voor betreffend
jaar in een gepubliceerd overzicht opgenomen bedragen en normen.
Kopieer de link naar uw clipboard
https://zoek.officielebekendmakingen.nl/bgr-2021-1054.html
De hier aangeboden pdf-bestanden van het Staatsblad, Staatscourant, Tractatenblad, provinciaal blad, gemeenteblad, waterschapsblad en blad gemeenschappelijke regeling vormen de formele bekendmakingen in de zin van de Bekendmakingswet en de Rijkswet goedkeuring en bekendmaking verdragen voor zover ze na 1 juli 2009 zijn uitgegeven. Voor pdf-publicaties van vóór deze datum geldt dat alleen de in papieren vorm uitgegeven bladen formele status hebben; de hier aangeboden elektronische versies daarvan worden bij wijze van service aangeboden.
Authentieke versie (PDF)
Informatie
Gerelateerd
Printen
Delen